Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
"Dat wil ik hopen," was al wat hij antwoordde, maar hij bedoelde meer dan zij dacht, en de ernstig vriendelijke blik, waarmee hij haar aankeek, gaf haar een gevoel, alsof de woorden "Wekelijksche Vulkaan" met groote letters op haar voorhoofd gedrukt stonden. Zoodra zij in haar kamer kwam, haalde zij de couranten voor den dag en las zorgvuldig al haar verhalen over.
Hij deed 't ook, dadelijk, terwijl ze zich juist even naar zijn kant wendde en hem schielijk van terzij even aankeek. Hij vroeg met een vriendelijke, bedaarde stem, zich dwingend tot een gelaten kalmte, of ze zich goed amuseerde, of ze hield van partijen. O jawèl, gaf ze antwoord, ze hield er wel van, ze hield veel van dansen, ze vond 't alleen maar niet prettig dat ze zoo weinig menschen kende.
De vrouw van den goeden man had nooit te voren een spiegel gezien, en toen zij er in keek, kreeg zij den indruk, dat een andere vrouw haar aankeek, zoo dikwijls zij met toenemende verbazing een blik in den spiegel sloeg. Haar man verklaarde haar het geheim, en verzocht haar, goed voor den spiegel te zorgen.
Toen Carolus Rodolphe even aankeek om op zijn gelaat de uitwerking van het tweegesprek te lezen, zag hij, dat de dichter, gebogen over zijn stoel zijn hoofd rekte in de houding van iemand, die naar ververwijderde klanken luistert. "Wat hebt u?" vroeg hij. "Sst!" zeide Rodolphe; "hoort u niets? Het is net of ik: Brand hoor roepen! Willen we even gaan kijken?"
Ga hier eens even bij mij op de canapé zitten. Is er wat, kind? Kom, zeg het mij maar." "Neen tante, er is niets, heusch niet," zei Elsje met zooveel nadruk, dat mevrouw d'Ablong haar lachend aankeek. "Ik zou alleen zoo dolgraag naar Line willen gaan." "Ja, maar dat kan nu niet en daar spreken we nu ook niet meer over.
Zijne blauwgeschelpte duiven hebben jongen; zij zijn voor u; hij zal ze Zondag medebrengen." Baas Noppe knikte goedkeurend, doch sprak geen woord; even stom bleef zijne vrouw, ofschoon Lisa beiden verwonderd aankeek, als vroeg zij de reden van dit zonderling stilzwijgen. Deze houding werd voor allen lastig. "Daar hoor ik de hennen kakelen." zeide de bazin.
Ja, antwoordde Dries, maar wat heeft dat alles nu met dien heilige te maken? Wel, zeide Selam, toen ik dien heilige aandachtig beschouwde, meende ik in hem dien dief te herkennen. Wat! riep Dries, dien hond? Ja, zeide Selam, en ik meende zelfs, dat de kerel ons op eene vreemde manier aankeek en spottend lachte. Maar deze kerel is een krankzinnige heilige, merkte Dries op. Selam schudde het hoofd.
De brave oude heer, die zijn menschen niet voldoende scheen te kennen en met zijn eerlijk hart ook geen diplomaat genoeg was om te zwijgen, ontwikkelde daar de redenen van zijn rotsvast geloof, waarbij hij met zijn trouwe oogen den stuurman aankeek alsof hij niet anders verwachtte dan dat deze man nu toch wel met zijn denkbeelden zou instemmen.
Met andere woorden, hield Antoine vol, in dertig millioen jaren zal de zon een hoeveelheid stof uitgestraald hebben die gelijk is aan de aardmassa. 't Is kolossaal, bedacht Snepvangers en hij voelde dat Antoine hem doordringend aankeek.
Kijk maar." »Gij zult echter wel doen, beste kerel, om, bij het maken uwer plannen, niet te veel op mij te rekenen." »Niet op u rekenen?...." vroeg Joël ontsteld, terwijl hij zijne zuster aankeek. »Ik heb daar een been," ging de vreemdeling voort; »waarvan ik noch in dit oogenblik, noch over eenige dagen eenigen dienst zal mogen vergen. Dat is treurig, maar dat is zoo."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek