Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Ιουνίου 2025
Η νεάνις εκάθησε πλησίον του πυρός, το οποίον είχεν ανάψει εις την εστίαν περιμένουσα τον πατέρα της, και εκράτει το ους τεταμένον εις πάντα θόρυβον εις τα φαιδρά άσματα των παίδων της οδού, ανυπόμονος και ανησυχούσα πότε ο πατήρ της να έλθη. Αι ώραι παρήρχοντο και ο πτωχός γέρων δεν εφαίνετο. Το Ουρανιώ είχεν απόφασιν να μη κατακλιθή, αλλ' έμενεν ούτως ημίκλιντος πλησίον της εστίας.
Δηλαδή λέγω ότι γενικώς πρέπει όλοι οι χοροί, οι οποίοι είναι τρεις, να μαγεύουν τας ψυχάς των παίδων, αι οποίαι είναι ακόμη νεαροί και απαλαί, και να λέγουν καλά και όλα τα άλλα, όσα είπαμεν και ημπορούμεν να ειπούμεν ίσως, το σύνολον όμως αυτών ας είναι το εξής: Εάν διισχυρισθώμεν ότι ο ίδιος βίος θεωρείται από τους θεούς ηδονικώτατος και συγχρόνως άριστος, όχι μόνον την αλήθειαν θα ειπούμεν, αλλά και περισσότερον θα καταπείσωμεν, όσους πρέπει να καταπείσωμεν, παρά εάν ομιλούμεν κάπως αλλέως εις την συζήτησίν μας.
Επρόκειτο περί παίδων αγωγής, και μάλιστα περί της διαγωγής των εφήβων και νεανίσκων, εκείνου του καιρού, μεσούντος του ΙΗ' αιώνος. Δύο ή τρεις νέοι, τας ημέρας εκείνας, από καλάς οικίας οπωσούν, είχον εκτραπή της ευθείας οδού και είχον εξοκείλει εις θορυβώδεις κώμους την νύκτα, με βιολιά και με λαγούτα, και με λίαν ζωηρά και ξανοιχτά άσματα.
Μέχρι τινός είχεν αποσπασθή εκ της διανοίας του Μάχτου η επί τη απουσία της Αϊμάς μέριμνα. Αλλ' άμα εξελθών, ανεμνήσθη ότι ώφειλε να φροντίση περί τούτου. Ήρχισε δρομαίως να βαδίζη επί της οδού της αγούσης εις την κώμην. Ότε προέβη πολλά βήματα, είδε συρροήν λαού, ανδρών, γυναικών και παίδων, αποφράττουσαν την δίοδον παρά τινα μάνδραν. Ετάχυνε το βήμα.
Και τώρα σας παρακαλώ να μου πήτε εν συνειδήσει· δεν είνε φρονιμώτερον να έλθουν εις την θέσιν των παίδων οι γέροντες, αφού μάλιστα ούτως ή άλλως γίνονται παλίμπαιδες; Μακράν από τον κόσμον, όστις τον ελησμόνησε, και πλησίον του πελάγους, όπερ είδε τα γενναία του τολμήματα, εις την νήσον Μύκονον, απέθανεν ο Σουρμελής.
Και λοιπόν κατόπιν από τους γάμους ας υποθέσωμεν την γέννησιν των παίδων και κατόπιν την ανατροφήν και παιδείαν. Και ίσως, ενώ προχωρούν κατ' αυτόν τον τρόπον οι λόγοι, έκαστος νόμος καταλήξη από ημάς εις τα προηγηθέντα συσσίτια, διά να φθάσωμεν εις αυτάς τας επιμιξίας και ιδούμεν αν πρέπει μόνον των ανδρών να υπάρχουν ή και των γυναικών και πλησιάσαντες αυτά ίσως τα εννοήσωμεν καλλίτερα.
Εάν δε πάλιν ευρεθή κανείς παρών και δεν τιμωρήση δικαίως, πρώτον μεν ας υπόκειται εις το μεγαλίτερον όνειδος, όποιος δε από τους νομοφύλακας προωρίσθη διά την επίβλεψιν των παίδων ας σημειώνη αυτόν που παρευρέθη και δεν ετιμώρησε, ενώ έπρεπε, ή ετιμώρησε, καθώς έπρεπε.
Ο λαός εγίνωσκεν εξ ακοής ότι η τυραννία του Πεισιστράτου και των παίδων αυτού κατήντησεν επί τέλους αφόρητος και ότι δεν κατελύθη ούτε υπό των Αθηναίων ούτε υπό του Αρμοδίου, αλλ' υπό των Λακεδαιμονίων διά τούτο εφοβείτο πάντοτε και εδυσπίστει προς όλους.
Κριτίας Εγώ θα είπω το παλαιόν τούτο διήγημα, το οποίον ήκουσα από άνδρα ουχί νέον· διότι ο Κριτίας ήτο, ως έλεγε, σχεδόν πλη- σίον εις τα ενενήκοντα έτη, εγώ δε θα ήμην το πολύ δεκαετής. Απηγγέλθησαν λοιπόν πολλά ποιήματα πολλών ποιητών, πολλοί δε εκ των παίδων εψάλ- λομεν ποιήματα του Σόλωνος, επειδή ήσαν νέα κατ' εκείνον τον χρόνον.
Με μίαν δε λέξιν τα αίσχη του πατρός και αι καταδίκαι των παίδων να μην επιβαρύνουν κανένα, εκτός εάν κανενός και ο πατήρ και ο πάππος και ο πατήρ του πάππου κατεδικάσθησαν εις θάνατον. Αυτούς δε η πόλις με όλην των την περιουσίαν εκτός μόνον όσον στοιχίζει ο κλήρος των, ας τους αποστέλλη εις την παλαιάν των πατρίδα και πολιτείαν.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν