United States or Iran ? Vote for the TOP Country of the Week !
— Θα ξαφνιζόσαστε πολύ περισσότερο, θα συγκινόσαστε περισσότερο και θα γινόσαστε πιο τρελλός από χαρά, είπε ο Αγαθούλης, αν σας έλεγα, πως η δεσποινίς Κυνεγόνδη, η αδερφή σας, που τη θεωρείτε ξεκοιλιασμένη, είναι όλη υγεία! — Πού; — Εδώ κοντά, στου κυρίου Κυβερνήτη του Μπουένος Άυρες κ' ερχόμουν να σας πολεμήσω. Κάθε λέξη που λέγανε σ' αυτή τη συνδιάλεξη, πρόσθετε θαύμα στο θαύμα.
— Καλό 'ς τα! προσφωνεί τα τέκνα της η κυρία Πηνελόπη, διακόπτουσα επί στιγμήν την χαρτομαντικήν αυτής. Πώς περάσατε; ήτον κόσμος πολύς; πώς επήγεν η παράστασις; — Ωραία, μαμά! απαντά η δεσποινίς Ασπασία εις την πρώτην μητρικήν ερώτησιν.
— Ου, καϋμένε Τηλέμαχε, λέγει η δεσποινίς Ασπασία, τι ανοησίαις που λες! — Κύτταξε που το πίστευσε κ' εφοβήθηκε! υπολαμβάνει ο Περδικίδης και γελά έτι θορυβωδέστερον. Έννοια σου, Ασπασάκη! έννοια σου, και ο μπαμπάς τέτοιους χωρατάδες άνοστους δεν τους κάμνει. Αλήθεια, μητέρα, δεν τρώμε; Είνε μία περασμένη. Η οικογένεια Περδίκη απέκαμε να περιμένη τον αρχηγόν αυτής και κάθηται εις την τράπεζαν.
Τι θέλεις να κάνω; Σου πέρασε η ιδέα πως μπορώ ν' αρνηθώ σ' έναν άνθρωπο, που μίλησε σήμερα το πρωί για μένα στο παλάτι; Είσαι ένα κορόιδο πρώτης γραμμής. Οι ανωτέρω — πλην του ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ ΔΟΡΑΝΤ Μου φαίνεσθε πολύ μελαγχολική. Τι έχετε, κυρία Ζουρνταίν; Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Δεν ξαίρω τι έχει το κεφάλι μου. Μου φαίνεται πως θα σπάση. ΔΟΡΑΝΤ Πού είνε η δεσποινίς κόρη σας; δεν τη βλέπω.
Αι εκατόν χιλιάδες παρεμβαίνουσι διαρκώς μεταξύ των οφθαλμών της και των γραμμών του βιβλίου, και η φαντασία της μεθίπταται από σχεδίου εις σχέδιον και από επινοίας εις επίνοιαν. Το προσφιλέστατον όμως των ονείρων, άτινα πλάττει γρηγορούσα η κυρία Περδίκη, είνε να ταξιδεύση. Αφότου ενυμφεύθη, δεν είδεν Ευρώπην. Και την επεθύμει τόσον, ότε ήτο έτι δεσποινίς!
Ο μπαμπάς σου παίζει. Δώσε μου το χεράκι σου να το φιλήσω. ΔΩΡΑ — Όχι, κύριε Νίκο, όχι φύγετε. Φοβάμαι. Τρέμω. Κύριε Νίκο ... Τι μου υποσχεθήκατε; Όχι. Εσείς δε θέλω να με λέτε δεποινίδα Δώρα. Θα σας θυμώσω. ΝΙΚΟΣ — Τίποτε. Θα σας λέω δεσποινίδα Δώρα, όσο με λέτε κύριε Νίκο. Μάλιστα δεσποινίς.... ΔΩΡΑ — Ε! καλά, καλά. Ορίστε. Νίκο! Σας είπα Νίκο. Δώρα . . . Τι μου κάματε; Σκύβει κάτω.
ΘΩΜΑΣ ΔΙΑΦΟΥΑΡΟΥΣ Γνωρίζομεν εξ αναγνώσεων, δεσποινίς, ότι οι αρχαίοι συνήθιζαν ν' απάγουν διά της βίας τις κόρες που ήθελαν να νυμφευθούν από τα σπίτια των πατέρων των, διά να φαίνεται ότι δεν ρίπτονται με τη συγκατάθεσί των στας αγκάλας του ανδρός. ΑΓΓΕΛΙΚΗ Οι αρχαίοι, κύριε, ήσαν αρχαίοι κ' εμείς είμαστε τωρινοί.
Εν τω μεταξύ σας αναγγέλλω ότι το φεγγάρι έβαλε το δάχτυλο στα χείλη του και επιβάλλει σιωπή. Πηγαίνω να σας απαλλάξω απ' το ελεεινό αυτό γλομπάκι, που προσβάλλει την ιερά Εκάτη. Η συζήτηση ας υποχωρήση στο ρεμβασμό. ΦΛΕΡΗΣ — Κι' ο ρεμβασμός, αλλοίμονο, δεσποινίς είναι μια συζήτηση κι' αυτός. Μια συζήτησι που κάνομε με τον εαυτό μας. Και ίσως η χειρότερη. . .
Μια μέρα, η δεσποινίς Κυνεγόνδη, περιδιαβάζοντας κοντά στο παλάτι, μέσα στο μικρό δάσος που τ' ωνομάζανε πάρκο, είδε μέσα σε κάτι χαμόκλαδα τον δόχτορα Παγγλώσση, που έδινε ένα μάθημα φυσικής πειραματικής στην καμαριέρα της μητέρας της, μια μικρούλα μελαχροινή και πολύ καλόβολη.
Και να βλέπατε τώρα τη συγκίνησι που έχει η φιλενάδα μου. Τα μάτια της γυαλίζουν. Είναι μερικά πράγματα που μου φάνηκαν τόσο αστεία. Όλοι την κυττάζουν παράξενα. Η Βέρα καρφώνει απάνω της τα φασαμέν. ΑΝΘΥΠΟΛ. — Σε καλό σας, δεσποινίς. Τι πάθατε; ΛΕΛΑ — Πού θα καθίσωμε, φίλε μου. Να, εδώ σ' αυτό το τραπεζάκι ε; ΑΝΘΥΠΟΛ. — Όπου θέλετε.
Λέξη Της Ημέρας