United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αφτός με λόγια γνωστικά τους μίλησε έτσι κι' είπε 95 «Τ' Ατρέα ξακουσμένε γιε, πρωτάρχοντα Αγαμέμνο, τέλος κι' αρχή από σένα εγώ θα κάνω, γιατί ορίζεις κόσμο πολύ, και σούβαλε του Κρόνου ο γιος στο χέρι ραβδί εξουσίας για να τηράς πώς νάναι εφτυχισμένοι.
Μα άξαφνα ο Κόνας τον θωράει ο παινεμένος άντρας, τ' Αντήνορα ο πρωτότοκος, κι' απ' τη βαθιά του λύπη τα μάτια του συγνέφιασαν που πήγε ο αδερφός του. 250 Και πλάγια εφτύς με τ' όπλο του, κλεφτά απ' τον Αγαμέμνο, στέκει, και μια μεσόχερα πιο κάτου απ' τον αγκώνα του μπήγει, πούβγε αντίπερα τ' όπλου η χαλκένια η μύτη.
Τέλος σα χόρτασαν καλά γερό με φαγοπότι, πρώτος τους λέει ο Νέστορας, ο γερο-αλογολάτης «Τ' Ατρέα ξακουσμένε γιε, πρωτάρχοντα Αγαμέμνο, ας μην αργούμε πιο πολύ εδώ με τις κουβέντες 435 και τη δουλιά αναβάλλουμε που μας ανοίγει ο Δίας, Μον στο καραβοστάσι ομπρός! οι κράχτες ας λαλήσουν κι' οχ τα καλύβια ας βγάλουνε τα' ασκέρι αρματωμένο, κι' εμείς στον κάμπο οι αρχηγοί με δίχως χασομέρια ας σύρουμε έτσι αχώριστοι, ν' αρχίζουμε κοντάρι.» 440
Κι' όξω ότι βγήκε, απ' τη μπασιά δουλιά άχαρη ξανοίγει, τους Αχαιούς που τσάκιζαν και Τρώες καταπόδι που τους βαρούσαν· κι' είταν πια και το τειχί πεσμένο. 15 Πώς τον απέραντο γιαλό μουγκό θολώνει κύμα — τι ανέμων λάλωνε μηνάει σιφουνιαστό δρολάπι, κύμα με δίχως να κυλάει απ' τόνα ή τ' άλλο μέρος ως να κατέβει οριστικό κάνα απ' το Δία αγέρι· να πώς μελέταε ο γέροντας με σπλάχνα ανταρωμένα 20 διπλόβουλα, ή για το σωρό των Αχαιών να κάνει είτε να πάει στ' Ατριά το γιο, στο βασιλιά Αγαμέμνο.
Και τότε ο φτερουγόποδος τ' απάντησε Αχιλέας «Άφοβα πες και θαρρετά τι προφητιά κατέχεις. 85 Τι να! μα το μυριάκριβο του Δία γιο, που, Κάρχα, περικαλιέσαι εσύ και λες της μοίρας τα γραμμένα, άντρας κανείς, εγώ όσο ζω κι' έχω ανοιχτά τα μάτια, στο τάζω, χέρι φονικό δε σου σηκώνει εσένα εδώ στον κάμπο, ουδέ κι' αφτόν αν πεις τον Αγαμέμνο 90 που απ' όλους πρώτος βασιλιάς παινιέται εδώ πως είναι.»
Κι' εκείνος τότες ξαναρχής γυρνάει στον Αγαμέμνο με τις βλαστήμιες, κι' ο θυμός δεν τόνε παραιτούσε «Α κρασοζάλιστο κορμί που σκύλας έχεις μάτια, 225 μα τ' αλαφιού καρδιά! ποτές δε σου βαστάει εσένα να βγεις μαζί με το στρατό τους Τρώες να χτυπήσεις, ή μετά μάς τους αρχηγούς σαν πάμε σε καρτέρι· χάρος αφτό σου φαίνεται στο νου σου και λαχτάρα.
Τότες του λέει ο Νέστορας ο γερο-αλογολάτης «Τ' Ατρέα ξακουσμένε γιε, πρωτάρχοντα Αγαμέμνο, τώρα άξια δώρα και καλά προσφέρνεις τ' Αχιλέα. Μον έλα προεστούς διο τρεις ας στείλουμε, π' αμέσως 165 να παν ως στην καλύβα του κι' εκεί ναν τον συντύχουν. Μα στάσου, εγώ θα πω σας πιούς, κι' αφτοί όχι ας μη μας πούνε.
Μα αλήθια αφτός δεν έχει 240 λίγη, Αγαμέμνο, μέσα του χολή, μον παραβλέπει· αλλιώς, αφτή σου η αρπαγή θενάταν κι' η στερνή σου.» Όμως εκεί τον αρχηγό που τον κακολογούσε, να κι' ο Δυσσέας στη στιγμή προφταίνει και του ρήχνει μια άγρια ματιά, και με θυμό τού σταματάει τη γλώσσα 245 «Θερσίτη παλαβόστομε, που ξέρεις να φωνάζεις, στάσου, και μόνος μη ζητάς μ' εμάς να λογοφέρνεις!
Κι' αν θες με φλογερή φωτιά θαν τάκαιγε τα πλοία, μόνε φωτίζει η δέσποινα τον Αγαμέμνο η Ήρα να τρέξει ο ίδιος σύντομα τους άντρες να θαρρύνει.
Αφτός τόχε δοσμένα στο Δία, τον αφέντη γιο του Κρόνου, πάλε ο Δίας τόδωκε στον αργοφονιά Ερμή, τον αγωγιάτη, και πάλε αφτός στον Πέλοπα, τεχνίτη αμαξολάτη, 105 κι' ο Πέλοπας στον βασιλιά τόσων λαών Ατρέα· τ' άφισε αφτός πεθαίνοντας στο μυριοπλούσιο Θιέστη· στον Αγαμέμνο τ' άφισε κι' εκείνος, που έχοντάς το, να βασιλέβει σε πολλά νησά και στ' Άργος όλο.
Λέξη Της Ημέρας