Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Μαΐου 2025
Και μου είπε: — Αφ' ότου, αληθώς, Σωκράτη, που ενόμιζα ότι η φιλοσοφία είναι ένα πράγμα γελοίον, από την ώραν εκείνην θα ενόμιζα τον εαυτό μου ούτε και άνθρωπον, ούτε επίσης θα παραδεχόμην ως άνθρωπον και οποιονδήποτε άλλον ο οποίος θα εθεώρει την φιλοσοφίαν ως κάτι γελοίον.
Επομένως ως προς αυτά ποτέ δεν είναι δυνατόν να επιτύχωμεν το ορθόν, αλλά πάντοτε θα σφάλλωμεν. Ακόμη δε δι' αυτά το ορθόν ή το μη ορθόν δεν έγκειται εις το ποίαν γυναίκα και πότε και πώς θα μοιχεύη κανείς, αλλά γενικώς το να διαπράττη κανείς οποιονδήποτε από αυτά είναι αμάρτημα.
Διατί όχι, καλέ Σωκράτη, αφού παρεδέχθημεν, ότι πρέπει να το εξετάσωμεν και με οποιονδήποτε τρόπον; Διότι προ ολίγου πολύ καλά συ και ο Θεόδωρος ελέγατε ως προς την ευκαιρίαν, ότι τίποτε δεν μας βιάζει εις αυτά τα ζητήματα. Σωκράτης. Καλά που μου το ενθύμισες. Διότι ίσως δεν είναι παράκαιρον να το ακολουθήσωμεν πάλιν ωσάν ίχνος.
Άραγε νομίζεις ότι επιστήμων είναι οποιοςδήποτε εις οποιονδήποτε πράγμα, όταν νομίζη ότι έν και το αυτό μέρος άλλοτε μεν είναι μέρος του ιδίου πράγματος, άλλοτε δε άλλου, ή και όταν διά τα ίδιον πράγμα άλλοτε κάμνει άλλην κρίσιν και άλλοτε άλλην; Θεαίτητος. Όχι μα τον Δία. Σωκράτης. Και λησμονείς λοιπόν όταν εμάνθανες τα γράμματα, πόσον τα επάθαινες αυτά εις τας αρχάς και συ και οι άλλοι;
Καθώς, είπε, προκειμένου διά τα πολύ μικρά και τα πολύ μεγάλα πράγματα, νομίζεις ότι υπάρχει πράγμα σπανιώτερον, παρά να εύρη κανείς άνθρωπον ή παρά πολύ μεγάλον ή παρά πολύ μικρόν; Ή σκύλλον ή οποιονδήποτε άλλο πράγμα; Ή να εύρη πάλιν παρά πολύ γρήγορον ή παρά πολύ αργόν; Ή παρά πολύ ωραίον ή παρά πολύ άσχημον; Ή παρά πολύ μαύρον ή παρά πολύ άσπρον; Ή δεν έχεις παρατηρήσει ότι όλων των τοιούτων πραγμάτων τα μεν τελευταία άκρα είναι σπάνια και ολίγα, τα δε αναμεταξύ τούτων άφθονα και πολλά;
Και λέγετε πράγματα τα οποία μόνον ο λαός θα τα παρεδέχετο, αν τα ήκουε, ότι δηλαδή είναι τρομερόν πράγμα αν δεν θα είναι ανώτερος κατά την σοφίαν πας άνθρωπος από οποιονδήποτε κτήνος. Και δεν παρουσιάζετε καμμίαν απόδειξιν πειθαναγκαστικήν, αλλά μεταχειρίζεσθε την πιθανότητα.
Διότι αυτά τριγυρίζουν όλα τα άλλα και προσκολλώνται εις αυτά, ενώ είναι διαφορετικά από εκείνα εις τα οποία προστίθενται. Έπρεπε όμως αυτό το στοιχείον, εάν ήτο δυνατόν να λέγεται, και αν είχε ιδιαίτερον ορισμόν, να λέγεται χωριστά από όλα τα άλλα. Τόρα όμως είναι αδύνατον, έν οποιονδήποτε από τα πρώτα στοιχεία να εκφρασθή διά λόγου.
Επομένως δεν είναι δυνατόν να λέγωμεν άλλοτε όνομα ψευδές και άλλοτε αληθές, αφού και λόγον ολόκληρον λέγομεν; Ερμογένης. Και πώς όχι; Σωκράτης. Επιμένεις λοιπόν ότι οποιονδήποτε όνομα δώση έκαστος εις ένα πράγμα αυτό είναι το όνομά του; Ερμογένης. Ναι. Σωκράτης. Άρα γε και όσα ονόματα δώση κανείς εις έκαστον πράγμα, τόσα ονόματα θα έχει αυτό και τότε ακριβώς όταν τα λέγη; Ερμογένης.
Πολλοί λοιπόν από τους εκεί καθημένους απεκρίθησαν εις αυτόν ότι ημπορεί να πραγματευθή το ζήτημα με οποιονδήποτε θέλει από τους δύο τρόπους. Πρωταγόρας Εγώ λοιπόν νομίζω, είπεν, ότι είναι πλέον ευχάριστον να σας διηγηθώ ένα μύθον: Υπήρξε κάποτε καιρός, που οι μεν θεοί υπήρχον, τα διάφορα δε γένη που αποθνήσκουν δεν υπήρχον.
Είναι δε ανοικταί, διά να ρέουν αι δύο αυταί πηγαί, και όστις μεν αντλεί από όπου πρέπει και όταν και όσον πρέπει γίνεται ευτυχής, αδιαφόρως είτε πόλις είναι αυτή είτε ιδιώτης είτε οποιονδήποτε ζώον, όστις όμως αντλεί χωρίς μέθοδον και συγχρόνως παρακαίρως θα έχη την αντίθετον ζωήν από εκείνον.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν