Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
"Wel, was u daar?" vroeg hij, terwijl hij Ibarra met eenige verbazing aankeek. "Neem me niet kwalijk", antwoordde deze, "ik zie dat u 't erg druk heeft." "Dat is zoo, ik was bezig iets te schrijven, maar 't heeft geen haast en ik wil wat uitrusten. Kan ik u met iets van dienst zijn?" "Met heel veel!" gaf Ibarra terug, terwijl hij naderbij kwam. "Maar..."
"Mijn lieve Witt, gij kijkt mij aan, zooals de koe de nieuwe poort aankeek; gij verwondert u over mij en denkt: wat wil zoo'n Stemhager raadsheer? Wat weet die van krijgskunst? Mijn lieve Witt, gij kneedt uw deeg met de vuist in een' baktrog, ik kneed het mijne met overleg in mijn hoofd.
De Jood wreef zich in de handen, ging bij de tafel zitten en deed of hij lachte om de aardigheid van zijn vriend. Doch hij was klaarblijkelijk allesbehalve op zijn gemak. »Grijns maar toe,« zeide Sikes, terwijl hij de pook neerlegde, en den ander met woeste minachting aankeek, »grijns maar toe. Je zult me nooit kunnen uitlachen of 't moet na een borrel zijn.
Kerel wat ben je opeens ernstig geworden; ik zei het, omdat ik min of meer ontstelde toen ik hem goed aankeek. Hij was bleek, met blauwe kringen en dikke wallen onder de oogen. Was dat zoo opeens gekomen of had ik 't niet eerder opgemerkt, door de jool die we samen hadden gemaakt.
Daarna stak Donaat zijn wijsvinger omhoog en, daar iedereen hem aankeek, trok een zeer ernstig gezicht. Hij had blijkbaar een groot gewicht met woorden weg te ruimen. Hij bezag Simon lang en de redevoering, die hij sinds anderhalf uur besloten had, uit te spreken, stierf onuitgesproken uit, bij gebrek aan 't zij eender welk begin.
Zij boog het hoofd zoo diep, dat hij niets van haar gezicht kon zien, dan een streep van haar hoog-blozende wang. En toen je me zoo aankeek, straks, je weet wel, toen had er opeens 'n omkeer in me plaats. Al m'n gedachten en gevoelens wervelden dol door elkaar. Een oogenblik was ik totaal de kluts kwijt.
Hij kon al niet.... Hij stond de menschen daar op de voorste banken in 't gezicht, ze riepen dat hij zou gaan zitten, ze riepen dringend: zitten!... zitten!... Daar zeker door afgeleid van het tooneel richtte de bruid, met droomerige langzaamheid, haar bleek hoofdje wat op, sloeg een blik naar boven..., en Paul zag haar schrikken; haar hoofd kreeg een schok naar achteren; haar handen maakten nerveuse bewegingen.... Zóó, naar boven gericht, waren haar trekken, haar oogen in schaduw; hij kon niet zien dat ze hem aankeek, maar hij voelde haar blik.... Die verbindende sfeer stond weer tusschen hen..., en groote, zwijgende, weemoedsvolle ernst....
Van iemand die de tocht met de »Spanjaard« meemaakte vernam ik dat dit vaartuig tot op 150 M. van het wrak genaderd werd. Groote gaten bleken al in den scheepsromp te zijn geslagen, zoodat men van buitenaf er in kon zien. Waarschijnlijk was het de ketel waar men zoo tegen aankeek. Verder zag men het rooksalon en het stuurhuis boven elkaar en een wandeldek.
Dikwijls zaten ze elkaar in het vaarwater, en soms flikkerde plotseling in Dorus' oog een vonk van toorn, als Betty hem na een kibbelpartij verachtelijk over den schouder aankeek, terwijl ze onverstaanbaar iets mompelde. Aan juffrouw Keetje had hij zich volkomen gehecht.
"Men moet," zoo gaf het kind ten antwoord, "den goeden God gehoorzamen en alle menschen liefhebben zooals Hij." Ternauwernood had zij deze woorden gesproken, of onze geleerde vriend bevond zich weer thuis, in gezelschap van de fee en zijn verstooten buurtje, dat hem smeekend aankeek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek