United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !
Παλάτια, λουτρά, εκκλησιές κι αρχοντόσπιτα, κατάστρωτα όλα με ψηφιδωτά έργα τεχνικά ξομπλιασμένα που παρασταίνανε ζώα, πουλιά, κάποτες και μυθολογικές ιστορίες. Στο μουσείο της Νεάπολης βρίσκεται τέτοια βυζαντινή ζουγραφιά. Μα και σε ναούς μέσα σώζουνται καθώς σε λίγο θα δούμε. Οι θόλοι των εκκλησιώνε δίνανε λαμπρή αφορμή για τέτοια τέχνη. Καταστολιστήκανε λοιπόν από ψηφιδωτές ζουγραφιές αμίμητες.
Και προς χάριν αυτής, όσαις προπίν' υγείαις με αλαλαγμούς χαράς την σήμερο η Δανία, 'ς τα νέφ' η κανονιαίς θα ταις αντιλαλήσουν, και την βασιλικήν ξεφάντωσιν οι θόλοι των ουρανών θ' αντιβοούν, ως ν' απαντούσαν 'ς εκείναις ταις βρονταίς της γης. Αναχωρούμε.
Ελέγομεν λοιπόν, ότι οι δύο μοναχοί, ευρόντες και πάλιν τας αναπαύσεις των, επάχυνον και έζων ευχαριστημένοι εν τη γυναικεία μάνδρα. Αλλά μετ' ου πολύ κατελήφθη η Ιωάννα υπό αγνώστου τινός και φοβεράς ασθενείας. Αι παρειαί αυτής καθίσταντο κοίλαι, οι δε οφθαλμοί θολοί και αλαμπείς, ως οι αστέρες την πρωίαν· αντί τροφής έτρωγε τους όνυχας της και αντί να κοιμάται εστέναζεν όλην την νύκτα.
Κι' όπως σα βλέπει σύγνεφο βοσκός ψηλά οχ τη ράχη 275 π' ογρό με φύσημα νοτιά στο πέλαγο αρμενίζει, και λες σαν πίσσα μελανό του φαίνεται απ' αλάργα καθώς πλακώνει οχ το γιαλό σιφουνογκαστρωμένο, κι' ανήσυχος μες στη σπηλιά τα θρέμματά του μπάζει· έτσι των θεογέννητων αντρών πυκνοί κι' οι λόχοι 280 κινούσαν με τους Αίιδες στον πόλεμο να πάνε, θολοί, από πλήθος άρματα κι' ασπίδες δασωμένοι.
Άκμασε αυτό το σύστημα από Κωσταντίνο ως Ιουστινιανό. Κατόπι, κατά τον όγδοο αιώνα ήρθε η τρίτη η περίοδο, και βάσταξε ως τον εντέκατο αιώνα. Πολλοί θόλοι δηλαδή ακκουμπισμένοι απάνω σε γύρους στημένους σε τέσσερεις μεγάλες κολώνες απομέσα. Είχε κι άλλα χαραχτηριστικά η τρίτη εποχή, μα αυτά άλλοτες.
Τι πράμα και τι κακό σαν την πρωτοείδα την Πόλη! Τι απέραντη μερμηγκιά, τι λαμπρότη και τι ομορφιά! Εκείνα τα κυπαρίσσια, εκείνοι οι μιναρέδες κ' οι θόλοι!
Ω χήρα μου, της έλεγα, μη φαίνεσαι σκληρά, για κύτταξε πώς μας γελούν του ουρανού οι θόλοι, για κύτταξε του ποταμού τακίνητα νερά.. . 'μπορείς, αν θέλης, ν' αγαπάς κι' εμέ και τον Μανώλη. Για έλα να καθίσουμε 'στην άκρη του γιαλού, το πρώτο γλυκοχάραγμα να 'δούμε της ημέρας, ν' ακούσωμε κελάδημα γλυκό κορυδαλού, και να ιππεύσωμεν μαζί, τους γαλανούς αιθέρας.
Λέμε του καιρού εκείνου επίτηδες, επειδή κάτι αργότερα αν κ' έμεινε πάντα ο ίδιος ο ρυθμός, και σε τούτο στάθηκε η Αγιά Σοφιά πρότυπο, άλλαξαν όμως οι θόλοι, και σε πολλούς ναούς τους έστηναν απάνω σ' οχτάγωνους γύρους· αλλού πάλε βάζανε σωρό θόλους και στόλιζαν τους γύρους εκείνους με διπλά ή μονά παραθυράκια· καθώς κι άλλες παρόμοιες αλλαγές.
Άλλο της κλασσικής αρχαιότητας να μη βλέπης παρά την απλότητα, κι αυτή μετρημένα. Τάλλα όλα νέα και μ' αλλαγμένη μορφή, μάλιστα οι καμάρες κ' οι θόλοι, άγνωστοι στους ελληνικούς καιρούς, στην εποχή δηλαδή της απλής γραμμής, γνωστοί όμως τώρα κι από τη Ρώμη κι από την Ασία, και πιο ταιριαστοί με το νέο χαρακτήρα που πήρε το έθνος.
Η αγάπη του κρυφά τον συντυχαίνει. — Χωρίς ελπίδα, αφώτιστοι, θολοί, σκοτεινιασμένοι Πέρασαν χρόνοι ολόβολοι, και τώρα που σιμόνει Να φέξη η αυγή μας η γλυκειά, κι' η πίκρες μας, οι πόνοι Να σβύσουν σαν τη καταχνιά, βογγάς, καλέ μου, ακόμα; — Καϋμένη, δεν με κλαις και συ! του γάμου μας το στρώμα Τάχα σαν πού ονειρεύεσαι;... Είν' τα βουνά ψηλά, Το ρέμμα του Άσπρου είνε βαθύ, κι' ολόγοργο κυλά Κι' ούτε θεμέλιο στέριωσαν ως σήμερα οι μαστόροι.
Λέξη Της Ημέρας