United States or Gambia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μα, παιδιά μου. δεν έχω φωνή για τραγούδι. Β’ Παλικ. Γ' Παλικ. Άλλο ένα κρασί θέλει, λέει. Κρασί, κρασί φέρτε του! Στεφ. Εσείς βαλθήκετε και καλά να με μεθήστε απόψε. Όλοι. Το τραγούδι τώρα, το τραγούδι! Στεφ. Βαριά και λαβωμένη καρδιά, τραγούδα τους να κάμουνε γλέντι με τα βάσανά σου. Κι απ' την αγάπη το τραγούδι. Στεφ.

Τέτοια τύχη δεν την είχα· δεν άκουσα ψεφτιά από το στόμα της να βγη! Κλαίω τώρα μοναχός μου. Ο πόνος μου είναι πικρός· είναι η ψυχή μου λαβωμένη. Μα δεν το συλλογίστηκα μήτε να γδικηθώ μήτε να σκοτώσω. Μη σε μέλη. Οθέλλος δεν είμαι και δε θα γίνω. Οθέλλος! Γιατί μου μιλείς όλο για τον Οθέλλο; Σου φαίνεται τάχα και τόσο ζουλιάρης ο Οθέλλος; Να σου πω, δεν τον έχω για πολύ ζουλιάρη.

Εμπρός τους λαβωμένη Εμούγκριζε η φοράδα του... Την ανακράζει ο Διάκος Κι' αυτή μ' ένα χλημήτισμα τον χαιρετάει και πέφτει. Εστάθηκαν να τόνε ιδούν... Τους φαίνεται σαν ψέμμα. 'Σ την Αλαμάνα ο πόλεμος δεν έπαψεν ακόμα, Το Χάνι το τοιμόρροπο σ έναν Κιοσέ Μεχμέτη Δε θέλει να παραδοθή. Απ' τη χαρά του ο Διάκος Νοιώθει βαθειάτα σωθικά την πρώτη δύναμή του Που αναγεννήθηκε με μιας...

Ο ίδιος είναι, και πάντα ο ίδιος. Παλικαριά όση θέλεις, εγωισμός άλλος τόσος. Η παλικαριά με τα θάματά της τον έδιωξε τον Τούρκο απ' αυτά τα βουνά· όταν όμως έμεινε η παλικαριά μοναχή με τον εγωισμό, από τα μαλλιά λες και πιάστηκε μαζί του, κ' έπεσε μονομιάς κάτω λαβωμένη, αφανισμένη. Πήρε τότες απάνω του ο Εγωισμός, και καλοθρονιάστηκε μέσα στην καρδιά του Ρωμιού.

Κατά την παρακμή του ήλθε ο Luministe στη ζωγραφική και ο Symboliste στην ποίηση, και το πνεύμα του μεσαιωνισμού, το πνεύμα εκείνο που δεν ανήκει στο χρόνο, αλλά στην ιδιοσυγκρασία, ξύπνησε ξαφνικά στη λαβωμένη Ρωσσία και μας κλόνισε για μια στιγμή με την τρομερή γοητεία του πόνου. Οι παλιές μόδες δημιουργίας φυσικά χρονοτριβούν ακόμα.