United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διότι, και αν τα πολλά των αρνίων ή των εριφίων εσκορπίζοντο, κ' επήγαινον να πίωσιν εις το μέγα ρεύμα, το οποίον έρρεεν επάνω μέχρι της στέρνας, και ύστερον κάτω από τον νερόμυλον, μερικά εξ αυτών βεβαίως θα κατήρχοντο εις το μικρόν ρεύμα, το γείτον της γούρνας.

Κύριος, ξεκύριος, ήταν ένας μεγάλος μπελάς και μια μεγάλη πληγή ο Νικολάκης ο Γλωσσώτης, ένας μπελάς κληρονομικός. Ο Μακαρίτης ο πατέρας μου, αφού τράβηξε για πολλά χρόνια το διάβολό του από τον καλό του πατριώτη, μου τον άφηκε κληρονομιά μαζί με μερικά χρέη και μερικές δίκες. Τα χρέη πληρώθηκαν, οι δίκες ξεμπέρδεψαν, μα ο Νικολάκης έμεινε και μένει. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου τον είχε τσιμπούρι.

Κ' επειδή μας έμεινε αυτός ο διάλογος, αξίζει να μεταφέρουμε μερικά του κομμάτια εδώ. Θα μας δώση και κάποια ιδέα για τη γλώσσα της εποχής εκείνης. Άμα πρωτορώτηξε λοιπόν ο μαντάτορας γιατί θορυβούνε, συμμαζεύτηκαν κάπως οι Πράσινοι, κι απολογήθηκαν. — Έτη πολλά, Ιουστινιανέ Αύγουστε, του βίνκας. Αδικούμαι, μόνε αγαθέ, ου βαστάζω. Οίδεν ο Θεός. Φοβούμαι ονομάσαι...

Και χάρισαν μερικά ψίχουλα ισοπολιτείας στους χριστιανικούς λαούς, που κατοικούν μέσα στο κράτος τους.

Ο πόλεμος για τα μας δεν είναι παιχνίδι και γλέντι, καθώς είταν ως προχτές σε μερικά μας βουνά, καθώς είναι και σήμερα σε τόπους πολιτισμένους, — ο πόλεμος για τα μας είναι φοβερό πράμα, μπαμπούλος, δαίμονας, που άλλο δεν κάνει παρά να θερίζη ζωές. Κοίταξε τώρα κι από την άλλη τη μεριά, κατά τη θάλασσα. Αυτού που στέκετ' έν' αρχοντάδικο σπίτι. Αυτού είταν τότες ένας Βολιώτης.

Τότε ο νεκρός, με μίαν κίνησιν η οποία δεν είχε τίποτε το αντανακλαστικόν, εσηκώθη από το τραπέζι, έκαμε μερικά βήματα εις το μέσον του δωματίου, παρετήρησε μελαγχολικώς γύρω του επί τινα δευτερόλεπτα και τέλος ωμίλησεν. Ό,τι είπεν ήτο ανόητον, αλλ' επρόφερε λέξεις, και η άρθρωσις ήτο ακριβής. Αφού ωμίλησεν, έπεσε και πάλιν εις το έδαφος.

Ο άρχοντας Ιάκωβος το μετάφρασε, όσο μπορούσε καλλίτερα, για τους πιστούς της επισκοπής του· μα ο καλός άνθρωπος έκαμε στην εργασία του τούτη αλλόκοτες απροσεξίες, που εγώ τις αποδίδω στο θέμα και σε μερικά καθέκαστα σπάνιας αφέλειας.

Το βράδυ ακόμη κατεγίνετο με τα χαρτιά του, εξέσχισε πολλά και τα κατέρριψε στη θερμάστρα, εσφράγισε μερικά δέματα που έστελνε στο Γουλιέλμο.

Εγώ δηλαδή διισχυρίζομαι καθαρά ότι όσα μεν λέγομεν κακά διά τους αδίκους είναι αγα8ά, διά δε τους δικαίους κακά, ενώ τα αγαθά διά μεν τους αγαθούς είναι αγαθά, διά δε τους κακούς κακά. Λοιπόν, καθώς σας ερώτησα προηγουμένως, άραγε συμφωνούμεν εγώ και σεις, ή πώς αλλέως; Εγώ νομίζω ότι εις μερικά μεν συμφωνούμεν κάπως, εις μερικά όμως διόλου.

Ευθύφρων. Μάλιστα. Παν ευσεβές πρέπει συνάμα να είναι και δίκαιον. Σωκράτης. Αράγε και κάθε δίκαιον γενικώς είναι ευσεβές, η κάθε μεν ευσεβές είναι γενικώς δίκαιον, κάθε δε δίκαιον δεν είναι γενικώς ευσεβές, αλλά μερικά μεν πράγματα δίκαια είναι ευσεβή, μερικά δε άλλα δεν είναι; Ευθύφρων. Δεν ημπορώ, ω Σώκρατες, να παρακολουθήσω τους λόγους σου. Σωκράτης.