Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Μαΐου 2025
Από πού κι ως πού όμως ο τόσος ο θυμός; Από τον τίτλο Ιστορία της Ρωμιοσύνης, που έβαλε ο Αργύρης στο βιβλίο του, να δηγηθή τα ιστορικά της Ρωμιοσύνης από τον Κωσταντίνο το Μεγάλο ίσα με τον Ιουστινιανό. Σπουδαία αφτά. Για να τα ξετάσουμε λιγάκι. Ρωμιός θα πη Ρωμαίος.
Η Αντιόχεια μάλιστα το ιπποδρόμιό της τωνόμαζε «Ολυμπιακό Αγώνα». Αυτόν όμως τον τίτλο τον κατάργησε ο Ιουστίνος στα 521, ίσια ίσια όταν παραλάβαινε το ρωμαιόφρονά του ανιψιό σύθρονό του. Το καθαυτό ιπποδρόμιο, και μάλιστα της Πόλης, είτανε ρωμαϊκό πράμα, όχι ελληνικό. Στην παλιά τη Ρώμη οι αγώνες γινόντανε με ιπποδρομικά αμάξια ή «άρματα», πρώτα δυο, κατόπι πιώτερα.
Τιμή μου που και δεύτερη φορά μου δίνεται η ευκαιρία να βάλω τόνομά μου πλάι στο δικό του. Στα 1916 τα Αλεξαντριανά «Γράμματα» βγάλανε μια σύντομη και δυσκολόβρετη σήμερα μελέτη μου με τον τίτλο «ΙΔΑΣ», και να που και τώρα, σε μένα μοιραία πέφτει ο κλήρος να βγάλω το επιμνημόσυνο βιβλίο του.
Βρίσκω ότι καμμιά οικειοποίησις δεν επιτρέπεται σ' έναν έντιμον άνθρωπο και ότι είνε ανανδρεία να μεταμφιέζουμε την ύπαρξι που μας έδωκε ο Θεός, να στολιζώμαστε στα μάτια του κόσμου μ' έναν τίτλο κλεμμένο και να θέλωμε να φαινώμαστε ό,τι δεν είμαστε.
Άλλο πάλε άρθρο του κανόνα εκείνου παραχωρούσε τον πατριαρχικό τίτλο — που ως τα τώρα τον είχαν οι δυο Ρώμες, η Αντιόχεια, η Αλεξάντρεια και τα Ιεροσόλυμα — και στην Ηράκλεια, Έφεσο και Καισάρεια.
Όπως τόχω σημειωμένο και παρακάτω, η μελέτη μου αφτή γράφηκε Άβγουστο μήνα 1886, είναι δηλαδή το πρώτο πρώτο ρωμαίικο που έγραψα, όχι μόνο προτού γράψω Το Ταξίδι μου , μα προτού ακόμα κάνω το ταξίδι το ίδιο, που έδωσε και τον τίτλο του στο βιβλίο μου. Η μελέτη μου γράφηκε με το σκοπό να τη διαβάσω στο Συνέδριο του Ελληνικού φιλολογικού Συλλόγου της Πόλης, που είτανε τότες να γίνη.
Ύστερ' από λίγους μήνες έβγαλε πάλι σε φυλλάδιο, τη Β' &Προκήρυξή& του, με τον τίτλο «Η ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ» και ύστερ' από ένα χρόνο πρωτοτύπωσε στο «Νουμά» την Γ' Προκήρυξη «στους ξεσκλαβωμένους και στους αξεσκλάβωτους Έλληνες, γιατί ελεύτεροι Έλληνες δεν υπάρχουν πια ή ακόμη» με τον τίτλο «ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ». Και οι τρεις αυτές &Προκήρυξες& που κλειούν όλη την εθνικιστική και πολιτική ιδεολογία του Δραγούμη, εκρίθηκε απαραίτητο να δημοσιευτούνε σε τούτο το βιβλίο, στη σειρά, κατά τη χρονολογική τους τάξη.
Τιμητικοί όμως δεν πήγαινε να πη πως μένανε δίχως σπουδαία πολιτικά αξιώματα, καθώς Ύπατοι, Ανθύπατοι, Έπαρχοι· κατά τους αυλικούς κανονισμούς μάλιστα είχαν και τα πρωτεία στο Παλάτι, και τον τίτλο Κλαρίσσιμος . Οι αξιωματικοί πάλε που έρχουνταν κατόπι τους λέγουνταν, άλλοι Περφεκτίσσιμοι , κι άλλοι Εγρέγιοι , και φυσικά δεν είταν αυτοί Σενατόροι.
Ας διή τώρα και κείνος ποια γλώσσα «φέρει την σφραγίδα της μελαγχολίας, του καμάτου, της παρακμής, της δουλείας», ποια είναι η γλώσσα της σκλαβιάς. Τον περασμένο χρόνο διάβασα σε μια φημερίδα · όχι όμως αθηναίικη φημερίδα, όχι στην Ελλάδα · τωραίο ποίημα και τον ωραίο τίτλο που σας αντιγράφω·
― Αυτά είναι που σε κάνουνε να συλλογίζεσαι να πης λεύτερα στον τόπο τούτο τη γνώμη σου! Στο άρθρο του αυτό απάντησα με δικό μου άρθρο, με τίτλο «Τιμή και όχι ανάθεμα» και με υπογραφή «Γράκχος Γραικός» στον αριθ. 499. Το άρθρο μου αυτό το τέλιωνα έτσι: «Εγώ τουλάχιστο δεν απελπίζουμε πια για τίποτε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν