United States or Cambodia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Honderd! Alles veur die b'ron en hie bulkt van 't geld! 't Was bêter as ie 't mien kwam brengen, as ik hum. Um dát te verdienen he'k zwoar motte warken, en hie.... hie het 'r geen hand veur uutgestoken.... Honderd!... Honderd guldes!... 'k Het moar ens twee guldes bij mekoar gehad, en nou.... 'k het ze toch eiges in handen...! Dat zal d'r weinig gebeurd zin. 't Is 'en opvrêter die b'ron.
Want ik werd driftig op mijn manier: moâr zoo'n moesjanker deed krek alsof hij er zich niet oan stoorde: hij vouwde de armen over mekoâr en keek mij heel bedoârd an: "kom," zei hij zoo: "doe moâr gauw open, anders goâ ik Mijnheer den Baron roepen en vroâg hem, of hij jou hieten wil; want ik heb last van Mevrouw de Gravin: en ik moet oet." Hebje ooit zoo'n onbeschoâmden snotneus gezien?
Wel jong, jong, die twee hebben mekoar dan niet lang allinnig geloaten. Cloas is van de leinte gesturven, en Heintje da's nou krek zes moanden loater! Jong, jong, 't is veur Wiege-Mie 'en heel ding; woar mot ze noa toe? ze het niks, geen spier; neejen en breien kan ze, moar da's alles, en ik geleuf niet, dat ze 't nog al te best duut.
Dorus en Griet ze mochten mekoar veur 't zuute en zoere, en, 't bittere zelfs wouen ze deilen ien 't lêven. "Kees zit noast 'r," sprak de bellefleur, terwijl zij met Dorus den boom hoe langer hoe meer nabijkwam: "Z'is zeker noar 't darp gewêst um te winkelen, want de kleine klepben steet bij d'r."
Maar men vindt het nog slechts in bloei bij volken met hoogst eenvoudige en sobere levenswijze, zoo b.v. bij de Lithauërs. In de Nederlandsche gewesten is het vrijwel uitgestorven. Het lieve stroofje van Cremer in Bruur Joapik: Hier 'en reuske, en doar 'en flikske, Weer 'en tekske en weer 'en strikske; Bluumpkes moar Bij mekoar Rood en gruun veur 't jonge paar
Paul, die Deine-Meu's boodschap had volbracht, keerde met Anneke, die de koperen kan vol warmen room droeg, vroolijk huiswaarts. Wat zij te zamen spraken hoorde niemand, moar, dat Anneke hoast zoo rood zag as 't rooie duukske, dat ze urn den hals had, dat zag Grijs van Reinderts wel toen de twee veurbij kwiemen en ze mekoar "gemerge", zeejen.
Floep! was de deur weer dicht, en vijf minuten later stond er op No. 71 'en vremdigheid, woar Gerrit en Gijs geen begrip van hadden; echter ze begonnen te pruuven en te smekken, en hoewel ze de dinger hoast niet deur de kêl kosten kriegen, zoo zuut en roar was de boel deur mekoar geflanst, ze kregen 't lief toch vol. "'k Het 'r genog van," zei Gerrit eindelijk.
Dan kunde de juffer van Tournel in 't priëel oan den viever zien zitten met den muzikant, onzen losé; en ze kussen mekôar, dat 't zoo klapt." "Wat zeg je, Pieter?" "Goa maar ens kieken, of 't nie woar is. Zeg! kunde gij 't nou begriepen van zoo'n mooie frissche dèrn, dat ze zoo'n lèliken bult nèmt?" "'n Mensch z'n zin, 'n mensch z'n leven, Pieter!"
"Hê....!!" klonk het uit Dissels mond; en 't was hem alsof ie 'en iesbad kreeg. "'k Zie old, en sinds da'k oe 't lest zag, zelfs veul older geworden," hernam Deine: "moar 'k dank God da'k ze alle vief nog bij mekoar heb.
Bij iedere beweging klonk het metaal in 't zakje. 'k Het nooit zooveul bij mekoar in handen gehad, dacht Bart: Zouwen 't neije guldens zin, met den keuning d'r op....? Da mo'k is zien. Hij keek om. As grootvader mien is noazag! Wacht, as 'k 't vonder over bin, in de klapwei, ien den hollen wilg!
Woord Van De Dag