United States or New Caledonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Je heb mense, die zijn er zoo keurig op, kaik! maar ik zeg dat 'et niet past; en ik zel dat zwarte kuitje anleggen, zoo goed as dat bonte. En weetje wat ik denk? 't is nog beter as 'en hiele witte, want die worden dan skrikkelek van de vliege plaagd, en ze zam ook erg kouwelek; gunder steet er iene, die het een rond jær met 'et dek 'eloopen." "Maar as 't nou eens een rood kuitje was?"
Toen Felistis Jansdr. in 1553 te Amsterdam zou verbrand worden »sag mense opt schavot komen suyver in de kleederen en een wit schortekleed voor... also heeft zij hare offerhande gedaan«. Het is mij als een zinnebeeld van de vreugde, waarmede zij haar aandeel in het lijden voor nieuwe goederen op zich namen.
/* Liefe geert: Kompt toch gauw vroem, want we missen uw hard... Lot de mense mor chouwele en geloofd alleen uw trouwe Lowis... */ Dienzelfden avond nóg was Geerten terug bij zijn geliefde en liet zich heur streelingen welgevallen, want ook in zijn gemoed was alles rustig geworden na lang nadenken.
Nou hadden ze 't over 'm, over Bertha... Je kon 't voelen. Nou waren ze 'm an 't beklagen... an 't bekla-a-age... En hij begon weer te grienen uit meelij met zichzelf en om zooveel hártelikheid van die goeie mense. As z'm nou maar niet hoorden, daarnaast 't stond zoo belabberd, as ze je hoorden huilen. Maar ze praatten met elkaar.
"Den arm afzetten kan niet meer helpen, had niet kunnen helpen... U moet u voorbereiden." "Maak me niet krankzinnig dokter!" "Voor zulk een acuut proces was geen remedie mevrouw"... "O God!" Den volgenden morgen was het afgeloopen. Zoo'n paar jonggetrouwde mense!... Zoo'n beroerde hond... Dat heb je d'r van als je van die opvreters in huis neemt... Ze had nog niet gehuild. Ze bleef angstig-kalm.
"Ze wrijven z'n voeten." "De agent haalt z'n armen op en neer..." "Die heit 't meer bij de hand gehad!" "Op zij mense!... Maak dan plaats! Daar heb-ie de dokter"... Een paar nemen de petten af. Een jonge dokter met rood puntbaardje wordt binnengelaten. De deuren vallen dicht. Een tweede agent komt. "Kom mense loop nou deur! Wat heb je d'r an om hier te staan kijke. Deurloope! Deurloope!
Nou mui je niet meenen, Veltink, dat de Grönnegers een mense, die in lieden verkeert, niet helpen wilt, maor wij leeft zoo stille onder mekaor voort, dai we lange as 't waore onbekend bleven en zoo wus men niet hoeveul leed en zörge der in dit kleine kaomertien was. Gelukkig, Veltink, dat er een Helper is, die zuk niet laot zien maor veulen in de hope en in de kragt die Ie gef.
Z'n fletse, verdronken hoofdje met 'n boschduvel van verwarde varkenshaartjes kijkt glazerig over de groote, touwachtige snaren. Roem-roem roem-roem... De arm schokt, beukt den strijkstok heen en weer... roem-roem, roem-roem. De pistonnist controleert de deur , of d'r geen mense zonder betaling wegloopen. Als-ie blaast heeft-ie 'n effen, geel gezicht. Als ie niet blaast puilen de jukbeenderen uit.
Stilte van oprechte belangstelling is over de menigte. De man blijft lang onder, verschijnt spuwend en snuivend, maar met leege handen. "Jezus, Jezus!" huilt de vrouw naast den slagersknecht: "Zoo'n engel van 'n kind!" "Ken je de mense?" vraagt de slager. "'t Is de jongen van Arie op den hoek! Een engel van 'n jongen!" "Weete de mense d'r van?" "Ze zijn gewaarschouwd... De man is uit.
Maer a's ik gelak a's gij was, ik ging wat aen 't vier zitte'; want dien hoek is heel roematiek en ge moest zoo eens een' valling pakke'. Ah sa, maar zeg m' eens, wat tael spreekte gij? Zeg! is 't van parlé fransé contre alle mense! Ook al niet? Gaet dan maer naer uw doodkist terug, droogzak! Zijtde van God, sprekt; zijtde van den duvel, vertrekt!
Woord Van De Dag