Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Μαΐου 2025
Και τότε θα εννοήσωμεν ότι το μαύρον και το λευκόν και οποιονδήποτε άλλο χρώμα εσχηματίσθη από την προσβολήν των οφθαλμών εις την σχετικήν κίνησιν, και επομένως παν ό,τι ονομάζομεν ιδιαίτερον χρώμα δεν είναι ούτε αυτό το οποίον προσβάλλει, ούτε αυτό το οποίον προσβάλλεται, αλλά κάτι τι εις το μέσον και ιδιαίτερον δι' ένα έκαστον από ημάς.
Διότι, εάν και εις τα δύο προστεθή έν οποιονδήποτε από αυτά τα δύο, θα αναγκάση το καθέν να μεταβληθή εις το αντίθετον από ό,τι είναι εκ φύσεως, διότι εσυγκοινώνησε με το αντίθετον. Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος. Διότι είπαμεν βεβαίως ότι και τα δύο συγκοινωνούν και με την ταυτότητα και με την ετερότητα. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος.
Πώς άραγε με αυτήν την σκέψιν περισσότερον έκρινα σε παρά οποιονδήποτε άλλον; Υπόθεσε δηλαδή ότι εγώ σκέπτομαι, ότι εκείνος είναι ο Θεαίτητος, ο οποίος έχει μύτην και μάτια και στόμα και ούτω καθεξής όλα τα άλλα μέλη. Αυτή λοιπόν η σκέψις υπάρχει λόγος να με κάμη να σκέπτομαι περισσότερον τον Θεαίτητον, παρά τον Θεόδωρον, ή τον τελευταίον των Μυσών, καθώς λέγει η παροιμία; Θεαίτητος. Βεβαίως όχι.
Εν τούτοις ο μόνος ορθός τρόπος κάθε επαίνου και δι' οποιονδήποτε είνε να εκτεθή οποίος τις είνε και οποίων αγαθών είνε αίτιος εκείνος περί του οποίου πρόκειται ο λόγος. Κατ' αυτόν τον τρόπον και ημείς, περί του Έρωτος προκειμένου, δίκαιον είνε να επαινέσωμεν πρώτα αυτόν λέγοντες οποίος τις είνε, και έπειτα τα δώρα του.
Πρωταγόρας Αλλ' όμως πράγματι, είπεν ούτος, ομοιάζει κατά τι η δικαιοσύνη με την αγιότητα, διότι και οποιονδήποτε πράγμα ομοιάζει με κάποιον τρόπον με οποιονδήποτε άλλο.
Τόρα όμως τόσον μόνον επροχωρήσαμεν, ώστε διόλου να μην την ζητούμεν μέσα εις την αίσθησιν, αλλά εις εκείνο το όνομα, οποιονδήποτε είναι αυτό το οποίον έχει η ψυχή, όταν μόνη της ασχολήται εις τα υπάρχοντα. Θεαίτητος. Αυτό βεβαίως, καλέ Σωκράτη, καθώς εγώ νομίζω, ονομάζεται κρίσις. Σωκράτης. Πολύ καλά το νομίζεις, φίλε μου.
Πώς; θα μου ειπή. Δεν είσαι εις θέσιν να ενθυμηθής, ότι σε ερωτούσα τι πράγμα είναι το καθαυτό ωραίον, το οποίον εις οποιονδήποτε πράγμα και αν προστεθή, το κάμνει να φαίνεται ωραίον, και πέτραν και ξύλον και άνθρωπον και θεόν και πάσαν πράξιν και παν μάθημα; Δηλαδή, άνθρωπέ μου, εγώ σε ερωτώ τι είναι το ίδιον το κάλλος και σου το φωνάζω όχι ολιγώτερον δυνατά παρά εάν εκάθησο πλησίον μου ως πέτρα, ωσάν αυτήν την μυλόπετραν, χωρίς να έχης αυτιά και εγκέφαλον.
Αυτά λοιπόν αν συνέβαιναν κατ' αυτόν τον τρόπον φίλε Σωκράτη, και εις αυτάς τας επιστήμας, καθώς τα είπαμεν, και εις την στρατηγικήν και εις οποιανδήποτε εν γένει κυνηγετικήν, και εις την ζωγραφικήν, ή εις οποιονδήποτε μέρος από ολόκληρον την μιμητικήν και αρχιτεκτονικήν, και εις οποιανδήποτε εν γένει διακοσμητικήν, ή και εις την γεωργίαν και ολόκληρον την επιστήμην των φυτών, ή ακόμη αν εβλέπαμεν καμμίαν ιπποφορβίαν να εκτελήται συμφώνως με συγγράμματα, ή μαντικήν, ή παν ό,τι περιλαμβάνει η διακονική, ή την ταβλιστικήν, ή ολόκληρον την αριθμητικήν, είτε θεωρητικώς, είτε γεωμετρικώς εις τα επίπεδα και τα εμβαδά και τους όγκους εφαρμοζομένην, — εις όλα αυτά ποία νέα κατάστασις πραγμάτων ήθελε προκύψη, εάν εκτελούνται συμφώνως με τα συγγράμματα και όχι με την τέχνην;
Τόρα όμως αφού θέλομεν να εκφράσωμεν με την φωνήν και με την γλώσσαν και με το στόμα, δεν σου φαίνεται ότι τότε μόνον θα είναι έκφρασις το σχηματιζόμενον από αυτά, όταν μιμηθώμεν οποιονδήποτε πράγμα με αυτά; Ερμογένης. Μου φαίνεται ότι είναι ανάγκη. Σωκράτης. Ώστε, καθώς φαίνεται, το όνομα είναι διά της φωνής μίμησις εκείνου του πράγματος το οποίον απομιμείται.
Τόρα λοιπόν όστις κρίνει, δεν κρίνει έν οποιονδήποτε πράγμα; Θεαίτητος. Αυτό είναι λογικόν, Σωκράτης. Και όστις κρίνει έν, δεν κρίνει πράγμα που υπάρχει; Θεαίτητος. Συμφωνώ μαζί σου. Σωκράτης. Τότε λοιπόν όστις δεν κρίνει πράγμα το οποίον υπάρχει, τίποτε δεν κρίνει. Θεαίτητος. Φαίνεται ότι δεν κρίνει. Σωκράτης. Αλλά όστις δεν κρίνει τίποτε, δεν κάμνει όλως διόλου κρίσιν. Θεαίτητος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν