Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Op de Veluwe gaat de sage van een boerenknecht, die met de kar hakhout van Wiessel naar Nunspeet moest brengen en 's avonds bij den Hoogen Duvel belandde. Een uitdagend: "Griepke, Griepke, grauw, A'j' me hebben wilt, griep me dan gauw" bekwam hem slecht.
"Ik zeg oe ummers, da'k nie best kapoabel bin," hernam de grootvader: "Heur is Bart," vervolgde hij, terwijl hij naar de "gloasdere kast" ging en er het afgepaste pachtgeld uitnam: "heur is, a'j nou grootvoader toonen wilt da'j 'en goeje jong bint, en wilt zien da'k van oe hou zooas van Frerik, dan mo'j doen wa'k zeg.
'k Het niet zooveul um van te lêven...." Teunis toonde zijn vlakke hand: "A'j gevuul in 't lief hebt, dan zu'j Pauls voader, die de jong in 'en soes oan oe afsting, niet op dreug loaten.
Hij Teunis kos de tabakkerij krek zoo goed as Dons denken dorst, en "kort en wel" zei Teunis, nadat hij ruim een half uur in 't honderd had gesproken: "a'j nou mien uutzet, de spullen oan 't lief mein ik en dan de passoasie wilt betoalen, dan ku'j 'm houwen; moar, 'k zie verdrêjd a'j 'm anders 'en dag langer in huus hebt."
Kees bromde geen spier, neen, hij was niet jaloersch; die Santje kwoad dee, die zou ie te lief, moar, die 'r kuste, die beet ie niet. Voader Mulder zei "joa." Moeder Meyer zei geen "neen", want ze was ien 't leste van Louwmoand gesturven. Santje had al lang: "Joa Dorus" gezeid, "a'j moar trouw bint as Kees. Kees, mien beste Kees! woar bi'j dan, woar is de hond dan!"
"'k Weet.... niet.... Paul.... 'k weet niet," klonk het hokkend, "ge bint wel.... goed.... ge bint wel.... moar.... moar.... " "Schrei niet, Anneke, schrei niet," sprak Paul gevoelig, terwijl hem mede iets vochtigs in de oogen kwam. "A'j zóó sprêkt, dan wor 'k zoo roar, zóó.... Moar, och Anneke, zeg mien wát oe schort?"
En Mijntje zei weer: "A'j moar gezond blieft!" Gijs hoopte dit ook en keek op 't harlozie. "As je me moar niet vergêt," hikte Mijntje. "Neen verechtig niet," betuigde Gijs. "D'r zin d'r doar zoo veul," zei Mijntje, waarschijnlijk met het oog op hare sekse. "Joa," knikte Gijs toestemmend; en nogmaals op 't horloge ziende: "'k Mot vort! G'en oavend soam. Nou, Mijn, houd oe kerstand."
In weinige oogenblikken had hij Gijs bereikt, en zich nogmaals van zijn Betuwsche kracht bedienende, rukte hij den jong uit de schakel, en zich beschermend voor den duizelenden zoon plaatsende, riep hij bevende van woede: "Kom nou moar uut a'j durft!"
En de man voor Thomas onverstaanbaar: "Stil stil kleine rakker; 'k zal oe kriegen a'j wéér wegloopen durft!"
Wat 'r gepessierd is, is gepessierd, en doar zal ik, en Jozef en gij, nieweer over sprêken. Nou Jozef hm! hm!....." Janboers gelaat was door den tabaksdamp geheel onzichtbaar: "nou Jozef, a'j dan veur Jenneke den rechten Jozef wilt zin, dan geluk d'r mee, we zullen oe as zeun beschouwen. Pas moar goed op, dóár hei'j mien hand.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek