United States or Canada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ότι όσα μεν λέγονται με τοιαύτην συντακτικήν αλληλουχίαν, ώστε να εκφράζουν έννοιαν, προσαρμόζονται, όσα όμως με την αλληλουχίαν δεν εκφράζουν έννοιαν, δεν προσαρμόζονται. Θεαίτητος. Πώς το είπες αυτό; Ξένος. Καθώς ενόμισα ότι συ παρεδέχθης με την προηγουμένην σου απάντησιν. Δηλαδή δύο τάξεις έχομεν, διά να εκφράζωμεν με την φωνήν μας τα όντα. Θεαίτητος. Ποίας; Ξένος.
Αφού λοιπόν τούτο είναι αληθές, τόρα νομίζω ότι πρέπει να εξετάσωμεν εκείνα τα ονόματα διά τα οποία συ ερώτησες, δηλαδή την ροήν και την κίνησιν και την στάσιν, αν με τα γράμματα και τας συλλαβάς πλησιάζουν τα ιδικά των όντα, ώστε να μιμούνται την ουσίαν των, ή όχι; Ερμογένης. Πολύ ορθά. Σωκράτης. Λοιπόν ας εξετάσωμεν μήπως άραγε μόνον αυτά είναι από τα πρώτα ονόματα ή και άλλα πολλά. Ερμογένης.
Επειδή όμως ούτε η ιδία φύσις ούτε η ιδία διάθεσις είναι η καλλιτέρα, αλλ' ούτε φαίνεται να είναι, διά τούτο ούτε την ιδίαν ηδονήν επιδιώκουν όλοι, επιδιώκουν όλοι όμως μίαν ηδονήν. Ίσως μάλιστα και δεν επιδιώκουν αυτήν την οποίαν παραδέχονται ως ηδονήν, ή την οποίαν ημπορούν να την παραδεχθούν, αλλά την ιδίαν, διότι όλα τα όντα έχουν εκ φύσεως κάτι τι θεϊκόν.
Ώστε θα σε ηκούομεν, εάν άλλο τι νέον περί της τέχνης των λόγων λέγης, ει δε μη θα πεισθώμεν εις εκείνα τα οποία εξηγήσαμεν, ότι εάν κανείς δεν εξακριβώση τας φύσεις των μελλόντων ακροατών του, και δεν είναι ικανός να διαιρή τα όντα εις τα είδη των και να περιλαμβάνη τα καθ' έκαστα υπό μίαν ιδέαν, ουδέποτε θα γίνη τεχνικός εις την ρητορικήν, καθόσον είναι τούτο εφικτόν εις τον άνθρωπον.
Με επήρε λοιπόν υποκάτω εις την επίσκεψίν του, και με ένδυσε κατά την συνήθειαν των τζοχανταρέων και μου ερμήνευσε τον τρόπον πως έχω να μεταχειρισθώ την δούλευσίν μου· με έβαλε την άλλην ημέραν εις τον αριθμόν των τζοχανταρέων του οντά του βασιλέως, και εις ολίγον καιρόν έκαμα τιμήν του βασιλέως.
Αποθνήσκει λοιπόν το άρρεν κατ' αυτόν τον τρόπον και το θήλυ τιμωρείται διά τον φόνον τούτον ως εξής. Τα τέκνα, προς εκδίκησιν του πατρός των, όντα έτι εις την κοιλίαν τρώγουσι την μήτραν, αφού δε φάγωσι και την γαστέρα εξέρχονται τοιουτοτρόπως. Οι άλλοι δε όφεις οι αβλαβείς εις τους ανθρώπους τίκτουσιν ωά και εκλεπίζουσι πολλά τέκνα.
Όλα αυτά μου φαίνονται ότι δεν είναι λογικά. Ξένος. Τότε λοιπόν πρέπει να παραδεχθώμεν και το κινούμαι και την κίνησιν ως όντα. Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος. Τουλάχιστον, φίλε Θεαίτητε, είναι λογικόν, εάν είναι ακίνητα τα όντα, να μη υπάρχη νους πουθενά διά κανέν πράγμα. Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος.
Ο Ρωμιός αγάπησε στην αρχή αρχή τα δόγματα, και τα ψιλοχτένισε μάλιστα και τα ξεδιάλυνε με τρόπο που ως τα σήμερα έχουν κύρος σ' Ανατολή και Δύση. Κατόπι, όταν τα στολίδια της διαλεχτικής του τέχνης τα θάμπωσαν οι αιώνες, η θρησκεία του κατάντησε σεβασμός και λατρεία της Παναγιάς του και του Χριστού του. Καλοτυχούσε; Δόξαζε ταγαπημένα του αυτά όντα.
Και λοιπόν άραγε, καθώς είπες, αυτό δεν καθυστερεί ως προς την ουσίαν από κανέν άλλο, και με θάρρος πλέον πρέπει να λέγωμεν ότι ασφαλώς υπάρχει το μη ον με την ιδιαιτέραν του φύσιν καθώς το μέγα είπαμεν ότι είναι μέγα και το καλόν καλόν και το μη μέγα μη μέγα και το μη καλόν μη καλόν; Κατά τον ίδιον τρόπον λοιπόν και το μη ον απεδείχθη και είναι μη ον, συγκαταλεγόμενον ως έν είδος από τα πολλά όντα; Ή μήπως δυσπιστούμεν κάπως ακόμη ως προς αυτό, φίλε Θεαίτητε;
Ποσάκις, βλέπων εκείθεν τας λευκάς πτέρυγας των απεχόντων πλοίων, εζήλευε τους ναύτας, οι οποίοι, εύρωστοι και ρωμαλέοι, επάλαιον κατά των στοιχείων, περιφερόμενοι από τόπου εις τόπον και ποθούντες την παραλίαν της πατρίδος, όπου όντα προσφιλή τους επερίμενον, ενώ αυτός, δέσμιος επί του βράχου του, έρημος και ελεεινός, επερίμενε τον θάνατον!
Λέξη Της Ημέρας