United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !


Je heb mense, die zijn er zoo keurig op, kaik! maar ik zeg dat 'et niet past; en ik zel dat zwarte kuitje anleggen, zoo goed as dat bonte. En weetje wat ik denk? 't is nog beter as 'en hiele witte, want die worden dan skrikkelek van de vliege plaagd, en ze zam ook erg kouwelek; gunder steet er iene, die het een rond jær met 'et dek 'eloopen." "Maar as 't nou eens een rood kuitje was?"

"Och! joa, zie, weet je voader... 'k was zoo benauwd dat ze beduusd zou zin," zei Gijs weder, en besloot: "'k Zou wel is êfkes noar 't darp willen." "En de wrungel steet al op toafel!" sprak Meeuwsen: "He'k ooit zoo'n jong!" "Za'k moar?" zei Gijs met een innemend gezicht. "In 'en kertier weerum," beval de vader.

Die waarmee u gaan wilt naar Delft is om kwart voor achten...." "Dank oe wel ... kertier d'r over," zegt Janssen: "'k hét 'en buultje segoaren gekocht en doar steet 't allegoar op." "Ah juist, precies, maar altijd beter een kwartier te vroeg dan 'en halve minuut te laat," meent Van Middelnesse. "Gezondheid! de vrede, en 't beste met oe kienders!" wenscht Janssen nogmaals, en hij stapt de gang in.

Een half uur later zei Geurt de bouwknecht tot de boerin, dat de kerl die zien roes uut had, Deine 'en oogenblikske allinnig wou sprêken. "Gêf 'm 'en kwartje en loat 'm goan," antwoordde Deine. "'k Gleuf niet dat ie tevrêje zal wêzen," antwoordde Geurt: "Hie steet 'r op um oe te sprêken." "Doe 'r 'en botteram bij," hernam Deine: "en loat 'm goan.

"Och heer," dacht Santje: "hie is zoo wit as 'en doek.... Zit 'r geen bloed oan z'n hemdrok....? Azien is 't beste.... gunds ien de gruppel steet woater.... ! mien neus!.... Hier Dorus, ruuk is; snuuf moar is goed!

"'t Steet mien niks oan; as 'k dát had kunnen veurzien was 't best meugelik gewêst da 'k de jong iensgeheel niet in huus had genomen." "Moar hoe ku'j nou zoo sprêken," beantwoordde een vrouwenstem de pasvernomen mansstem: "Ge weet 'r nog niks af; 't is licht nog verbeilding; en al was 't zoo...." "Al was 't zoo...! Al was 't zoo...!" viel de eerste in: "Nooit van z'n lêven!

"Meister is 'en gek en gij bint zoo wies as de rest," hernam Gerrit: "Loaten ze oe niks verdinksen." "En de kranten," hernam Griet, "of 't doar niet in steet; 't is 'en ding! 'en mins is toch 'en mins!" "Nou, m'n goeje ouwe Griet," zei Gerrit, "loawwe ons nou niet veralteresieren; 't is bepoald en we kunnen nou niet meer 't huus blieven.

Dorus en Griet ze mochten mekoar veur 't zuute en zoere, en, 't bittere zelfs wouen ze deilen ien 't lêven. "Kees zit noast 'r," sprak de bellefleur, terwijl zij met Dorus den boom hoe langer hoe meer nabijkwam: "Z'is zeker noar 't darp gewêst um te winkelen, want de kleine klepben steet bij d'r."

Anneke, bin 'k dan niet de zeun van 'en mins, die 't lêven van oe meuje, mien weldoenster, de goeje Deine, het geknot en geknakt! Bin 'k niet de zeun van 'en man, die 'k ien 'en ander deil van de wereld docht, en liefhad, umdat Deine-Meu 't leerde, en in den biebel steet da'j oe olders zult liefhebben; moar, die in stee van dóar, in 't gevangenhuus zat!

En ziet nou is zo'n Trakhener in en tent, bij gaslicht, onder 't gelach van old en jong, steet ie op commando op de achterste poote! 't Zint gien old-testaementische 't zint kunsthengste. Maor die Carré is toch een wonderbaore kerel.