Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Terwijl de ooievaar zoo klaagde, kon Akka, de wilde gans, die nergens vriendelijkheid of bescherming vond, niet laten te denken: "Als ik het zoo goed had als u, Mijnheer Ermerik, zou ik me wel schamen te klagen. U is een vrije, wilde vogel gebleven, en toch staat u op zoo'n goeden voet met de menschen, dat niemand op u zal schieten, of een ei uit uw nest nemen." Maar dat hield ze voor zich.
"Ik vind het wel vreemd, Moeder Akka, dat u me mijn ontslag geeft en mij mijn loon uitbetaalt, vóór ik mijn dienst heb opgezegd," zei hij. "Zoolang als wij, wilde ganzen, in Zweden blijven, wil ik wel gelooven, dat je bij ons blijft," zei Akka, en vervolgde: "Maar ik wilde je graag wijzen, waar de schat was, nu we er bij konden komen, zonder een al te grooten omweg te maken."
Ze vroeg den ganzerik en Duimelot met haar meê naar de hut te gaan. Daar stond de deur open. Donsje ging naar binnen, maar de twee anderen bleven buiten. Kort daarna hoorden ze Akka het sein van vertrek geven, en ze riepen Donsje. De grauwe gans kwam uit het hutje, en vloog met de wilde ganzen weg van de klippen.
Ze hadden diep medelijden met de raaf, maar geen van hen kon iets bedenken om hem te helpen. Op eens riep Bataki hun toe, met zijn scherpe, knorrige stem: "Stil! jelui daar buiten! Luister nu naar mij! Als jelui me helpen wilt, ga dan heen, en zoek de oude wilde gans, Akka van Kebnekaise en haar troep. Ik denk, dat ze in dezen tijd van 't jaar in Dalecarlië zijn.
"Er is niets gevaarlijks," antwoordde de leidstergans. "Wij, de zeven ouden in den troep, wilden van nacht een eind over zee vliegen, en zouden graag weten, of je lust hebt om meê te gaan." De jongen begreep wel, dat Akka zoo'n voorstel niet zou hebben gedaan, als er niet iets gewichtigs te doen was, en hij ging dadelijk op haar rug zitten. De vlucht ging recht naar het westen.
Akka van Kebnekaise vloog vooruit, en achter haar kwamen IJksi en Kaksi, Kolme en Neljä, Viisi en Kuusi, Maarten de ganzerik en Donsje. De zes jonge ganzen, die den troep den vorigen herfst vergezelden, hadden dien nu verlaten, en redden zichzelf. In hun plaats nam de oude gans nu tweeëntwintig jonge ganzen meê, die dezen zomer in het rotsdal waren opgegroeid.
Je weet misschien, wat er van Maarten den ganzerik en de wilde ganzen geworden is." "Ik kom je juist hun groeten brengen," antwoordde de raaf. "Akka merkte, dat hier een jager op den berg rondzwierf, en daarom durfde ze niet hier blijven en op je wachten, maar is vast vooruitgegaan. Ga nu op mijn rug zitten, dan ben je in een uurtje bij je vrienden."
"Nu weet je, vos, hoe 't hem gaat, die het waagt Akka van Kebnekaise aan te raken," riepen ze in zijn ooren, en toen lieten ze hem met rust. Juist in die dagen gebeurde er in Skaane iets, waar veel over gesproken werd, en dat zelfs in de courant kwam, maar dat velen voor een praatje hielden, omdat zij niet in staat waren het te verklaren.
Op die groote bijeenkomst, die plaats had in dat jaar, toen Niels Holgersson met de wilde ganzen rondtrok, kwamen Akka en haar troep later dan alle anderen, en dat was geen wonder, want Akka had over heel Skaane moeten vliegen om op den Kullaberg te komen.
"We zijn wel vrij dicht bij West Vemmenhög nu," zei Akka, "en ik dacht, dat je misschien een poosje naar huis zoudt willen gaan. Misschien duurt het lang, eer je je familie weerziet." "'t Is misschien beter, dat ik het niet doe," zei de jongen, maar aan zijn stem was het te hooren, dat hij er erg veel lust in had. "Als de ganzerik bij ons blijft, kan er immers geen ongeluk gebeuren," zei Akka.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek