Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 oktober 2025
Zijn gewaad daarenboven, dat uit een deftigen zwarten rok en broek bestond, zoude aan niemand in hem den struikroover hebben doen vermoeden. Alle weerstand was vruchteloos: ik lag letterlijk, zooals Andries zich had uitgedrukt, voor drie ankers vast. "Indien het niet anders kan," zeide ik, "neem dan hetgeen ik bezit: voor geweld moet ik zwichten."
Gelukkig, dat het schip geheel nieuw en zoo bijzonder sterk was, want het werd ver weg geslingerd naar onbekende gedeelten van den Oceaan. »De lucht is bepaald warm," zei Andries op zekeren dag, »en dat nog wel in het hartje van Wintermaand!" »Ja," zei Van Halen, »ik geloof dat we snel de Zuidelijke luchtstreek naderen, want ook het water is veel warmer.
Andries bleef met de vingers op tafel trommelen en een liedje neuriën, terwijl ik geheel ontroerd over het zonderlinge toeval, dat mij opnieuw in de nabuurschap bracht van een zoo gevaarlijken fielt, bij mijzelven overdacht, of het ook raadzaam zou wezen, hem aan te geven. Spoedig echter hoorde ik de deur, welke naar het achterhuis leidde, weder opengaan.
Drink nou de quaestie af met den koopman en laat het daarbij blijven, in dat geval." "Dat is niet kwaad gedacht," zeide ik, hopende op deze wijze de zaak 't best te sussen: "geef dan een glaasje brandewijn, vrijster! en laat er niet meer over de quaestie gesproken worden, Zwik!" zeide ik, mijn mond aan het zoopje zettende, dat Mientje mij bracht en het daarna aan Andries toestekende.
En doordat de reis met dat schip maar zoo kort duurt, is er lang zooveel gevaar niet, dat het volk gebrek aan mondbehoeften en goed drinkwater zal krijgen, waardoor scheurbuik schier onmogelijk wordt!" »Bovendien," zoo mengde zich Andries nu in het gesprek, »hebben we nù den tocht gedaan bij het ongunstigste weer.
Want die geopende kast, die papieren, over den grond verspreid, deden hem met smartelijke helderheid eensklaps alles begrijpen. »Je bent o, je bent een ellendeling!.. Weg! Weg!" kreet Pieter opnieuw. Doodsbleek en sidderend van angst greep Andries de deur van de kajuit en verdween als een schim in den nacht, om nooit weer aan boord te komen.
Zult gij de Zulu zich vrij op de moord aan uw eigen bloed gepleegd, laten beroemen, en de vrede, met gewetenswroeging doormengd, vergezeld van de verachting uwer landgenoten, gaan zoeken in het land van Adam Kok? Antwoordt mij broeders!" Het was Andries Viljoen die antwoordde en zei: »Kommandant!
Op den negenden dag des avonds, toen de storm zich juist met vernieuwde kracht verhief, riep Andries eensklaps: »Kijk neef, een schip!" Allen zagen nu een vaartuig, dat hevig met de golven kampte.
Het drietal zag er nu weldra allerpotsierlijkst uit, want Van Halen was het pak veel te klein, zoodat hij zijn armen nauwelijks verroeren durfde uit vrees, dat het buis in den rug mocht scheuren; en Andries en Thomas zat alles zoo wijd, dat het hun bij iedere beweging om de leden slobberde.
Juist legde hij aan om den dief onder zijn uitgestrekten arm te treffen, toen hij buiten een schot hoorde vallen. Had Andries dan zich tóch bloot gegeven en was hij mogelijk nu gewond, ja, dood misschien? Evenwel, nog vóór de schelm die aan de deur stond, zijn arm terug kon trekken, joeg Van Halen er een schot in. Toen vloog hij de trap op, om naar Andries te zien.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek