Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Hij verdooft met klokgeluit D' allereêlste kerkkooraelen, Speelt met klokken, als cymbaelen, 's Hemels kooren kycken uit, Op de heele en halleve uuren, En de vierendeelen mee, Steeckt de Koningin der zee 't Hooft nu trotser uit haer muuren, Gort haer vruchtbren schepetuin Met een gordel van arduin. Ik verhef mijn toon in 't zingen Aen den Aemstel en het Y, Op den geest van Hemony.
Sy is geelachtigh van kleur en heeft geen angel om te steecken, soodat sy seer kenbaer is aen den geenen die de konst van de byen verstaen hebben. D. Vr. Wie de moeders maekt? M. A. De byen konnen geene byen maecken, tensy sy van het saet der moeders hebben.
Den eigendom ghestelt zijnde brengt de reden verder mede, ende is oock tot onderhoudinge des menschelicke gemeenschap noodig, dat iemand den eighendom van iet hebbende bekomen, niet alleen 't zelve mag voor hem behouden, maer oock aen een ander overgeven.
Het schip kwam in beweging, draaide zijn kop naar den uitgang der baai, den kant naar de zee op. Daar zag ik het krieken van den morgenstond uit Vondel's Palamedes voor me; de sterren vluchtten en de Titaan rees. Het dun gezaeit gestarnt verschiet Zijn' glans, en gloeit zoo vierigh niet. De schaduwe is aen 't overleenen. De morgenstar drijft voor zich heenen De benden van het hemelsch heir.
Daer vingh het geestigh dier de vrijster aen te spreken* 185 Met wonder soet* beleyt en ongewoone streken, Het queelt een geestigh dicht, het speelt een aerdigh liet; Maer wat het immer* doet ten* baet de siecke niet. Of is u 't lijf verdraeyt van op de jacht te rijden, Of door een harden val gebracht in bitter lijden?
Het is een groot gemack, bekent aen weynigh menschen, 765 Niet* in dit aerdsche dal te vreesen of te wenschen: Wy vinden dat men eerst dan onbekommert leeft, Wanneer men niet en soeckt, oock als men niet en heeft.
Edoch is het geraetsaem sulke kaer tot hoegsels te maeken of tot een ander saek te gebruken. Worden de byen ongesondt, ist ook soms dat gy haer eenen honingh geeft van eenen ongesonde bye, want desen wordt ongesondt, besonder want het eenen eerste swaerm of jaeger is; maer aen eenen naerswaermen is het niet soo schaedelyk.
Maer grijpt eerst desen gast, die eerst soo moedigh* sprack, Hy is de rechte gront van al het ongemack. 1060 Hier vanght den rechter aen den ridder seer te schelden, Hy noemt het heydens volck een plage van de velden, Een peste van de stadt, een schroom* van yder huys, Een schuym van bouve-jacht* en alle vuyl gespuys.
In de vorige eeu was dit nog in Friesland in gebruik, en dat men het ook in Vlaanderen deed, bewijst dit vlaamsche rijmke, dat tevens den oorsprong van den geslachtsnaam Quapenninck buiten twyfel stelt: "Slaet al wat kwapennink is "Slaet kwapennink aen den disch! "Dat van Brugge tot aen Gent "Heer Kwapennink sta bekend! "Als dat hy kwapennink is! "Slaet kwapennink aen den disch!"
Doe was die ridder in ellende, Ende hi en wiste hem ghenen raet: Dat dede, hi most sijn hoghe staet Dalen laten aen sinen danck. Doe wort sijn hope al te cranck, Ende hi dochte in sijn moet: "Al creghe ic dese joncfrou goet, "Ic en mochtse niet in eren houden, "Waer op so willic mi verhouden "Off verstroyen tenighen tijden?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek