Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Het geleek op een groote klip midden in zee. Wat was het? Ik kon het nog niet zeggen. "O, het beweegt zich! het duikt!" riep Ned Land uit, "duizend duivels, wat is dat voor een dier? Het heeft geen gespleten staart zooals walvisschen of potvisschen en de zwemvliezen lijken op stompen." "Maar....?" vroeg ik. "Daar," riep de Amerikaan, "nu ligt het dier op den rug met de borsten in de lucht!"
Hebt gij u zelven wel afgevraagd, welke wraakzuchtige plannen zucht naar vrijheid en afschuw van slavernij in een karakter als dat van den Amerikaan kunnen doen rijpen, wat hij kan denken, pogen, beproeven?...." Ik hield op; kapitein Nemo was opgestaan. "Laat Ned Land al denken en beproeven wat hij wil, het kan mij niets schelen!
Als we dan tien mijlen per dag maakten, dunkt me dat we de hacienda zonder veel moeite zouden bereiken." Mevr. Weldon dankte den Amerikaan. "U kunt me niet beter bedanken dan door mijn voorstel aan te nemen," antwoordde Harris. "'k Heb wel nooit dit bosch doorkruist maar ik geloof toch wel er mijn weg in te zullen vinden, omdat ik zoo gewoon ben in de pampa te reizen.
Die woorden, in den mond van een kalmen Vlaming, bewezen genoegzaam in welke mate zijn opgewondenheid gestegen was. Maar de Amerikaan koelde hem wat af door te zeggen: "De bewoonde aarde!" en schudde het hoofd. "Wees maar bedaard, vriend Koen, die zullen wij niet weerzien!" Het was toen vijf uur in den morgen. Op dat oogenblik stiet de voorsteven van den Nautilus.
In 1872 had men alle reden om te meenen dat het met den tocht van den Amerikaan Stanley, die ter opsporing van Livingstone naar de landstreek om de groote meren was uitgezonden, zeer hachelijk gesteld was. Luitenant Cameron bood aan hem op te zoeken. Het aanbod werd aangenomen.
Weldra bemerkte ik door een geringe schommeling dat wij aan de oppervlakte waren. Op dit oogenblik hoorde ik een doffen knal. Ik keek den kapitein aan, deze bewoog zich niet. "Kapitein?" vroeg ik. Hij antwoordde niet. Ik verliet hem en ging naar het plat, waar Koen en de Amerikaan reeds waren. "Waar komt die knal vandaan?" vroeg ik. Ik keek in de richting van het schip dat ik reeds had opgemerkt.
Je weet het, dat de Nautilus een groote snelheid bezit; hij doorklieft het water als een vogel de lucht; hij vreest geen druk bezochte zeeën. Wie zegt je dat hij de kusten van Frankrijk, Engeland of Amerika niet zal naderen, waar wij ten minste even goed een vlucht kunnen beproeven als hier?" "Mijnheer Aronnax," antwoordde de Amerikaan, uw redeneering rust op verkeerden grondslag.
Van een eigenlijke haven is bij het kleine Laulii geen sprake; door een nauwe opening in het koraalrif kunnen de booten naar het strand komen; voor grootere vaartuigen zou dit onmogelijk zijn. Aan het strand kwam ons de Amerikaan, dien de directeur ons als Mr.
Ik zal alle landen die leven hulde brengen, Ik zal de landbeschrijving van heel de aarde volgen en een eerbiedsgroet brengen aan elke stad, 't zij groot of klein, En aan allen arbeid! Ik zal zeggen in mijn gedichten, dat met U, ter land en zee, het ware held-zijn is, En ik zal dat held-zijn gadeslaan met de oogen van een Amerikaan.
"Uitstekend!" antwoordde Koenraad. "Ik geloof niet," zeide de Amerikaan, "dat uw vriend Nemo er zich tegen verzetten zal als wij eene lading kokosnoten mede aan boord brengen?" "Ik geloof het ook niet," antwoordde ik, "maar hij zal er niet van willen proeven." "Zooveel te erger voor hem," meende Koenraad. "En zooveel te beter voor ons," antwoordde Ned Land "des te meer houden wij."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek