Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Noot: Polemiek naar aanleiding van een in De Nieuwe Amsterdammer gepubliceerden aanval op de critische eerlijkheid van mijn opstel: Het Helden- en Leerdicht van den Wereldoorlog.
Maar de bynamen samengesteld uit het voorzetsel van, en het lidwoord, vóór den naam van het huis, zijn in zoo veel te grooter aantal hedendaagsche geslachtsnamen geworden. Swan is de friesche form van het woord zwaan; de oude Hollanders spraken dit woord ook zoo uit. De bekende zestiende-eeusche Amsterdammer Jan Laurenszoon Spieghel droeg naar dit huisteeken zynen naam.
De Keulenaar, die tevens, ondanks zijne artistieke, Zuid-Nederlandsche richting, zijne onderworpenheid aan Rome en zijn eerbied voor 't goddelijk gezag der Vorsten, toch, steeds Hollander in 't hart en Amsterdammer bovenal, nimmer zweeg, waar het de eer van Holland en die van de Stad zijner inwoning gold, toch voor de Amsterdamsche Patriciërs schier gelijken eerbied koesterde als voor den Paus, toch zelfs den Koning uit het hem zoo dierbare Huis der Stuarts, toen die zich aan de Republiek vergreep, den krachtigen banvloek des Dichters naar 't hoofd durfde slingeren?
Krantenjongens deden buitensporige zaken. De Amsterdammer Nieuwsbode, tot op dat oogenblik een kwijnend blaadje van den derden rang, wist door een reeks handig-gestelde artikelen de aandacht te trekken, en kreeg er in acht dagen tijds zevenduizend abonnés bij. Zooals men weet is 't nu een Naamlooze Vennootschap met een kapitaal van twaalfmillioen gulden.
Ik was een Amsterdammer, maar toch hield ik van de buitenlucht en de vrije natuur meer dan mijne stadgenooten dat gewoonlijk doen.... ik wilde boomen, ik wilde landschappen teekenen, ik zag ze niet; en zoo stelde ik mij een tijdlang tevreden met bloemen af te beelden.
En nog zyn er gevoellooze bedillers, die 't den Amsterdammer van zulk gehalte kwalyk nemen dat-i, by zoo'n benauwde levensopvatting in den regel 'n dom schepsel blyft! Die onbillykheid is niet uittestaan. En nog altyd spionneerde die leelyke dikke dame door 't venster van de zykamer. 't Kwam Wouter voor, dat zy iets hem betreffende meedeelde aan iemand die in haar gezelschap was.
Zie! daar had ik moeten geboren zijn." "Gij, vader Vondel!" zegt Rijswijck: "'t mocht wat: al zijt gij van Keulen hierheen gedwaald, gij zijt en blijft toch een Amsterdammer in uw hart." "Nu ja, dat is waar," herneemt de grijsaard, wederom als tot zich zelven sprekende: "want het is te Amsterdam, dat ik geleefd en geleden, en schier al wat mij dierbaar is begraven heb."
Zie maar dien krassen zes-en-zeventiger, met zijn doordringenden blik, zijn scherpgeteekenden neus en kortaf gebiedenden toon, die daar in gindschen hoek een roemer hippocras aanneemt, hem door een bekoorlijk blond maagdelijn aangeboden: dat is de eerste openlijke verdediger van het stelsel, waarvan het uitvoeren hem voor vijf jaren zijne plaats in de vroedschap en aan 's Lands Advocaat het hoofd gekost heeft Cornelis Pieterszoon Hooft, oud-geus, rederijker, maar vooral Amsterdammer in zijn hart: en de man met wien hij zich onderhoudt is zijn gewaad, hoe deftig, ja stemmig, zou 't ons niet verraden een Roomsch-Katholiek Priester; maar die Priester is Jan Albert Ban, tevens rechtsgeleerde, en bovendien wat hem hier zoo welkom wezen doet wijdberoemd musicus; een man, die, als Vondel van hem zingt,
Toen reeds was er een van de scherpste critici uit dien tijd, die in de groene "Amsterdammer" uitsprak: dat ik de eigenschappen van Kloos, Gorter en Van Deyssel bijeen had en een reusachtig kunstenaar zou worden. Dat is nu tien jaar geleden. Het was mijn eerste boek. Ik ging daarin vooral heftig te keer tegen Kloos, hoewel ik voor dien dichter veel bewondering had.
In de meeste steden schijnt men het met gracht, plein op éene lijn te stellen, en zoo spreekt de Amsterdammer dan ook van Halvemaansteég, Torensteég, Balkinhetoogsteég, Heintjeshoeksteég; te Rotterdam daarentegen schijnt men te accentueeren: Mólsteeg, Hoófdsteeg. Ten slotte de plaatsnamen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek