Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
'ς το δώμα μου τον πήρα εγώ κ' εκαλοξένισά τον, ως είχε απ' όλα τα καλά το σπίτι μου αφθονία· 195 και αλεύρια, φλογερό κρασί, και βώδια της θυσίας απ' το κοινόν εσύναξα κ' εχάρισά τα εκείνου, μ' όλη την συνοδία του να ευφραίνεται η ψυχή του. δώδεκα ημέραις οι Αχαιοί πρόσμεναν τότε οι θείοι· μέγας τους έκλειε Βορηάς, και ουδέ 'ς την γη να μείνουν 200 τους άφινε· κάποιος θεός εχθρός τον είχε στείλει· 'ς ταις δεκατρείς, άμ' έπεσεν, εκείνοι εξεκινήσαν».
Και διά τούτο όλη η πόλις θα σου γνωρίζη την μεγαλειτέραν χάριν• διότι όσον περισσότερον με διδάξης και με μεταπείσης προς το καλλίτερον, τόσον περισσότερον θα ωφελήσης την πόλιν. Διότι εγώ δεν θα κρύψω τίποτε από τους συμπολίτας μου, αλλ' ευθύς θα το καταστήσω κοινόν.
Εν δε τη ολιγαρχία, όταν πολλοί ασκώσι την αρετήν προς το κοινόν συμφέρον, γεννώνται μίση ιδιαίτερα, συνήθως βίαια· έκαστος θέλει να εκφέρη την γνώμην του και να βλέπη αυτήν υπερισχύουσαν· εκ τούτου προκύπτουσιν εμφύλιαι διχόνοιαι, και εκ των διχονοιών γεννώνται αιματοχυσίαι. Εκ των αιματοχυσιών δε καταντώσιν εις την μοναρχίαν, όπερ αποδεικνύει ότι η μοναρχία είναι η αρίστη διοίκησις.
Και ωρισμένως αφού προσθέτομεν κατόπιν το όνομα το οποίον είπα κοινόν εις όλας αυτάς τας φυσικάς ιδιότητας βεβαίως τας επαινούμεν. Νέος Σωκράτης. Μάλιστα. Ξένος. Τόρα όμως; Άραγε πάλιν το είδος της αταράχου εκτελέσεως, δεν το επαινούμεν πολλάκις εις πολλάς πράξεις; Νέος Σωκράτης. Πολύ μάλιστα. Ξένος. Μήπως όμως δεν λέγομεν τα αντίθετα από εκείνα, όταν προφέρη το στόμα μας τούτο; Νέος Σωκράτης.
Τέταρτον δε είδος αυθαδείας είναι, όταν περιφρονή κανείς, τους άρχοντας και μετατοπίζη ή μεταχειρίζεται κανέν πράγμα, ιδικόν των χωρίς την άδειάν των. Πέμπτον δε η αυθάδεια προς πάντα πολίτην, η οποία ζητεί τιμωρίαν. Εις όλα λοιπόν αυτά πρέπει να ορίσωμεν ένα κοινόν νόμον. Και βεβαίως ως προς την ιεροσυλίαν είτε γίνη βιαίως είτε κρυφίως, είπαμεν γενικώς τι πρέπει να πάσχη ο δράστης.
Βορμ ηυδόκησεν επί τέλους να λύση την απορίαν μου πληροφορών με ότι ο θίασός του δεν ανήκεν εις το κοινόν, αλλ' αποκλειστικώς εις τον Σουλτάνον και το ιδιαίτερον αυτού ανακτορικόν θέατρον. — Ο Σουλτάνος έχει θέατρον; — Τέλειον και κομψότατον εις το Γιλδίζ-Κιοσκ. Εκεί παριστάνομεν δύο φοράς την εβδομάδα ενώπιον της Α. Μεγαλειότητος, των αυλικών του και των κυριών του Χαρεμίου.
Τι λοιπόν υπάρχει, ω Σώκρατες; είπεν ο Σιμμίας· ποίον από τα δύο, κρατών συ ο ίδιος διά τον εαυτόν σου την σκέψιν ταύτην, έχεις σκοπόν ν' αναχωρήσης απ' αυτήν την ζωήν ή ημπορείς να την κάμης γνωστήν και εις ημάς; Διότι εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι τούτο είναι έν καλόν κοινόν και εις ημάς, και συγχρόνως είναι απολογία και διά σε, εάν μας κάμης να παραδεχθώμεν εκείνα τα οποία λέγεις.
Εάν όμως εκτελούνται διαφορετικαί αι λογοδοσίαι των αρχόντων, τότε αποσυντίθεται η συνδέουσα τα πάντα εις έν δικαιοσύνη και όλαι αι αρχαί διασπώνται η μία από την άλλην, και χωρίς να τείνουν πλέον εις κοινόν σκοπόν, μεταβάλλουν την μίαν πόλιν εις πολλάς, και με τους πολλούς φατριασμούς ταχέως την καταστρέφουν. Διά τούτο λοιπόν οι τιμηταί πρέπει ασφαλώς να είναι αξιοθαύμαστοι εις όλας τας αρετάς.
Αι παρειαί σου είνε ήδη στρογγύλαι και ροδοκόκκινοι και έπαυσαν να σε κυττάζουν οι νεκροφόροι και συ να προσέχης εις αυτούς. Μετ' ολίγον δε αποκαλύπτεσαι και συ μηχανικώς και παρέρχεσαι αδιάφορος προ των δυστυχισμένων νεκρών, προς τους οποίους ουδέν πλέον αισθάνεσαι κοινόν. Ο καιρός εξακολουθεί το έργον του.
Λοιπόν ας ειπούμεν και υπέρ του νομοθέτου και υπέρ του δεχομένου τον νόμον κάπως ως κοινόν προοίμιον να δώσουν συγγνώμην εις τον νομοθέτην οι διατασσόμενοι, διότι, επειδή φροντίζει διά τα κοινά, δεν είναι δυνατόν συγχρόνως να εξοικονομή και τας ατομικάς συμφοράς εκάστου, αλλά συγχρόνως να συγχωρήσουν και τους υφισταμένους τον νόμον, διότι ευλόγως κάποτε δεν ημπορούν να εκτελέσουν τας διαταγάς του νομοθέτου, όσας ούτος επιβάλλει, διότι δεν τους γνωρίζει.
Λέξη Της Ημέρας