United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Νομίζω, όταν κανείς παρομοιάζη με το σώμα του το παράστημά σου, ή με την φωνήν του την φωνήν σου, αυτό ονομάζεται μίμησις, και ανήκει προ πάντων εις την φανταστικήν τέχνην. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Εις αυτό το μέρος λοιπόν ας αποδώσωμεν τον χαρακτηρισμόν μιμητικόν.
Μάλιστα, ακόμη δε λέγω και ότι η ιδία είναι και διασκέδασις, όταν δεν παράγη ούτε βλάβην ούτε ωφέλειαν αξίαν λόγου. Πολύ ορθά ομιλείς.
ΕΡΜ. Γιατί όχι, Χάρων; Ή έχεις την ιδέαν ότι είμεθα πλέον αδύνατοι από τα παιδαρέλια εκείνα, αφού μάλιστα είμεθα και θεοί; ΧΑΡ. Όχι• αλλά το πράγμα μου φαίνεται πολύ μεγάλο και δύσκολο. ΕΡΜ. Επόμενον είνε, διότι είσαι αμαθής, Χάρων, και δεν έχεις το χάρισμα το ποιητικόν.
Εάν θέλη μάλιστα να πάρη λεπτά και από τα δύο κόμματα, ο ασφαλέστερος τρόπος είνε να κηρυχθή φανερά υπέρ του ενός.
Άλλο κακό, που πολλές τους δεν απόμνησκαν ως τέλος πιστές στα ουράνια, παρά ξέπεφταν κι από τα επίγεια πιο χαμηλότερα. Στην Πόλη μάλιστα είχε καταντήσει ανοικονόμητο το σκάνταλο. Κελλί καλογερικό δίχως «αδελφή» ή «διάκονη» είτανε σπάνιο πράμα.
Εις την Σύρον μάλιστα εβασίλευον ακόμη αι γιγάντειαι π α μ ί λ α ι του Λουδοβίκου Φιλίππου, καίτοι από τρία ήδη έτη εβασίλευεν εις Παρισίους ο Λουδοβίκος Ναπολέων. Αλλ' επί τέλους συνετελέσθη και του πίλου η κατασκευή καθ' όλους τους κανόνας της γαλλοσυριανής τέχνης. Ήτο από βελούδον βαθυπράσινον, και ούτε άνθη του έλειπαν, ούτε ουραί στρουθοκαμήλων.
Εις τον καπετάν- Παρμάκην, επροξένησεν ευχαρίστησιν η πρότασις, διότι έβλεπε τόσην ώραν μεγάλην την φλάσκαν, και έδωσε την άδειαν μάλιστα εις τον αλιέα να τραβήξη μια ως ορεκτικόν, επειδή έβλεπεν αυτόν να θεωρή την μακαρίαν μετά πολλής τρυφερότητος. — Γρήγορα όμως, γιατί πεινάσαμε.
Έτσι είναι το σωστό, αφού λέμε υμείς». Δε φτάνει μάλιστα τούτο· το η της αντωνυμίας ημείς είταν πρώτα ασμείς.
Στη Γαλλία, διαβάζει, δουλέβει ο κόσμος. Στη Γαλλία, παίρνει κατάκαρδα κανένας ό τι δουλειά κι αν πιάση· ό τι γράψη, ρομάντζα, στίχους, θα χύση μέσα την ψυχή του. Δε θα καθήση να γράψη κανείς για ό τι του κατέβη, για όλα τα μπόσικα, μάνι μάνι. Εκεί, το να γράφη κανείς, τόχουνε δουλειά και τέχνη. Άθρωπος εκεί δεν είναι που να μη δουλέβη και πολύ μάλιστα. Έτσι και το σωστό.
— Και μάλιστα όταν λάχη Νάναι παληοί των σύντροφοι... Εμείς, ανατολίταις, Σύγνεφα διαβατάρικα, όταν περνούμ' εδώθε, Ομέρ Βριόνη, μάθε το, χαλάζι φορτωμένοι Κι' αστροπελέκια φλογερά, δεν έχομε 'ς το νου μας Παρά πώς να πλατύνωμε την ερημιά, το μνήμα. Ούτε το σπόρο μες 'ς τη γη, ούτε κλαρί 'ς το λόγγο, Ούτε παιδί μες 'ς την κοιλιά θ' αφήσωμε να ζήση. Ως τα θεμέλια ο χαλασμός.
Λέξη Της Ημέρας