United States or Madagascar ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μπορούσα πολλά να σας πω για τις δυσκολίες που θαπαντήση κανείς σε μια τέτοια μελέτη· είναι τόσο πολλές, που έπρεπε να γραφή ένας τόμος ολάκαιρος για να δείξη με τι τρόπο καταντά δυνατό να συνάξουμε τούς διάφορους τύπους, να σημειώσουμε τα «πτερόεντα έπεα» του Λαού. Φτάνει ένας νέος ναρχίση να μάθη επιστήμη και το βλέπει αμέσως. Να συνάζη κανείς τραγούδια και παραμύθια πολύ πιο έφκολο δεν είναι.
Είντα να σου πω κ' εγώ, είντα να σου πω; — Κι' απόψε θα πάω να ξωμείνω στης θειας μου στο Πετρούνι. — Να κάμης ότι θες και να πάψης να με ζαλίζης, είπεν η χήρα με αιφνιδίαν τραχύτητα. Ω διάολε! ... Έπειτα, ως μετανοήσασα διά την άδικον παραφοράν της, ανεστέναξε και εφαίνετο ετοίμη ναρχίση να κλαίη.
Τίποτις δεν τόχει η μαριόλα εκείνη η μικρή με τη χοντρή την πλεξούδα, το σιγανό το ποτάμι που κάθεται τώρα κι ακούγει την κερά Φρόσω που συντυχαίνει για τον αρραβώνα του Ζανή του περιβολάρη, τίποτις δεν τόχει ναρχίση να δηγάται στην πρώτη συνομίληκη που ανταμώση, το τι έτυχε πέρσι σαν παντρεύουνταν η μεγάλη της αδερφή, τότες που άκουσε ο Ζανής από το στρώμα του μια πρωινή τα παιχνίδια και περνούσανε για το νίψιμο του γαμπρού, κι από τη βιάση του να δη την παρέα έτρεξε μισόγυμνος στο παράθυρο.
Από τότε που πέθανε ο Σβεν και δεν μπορούσε νακούη την κρυστάλλινη φωνή του να σμίγη με τους ήχους του πιάνου, η γυναίκα μου δεν ήθελε να τραγουδήση τους σκοπούς, που τους άκουγε πάντα μόνο εκείνος. Μόλις πίστευα τα μάτια μου όταν την είδα να καθήση στο πιάνο και ναρχίση να παίζη. Και σε λίγο αντηχήσανε στην κάμαρα τα λόγια: Λευκέ μου κύκνε, βουβέ, νεκρέ, δε θα σ' ακούσω τώρα ποτέ.
Εύλογη, μα και χρέος μας ίσως, τέτοια τιμή σ' άνθρωπο που η ιστορία τον κατάταξε με τους μεγάλους, κ' η Εκκλησία με τους Άγιους. Ας δούμε πρώτα πώς τον παρασταίνουν όταν παρουσιάστηκε στις Νίκαιας τη Σύνοδο. Ας ανιστορήσουμε τα ψιθυρίσματα και το θόρυβο των τρακόσων Πατέρων που είταν εκεί συναγμένοι, προσμένοντας ναρχίση το συνέδριο. Σωπαίνουν αμέσως Επίσκοποι, σωπαίνουν Πρεσβύτεροι.
Η ετυμολογία είναι το τέλος της σοφίας· με την ετυμολογία δεν μπορεί ναρχίση η επιστήμη. Πρέπει όμως να περάσουν κάμποσα χρόνια για να το διή κανείς.
Ξέχασε πατέρα, μάνα Και τρελλά παραμιλλά — Χτύπα Γιάννη τη καμπάνα Για ναρχίση η λειτουργιά. Τάκουσαν μικροί μεγάλοι Και γελούνε χα, χα, χα, — Χτύπα, Γιάννη, τη καμπάνα Για ναρχίση η λειτουργιά! Χα! χα! χα! ΦΩΝΕΣ — Μπράβο, μπράβο! Μπιζ! Μπιζ! Ζήτω η χαρά! Εξ ονόματος όλης της συντροφιάς σας στεφανόνω. ΦΩΝΕΣ — Μπιζ, μπιζ. ΛΕΛΑ — Αδύνατο, αδύνατο. Σκάζω. Έχω δύσπνοια. Θέλω λίγον αέρα.
Οι ήρωες που γεννήθηκαν από τους ημιθέους σοφούς ευρήκαν ποιητάς στ' ανδραγαθήματά των· κ' εγώ, που ξέρω να επαινώ, τον Πτολεμαίο θα ψάλω· γιατί τους ύμνους κ' οι θεοί τους έχουν για καμάρι. Καθώς μέσ' σε βαθήσκιωτο, πυκνόδεντρο λαγκάδι ο ξυλοκόπος πούρχεται δεν ξέρει πού ναρχίση, έτσι δεν ξέρω μηδ' εγώ τι να πρωτοδιαλέξω απ' όσα έδωκαν οι θεοί στο βασιλέα εκείνο.
— Θυμάσαι, λέει, που σου είπα πως δεν πιστεύω να υπάρχη άλλη ζωή έπειτ' από αυτή; Εσύ μ' έκαμες να το πιστεύω. Το πρόσωπό της σκοτεινιάζει ενώ το λέει κ' η φωνή της έχει έναν τόνο οργής που με θλίβει. Το παρατηρεί και για να μ' εξιλεώση πιάνει το χέρι μου, ενώ ξακολουθεί: — Τώρα πιστεύω πως υπάρχει και τώρα γνωρίζω πως μπορεί κανείς ναρχίση να ζη μια τέτοια ζωή εδώ στη γις.
Όσο να περιμένη την απάντηση του παπά, ο Σιφογιάννης δε βγήκε από το σπίτι του. Αν έβγαινε, έπρεπε να βγάλη τη μαύρη πέτσα και ναρχίση να κάνη εξωτερικώς τον Τούρκο. Αφήκε μια μέρα και τη δεύτερη πήγε ο πάπας στο Μοχό νάβρη τον Αγά. Κιόταν το βράδυ γύρισε, είπε στη Σιφογιάννενα από την πόρτα: — Ανεζινιό, είν' ακόμ' από κεινά τα Λασιθιώτικα σύγλυνα; Να τα τηγανήσης μαυγά να τα φάμε μαζή.
Λέξη Της Ημέρας