United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !
— Το εφίλησες; ηρώτησεν ο Λιάκος. — Και βέβαια, το εφίλησα! — Και τι σου είπε, τι της είπες; — Πού να σου τα λέγω τώρα όλα! Τι δεν της είπα και τι δεν μου είπε! Και ταπεινώσας την φωνήν. — Ηξεύρεις τι μου είπεν; επρόσθεσεν. Ότι είναι ευγνώμων και ευτυχής, διότι την ζητώ εις γάμον από αίσθημα φιλίας προς σε, διότι ο καλός φίλος θα είναι και καλός σύζυγος.
Με διέταξε να την ακολουθήσω σε διάφορα μαγαζιά, και όταν το ζεμπίλι μου γέμισε τελείως, γυρίσαμε σε αυτό το σπίτι, όπου είχατε την καλοσύνη να μου επιτρέψετε να παραμείνω, πράγμα για το οποίο θα σας είμαι αιώνια ευγνώμων. Αυτή είναι η ιστορία μου. Κοίταξε ανήσυχα την Ζωηδία, η οποία κούνησε το κεφάλι της και είπε, «Μπορείς να φύγεις· κοίταξε να μην ξανασυναντηθούμε.»
Τοιαύτα προς την μητέρα του αισθήματα έχων ο μέγας Αλέξανδρος, ανατραφείς δε εναρέτως υπό του παιδαγωγού του Λεωνίδου και του σοφού Αριστοτέλους, ανεφάνη ανήρ ευαίσθητος, ευγνώμων, ευεργετικός, και μεγαλόδωρος, ουχί μόνον προς τους διδασκάλους και τους φίλους αυτού, αλλά και προς τους αιχμαλώτους του· ώστε εάν η ανδρία και η έξοχος στρατηγική ικανότης κατέστησαν μέγαν τον Αλέξανδρον, η αγαθότης της ψυχής του κατέστησεν αυτόν αγαπητόν και ζώντα και μετά θάνατον.
Αλλ' η σιωπή εκείνη, συνδυαζομένη προς το παθητικόν μεγαλείον Του και προς την θεϊκήν αγιότητα και αθωότητα την ακτινοβολούσαν απ' Αυτού, ως στεφάνου δόξης, ήτο ευγλωττοτέρα παντός λόγου. Πρώτον δε πάντων επέδρασεν επί του ενός των σταυρωθέντων ληστών. Κατ' αρχάς ο «ευγνώμων ληστής» φαίνεται ότι συμμετέσχεν ασθενώς των μέμψεων των εκφερομένων υπό του συντρόφου του.
Τα ονόματα των νέων εκάστοτε δημοσιογραφικών προμάχων του ελληνισμού ταμιεύει ούτω ευγνώμων η ελληνική δημοσιογραφία, και η μνήμη αυτών αξιοί ευλόγως να καταλάβη θέσιν τιμητικήν εν τω μεγάλω καταλόγω των φίλων της Ελλάδος.
— Αφού τον υπερησπίσθης πρέπει να σε ευγνωμονή και να σε βοηθήση! — Α! ευγενή Τριβούνε! και οι θεοί αυτοί δεν είναι πάντοτε ευγνώμονες, πόσω μάλλον οι άνθρωποι! Ναι έπρεπε να είναι ευγνώμων.
Αλλ' απεδείχθη φανερά προδότης της πατρίδος· ο ίδιος τ' ομολογεί, και τώρα τιμωρείται! ΜΑΚΒΕΘ κατ' ιδίαν. Γλάμης και Θάνης Καουδώρ! Το μέγιστον κατόπιν! Σας είμ' ευγνώμων, άρχοντες, ευγνώμων διά βίου! Και δεν ελπίζεις βασιλείς τα τέκνα σου να γείνουν, αφού το υπεσχέθησαν εκείναι που προείπαν ότι θα γείνω Καουδώρ;
Ήτον η πρώτη φορά καθ' ην έβλεπον τον Εφέντην εις τον οίκον του. Ύστερον από τόσους αγώνας υπέρ ημών, δίκαιον ήτο να δειχθώ προς αυτόν όσον οίον τε φιλοφρονητικός και ευγνώμων, προ πάντων, αφού έβλεπον πόσον ηθύμει διά την ακαρπίαν των αγώνων εκείνων. Εκάθησα λοιπόν παρ' αυτώ, και ηρξάμεθα οικείως συνδιαλεγόμενοι επί διαφόρων θεμάτων, κυρίως πολιτικών.
ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Τι πράγμα; ποιος σ' ερώτησε; Θα έχωμεν και γνώμην! Ευγνώμων, κ' υπερήφανη, και είμαι, και δεν είμαι, Κ' ευγνωμονώ, κι' όχι και ναι... Ακούς εκεί! Κεράτζα, να παύσουν τα ευγνωμονώ και 'ξυπερηφανεύσου, κ' ετοίμασε τα πόδια σου την ερχομένην πέμπτην ‘ς την εκκλησίαν γνωστικά να έλθης με τον Πάρην, ει δε συρτήν έως εκεί εγώ θα σε τραβήξω!
Σε η Ελλάς ευγνώμων Ως φίλον μεγαλόψυχον Ζητεί να στεφανώση, Ως παρηγορητήν της, Ως ευεργέτην. Σηκώσου, ω Βύρων ... φίλε Σηκώσου . . . λάβε, ω μέγα, Λάβε το δώρον, ύμνησον Του Σταυρού τους θριάμβους Και της Ελλάδος· Αι! των θνητών η ελπίδες Ως ελαφρά διαλύονται Όνειρα βρέφους· χάνονται Ως λεπτόν βόλι εις άπειρον Βάθος πελάγου.
Λέξη Της Ημέρας