Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 5 Μαΐου 2025


Εάν η γλώσσα του νέου έσφαλλεν, η νεότης του όμως και η κορμοστασιά του, η οποία υψούτο ενώπιον της πλήρης ζωής και δυνάμεως, ήσαν ικανά να του συγχωρήσουν κάθε σφάλμα εις τα μάτια μιας γυναίκας, η οποία γνωρίζει τον άνδρα. Δι' αυτήν ο Μανώλης, με όλα τα σφάλματα της απειρίας και της απροσεξίας του, ήτο το ιδεώδες του ανδρός.

Όλοι σ’ αυτόν τον κόσμο σφάλλουμε, άλλος πιο πολύ, άλλος πιο λίγο, σήμερα ή αργά ή γρήγορα: τι πάει να πει αυτό; Μήπως ο λιμενάρχης δεν είχε συγχωρήσει; Γιατί δε θα έπρεπε να συγχωρήσουν και οι άλλοι; Α, εάν όλοι συγχωρούσαμε ο ένας τον άλλο! Ειρήνη θα βασίλευε στον κόσμο: όλα θα ήταν καθαρά και ήρεμα, όπως εκείνη τη φεγγαρόφωτη νύχτα. Σηκώθηκε και πήγε να κάνει μια βόλτα στο κτηματάκι.

Προς τούτοις έχω πάθει κ' εγώ αυτό που παθαίνουν οι δηχθέντες από έχιδναν· διότι λέγεται ότι όταν τύχη να πάθη κανείς το πάθημα αυτό, δεν θέλγει να διηγηθή τι υπέφερε παρά μόνον εις όσους έχουν δηχθή, φρονών ότι μόνον αυτοί ημπορούν να τον καταλάβουν και να τον συγχωρήσουν, εάν εκ της οδύνης ήτο ικανός το παν να πράττη και να λέγη.

Κατά την ακόλουθον ημέραν ο στρατηγός των Αθηναίων Νικόστρατος ο Διιτρέφους ήλθεν εις βοήθειαν εκ Ναυπάκτου μετά δώδεκα πλοίων και πεντακοσίων οπλιτών Μεσσηνίων διεπραγματεύθη σύμβασιν και έπεισε να συγχωρήσουν αλλήλους εισάγοντες εις δίκην τους δέκα πολίτας τους μάλλον ενόχους, οίτινες όμως και αμέσως έφυγαν κρυφά, τους δε άλλους να αφήσουν ανενοχλήτους και να κάμουν συνθήκην μετά των Αθηναίων, ώστε να έχουν αμφότεροι τους αυτούς φίλους και τους αυτούς εχθρούς.

Λοιπόν ας ειπούμεν και υπέρ του νομοθέτου και υπέρ του δεχομένου τον νόμον κάπως ως κοινόν προοίμιον να δώσουν συγγνώμην εις τον νομοθέτην οι διατασσόμενοι, διότι, επειδή φροντίζει διά τα κοινά, δεν είναι δυνατόν συγχρόνως να εξοικονομή και τας ατομικάς συμφοράς εκάστου, αλλά συγχρόνως να συγχωρήσουν και τους υφισταμένους τον νόμον, διότι ευλόγως κάποτε δεν ημπορούν να εκτελέσουν τας διαταγάς του νομοθέτου, όσας ούτος επιβάλλει, διότι δεν τους γνωρίζει.

Είμαι εις μακρυνόν μέρος, πολύ βαθειά, εις τον Παναμάν, και δεν έχω καμμίαν συγκοινωνίαν με άλλους πατριώταις που ευρίσκονται εις την Αμερικήν. Εάν ζη ο πατέρας ή η μητέρα μου, ειπέ τους να με συγχωρήσουν, διότι διά καλό πάντα πασχίζει ο άνθρωπος και εις κακό πολλαίς φοραίς βγαίνει. Εγώ αρρώστησα δύο φοραίς από κακαίς ασθένειες του τόπου εδώ και έκαμα πολύν καιρόν εις τα σπιτάλια.

Τώρα λοιπόν, εάν εις αυτά τα ζητήματα είσαι σύμφωνος με τον κοινόν λαόν και πιστεύης εις τα διηγήματα αυτά και συ, που έχεις τόσον καλάς γνώσεις διά τα θρησκευτικά, είναι ανάγκη βέβαια, καθώς φαίνεται, και εις εμέ να δείξουν επιείκειαν και να με συγχωρήσουν.

Αυτά θα τ' αφήσουν εις την «Εφημερίδα των Κυριών» και εις την «Οικογένειαν» να τα κοπανίζουν εις τα γουδιά των, συμφέρον γαρ έχουν αυταί να τα κοπανίζουν. Μάτην λοιπόν προσπαθούν αι κυρίαι των διαφόρων ενώσεων και μίξεων να μας πείσουν ότι θα εργασθούν κατά της πολυτελείας. Ή δεν το λέγουν ειλικρινώς ή δεν εννοούν τι λέγουνας με συγχωρήσουν διά την σκαιότητα της φράσεως.

Ήσαν λοιπόν τα όρια μεταξύ του εμπνευσμένου προφήτου και του πονηρού απαταιώνος τόσον αμφίβολα και δυσδιάκριτα; Ήτο πράγματι φοβερά ταπείνωσις και τοιαύτη ώστε να μη την λησμονήσουν μηδέ να την συγχωρήσουν ποτέ.

Όταν τέλειωσαν, η Ζωηδία σηκώθηκε και παίρνοντας την Αμινά από το χέρι, της είπε, «αδελφή μου, οι φίλοι μας θα μας συγχωρήσουν αν ξεχάσουμε την παρουσία τους και εκτελέσουμε το νυκτερινό μας καθήκον». Η Αμινά κατάλαβε το νόημα των λόγων της αδελφής της, και μάζεψε πιάτα, ποτήρια και μουσικά όργανα, ενώ η Σεραφεία σκούπισε την αίθουσα και τακτοποίησε.

Λέξη Της Ημέρας

εκάρφωνεν

Άλλοι Ψάχνουν