Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Μαΐου 2025
Άνυτος Εξ ακοής βέβαια. Αλλ' ίσως, φίλε Άνυτε, δεν ήτο διδακτή η αρετή. Άνυτος Ω Σώκρατες, εύκολα μου φαίνεσαι ότι κατηγορείς τους ανθρώπους. Εγώ όμως θα σε συνεβούλευα, εάν θέλης να πιστεύης εις εμέ, να τους υπολήπτεσαι· διότι όπως και εις άλλην πόλιν είναι εύκολον το κακοποιείν ή ευεργετείν τους ανθρώπους, έτσι και εις ταύτην και παρά πολύ μάλιστα· νομίζω δε, ότι και συ το γνωρίζεις.
Εξηγοράσθη κατόπιν το ορφανόν τέκνον, αλλ' ο τελευταίος εκείνος του πατρός ασπασμός ουδέποτε παρ' αυτού ελησμονήθη. Και ήσαν υγροί του γέροντος οι οφθαλμοί, η δε φωνή του έτρεμεν ενώ διηγείτο ταύτα. Αλλ' η πρόθεσίς μου δεν είναι ν' αφηγηθώ των άλλων την ιστορίαν. Δεν ηδυνάμην όμως, γράφων τα κατ' εμέ, να μη αναμνησθώ της γενικής τότε περί μας συμφοράς.
Α’ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΗΣ Και ψέμα ζωντανό τόσο 'πού από εμέ πετά να εύρη σε. ΑΜΛΕΤΟΣ Ποίου τον λάκκον σκάπτεις; Α’ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΗΣ Κανενός, Κύριε. ΑΜΛΕΤΟΣ Ποίας λοιπόν; Α’ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΗΣ Κανενός και καμμίας. ΑΜΛΕΤΟΣ Ποίος θα ενταφιασθή λοιπόν; Α’ ΝΕΚΡΟΘΑΠΤΗΣ Ένα τι οπού ήταν γυναίκα, Κύριέ μου, αλλά — ο Θεός να αναπαύση την ψυχήν της — απέθανε.
Και εγώ μεν, ω Σώκρατες, και τότε επέμενα να δώσουν εις σε τ' αριστεία οι στρατηγοί, ως προς αυτό δε βέβαια ούτε θα με κατηγορήσης ούτε θα ειπής ότι ψεύδομαι· αλλ' ενώ οι στρατηγοί ήθελαν να δώσουν εις εμέ τ' αριστεία αποβλέποντες εις την τάξιν μου, συ ο ίδιος εφάνης προθυμότερος των στρατηγών διά να τα λάβω εγώ και όχι συ.
ΣΤΟΑ. Κάνω έφεσιν εις τον Δία. ΔΙΚ. Σου εύχομαι επιτυχίαν. Συ δε, Ερμή, κάλεσε άλλους. ΕΡΜ. Η Αρετή κατά της Τρυφής διά τον Αρίστιππον. Και αυτός ο Αρίστιππος ας έλθη. ΑΡΕΤΗ. Πρέπει να ομιλήσω πρώτη εγώ, διότι εις εμέ ανήκει ο Αρίστιππος, ως φαίνεται από τους λόγους και τα έργα του.
Αλλά τότε μήπως αντιθέτως, όσα δεν γνωρίζει, τα νομίζει ότι είναι κάποια άλλα από όσα επίσης δεν γνωρίζει; Και τούτο ισοδυναμεί ως να μη γνωρίζη ούτε εσέ τον Θεαίτητον ούτε εμέ τον Σωκράτη και να βάλη εις τον νουν του ότι ο Σωκράτης είναι Θεαίτητος, ή ο Θεαίτητος Σωκράτης; Θεαίτητος. Βεβαίως πώς αλλέως; Σωκράτης.
Όταν μάλιστα εις την ομιλίαν θέτη το χέρι της επάνω στο δικό μου, και εις την ζωηρότητα του διαλόγου έρχεται πλησιέστερα προς εμέ, ώστε η ουρανία του στόματός της πνοή να φθάση εις τα χείλη μου — νομίζω ότι καταπίπτω σαν κεραυνόπληκτος. — Και, Γουλιέλμε, αν τολμήσω ποτέ τούτον τον ουρανόν, ταύτην την εμπιστοσύνην! — Με εννοείς. Όχι, η καρδία μου δεν είναι τόσον διεφθαρμένη!
Ο Χίλων ύψωσε την λυχνίαν και ευθύς σχεδόν την αφήκε να πέση· έπειτα έκυψεν έως κάτω και ήρχισε να οιμώζη . . . — Δεν είμαι ο Κήφισσος . . . δεν είμ' εγώ! Έλεος! — Ιδού ο άνθρωπος όστις με επώλησεν, είπεν ο Γλαύκος· εκείνος, όστις κατέστρεψεν εμέ και την οικογένειάν μου!
Αλλ' ο κυβερνήτης με τα δάκρυα του έπεισε τους ναύτας να μη μας φονεύσουν ούτε άλλως να μας κακοποιήσουν, προς εμέ δε είπε• Εξήντα χρόνια, ως βλέπεις, έχω ζήσει με τιμήν και ευσέβειαν και δεν ηθέλησα τώρα που έφθασα εις αυτήν την ηλικίαν και έχω γυναίκα και παιδιά να μολύνω τα χέρια μου με φόνον.
Ιππίας. Εις εμέ τουλάχιστον δεν φαίνεται έτσι, καλέ Σωκράτη. Αλλά και αυτός ακόμη από ανοησίαν μετεπείσθη και λέγει εις τον Αίαντα διαφορετικά από τον Οδυσσέα. Ο Οδυσσεύς όμως και όσα λέγει αληθινά πάντοτε τα λέγει με οπισθοβουλίαν, και όσα λέγει ψέμματα, επίσης. Σωκράτης. Τότε λοιπόν, καθώς φαίνεται, είναι ανώτερος ο Οδυσσεύς από τον Αχιλλέα. Ιππίας. Διόλου μάλιστα, Σωκράτη μου. Σωκράτης.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν