United States or Luxembourg ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τον Άρη, τον ολέθριον, όπου χωρίς ασπίδας φλέγει με καθώς έρχεται μεσ’ από θρήνους, από τη γη μας μακριά κάμε να φύγη προς τα πελάγη ας πάη της Αμφιτρίτης, είτε στη μαύρη θάλασσα, ή όπου βογγά ο Βορριάς της Θράκης. Γιατί ορθόν ό, τι αν αφήση η μέρα έρχεται η νύκτα και το συντρίβει. Αυτόν εσύ πατέρα Ζευ, ω δέσποτα των αστραπών, με το δικό σου σύντριψε το αστροπελέκι. Αντιστροφή γ΄

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Η φυσική ερμηνεύει τας αρχάς των φυσικών πραγμάτων και τας ιδιότητας του σώματος· ομιλεί περί της φύσεως των στοιχείων, των μετάλλων, των ορυκτών, των λίθων, των φυτών και των ζώων, και μας διδάσκει τας αιτίας όλων των μετεώρων, της ίριδος, των κομητών, των αστραπών, του κεραυνού, της βροχής, της χιόνος, της χαλάζης, των ανέμων και των ανεμοστροβίλων.

Πώς δε δύνανται, φίλε μου, όσοι αγνοούν τας δυνάμεις των θεών και των άλλων υπερφυσικών υπάρξεων να ειπούν ποίον είνε δυνατόν ή αδύνατον εκ των τοιούτων; Παρετήρησες, Χαιρεφών, προ τριών ημερών τι χειμώνα έκανε : Και μόνον η ανάμνησις των αστραπών εκείνων και των βροντών και της φοβεράς σφοδρότητας των ανέμων προξενεί τρόμον• ενόμιζε κανείς ότι όλος ο κόσμος θα κατεστρέφετο.

Αφού δε συνεκροτήθη μάχη, αμφότερα τα μέρη αντείχον επί πολύ, ότε επήλθον βρονταί τίνες συνοδευόμεναι υπό αστραπών και βροχής πολλής, το οποίον συνετέλεσε πολύ εις το να εκφοβήση τους πρώτον ήδη μαχομένους και πολύ ολίγον εξοικιωμένους προς τον πόλεμον, ενώ οι μάλλον έμπειροι εθεώρουν μεν τα γινόμενα ως φυσικά διά την περί τα τέλη της ώραν του έτους, εξεπλήττοντο δε έτι μάλλον διά την παρατεινομένην αντίστασιν των πολεμίων.

Είκοσιν έως εικοσιπέντε βλάχοι, ασκεπείς, με την λαμπάδα ανημμένην εις χείρας, εγονυπέτουν πέριξ του ιερέως, ο οποίος όρθιος εκίνει την λαμπάδα του άνω και κάτω, δεξιά και αριστερά, ψάλλων το «Χριστός ανέστη», καταλαμπόμενος υπό του φωτός, ως Θεός μέσω των αστραπών του Σινά.

Μας έζωσε η μπόρα στενά στενά ολόγυρα, μας έδερνε το νεροπόντι αλύπητα, μας έσπρωχνε ο άνεμος, μας φλώμοναν τα μάτια η αναλαμπές των αστραπών όπ' έσχιζαν τα σύγνεφα από χίλιες μεριές κι οπού γιόμοζαν τον αέρα με τη βαριά μυρουδιά της θιάφης, και μας ξεκώφεναν οι βρόντοι και τα ρεκάσματα κ' οι βρουχισμοί του ανήμερου αστραποπέλεκα, που πήδαε φλογερός και θανατοφόρος από κορφοβούνι σε κορφοβούνι κι από λογγιά σε λογγιά, κυνηγώντας τον Πειρασμό.

Μας φαίνεται εκείνος, ως ο πύρινος νόμος, του οποίου η παράδοσις περικυκλούται δι' αστραπών και βροντών, και διά της φωνής της σάλπιγγος ηχούσης μακρόν και γεγωνοτέρας επί μάλλον γινομένης. Ούτος μας φαίνεται ως ν' αναβλύζη εν θειοτάτη μουσική εν μέσω της γαλήνης και της ηρεμίας της χαραυγής.