Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Maar mijn herinnering aan den Don Quichottigen schooier bleek heel sterk, zóó, dat toen ik tijden later in Amsterdam familiaar werd aangefloten en niemand minder dan den hoogmoedigen zwerver wenkend achter mij zag de eerste schrik aanstonds oversloeg in een onbedwingbaren lach. Maar hij nam 't me niet kwalijk.
Blijkbaar was hij gedood in den strijd om haar tegen de onverlaten te beschermen... Marten knielde bij hen neder, en schreide jammerlijk, en ook Jan Gerritsz was bij dit vreeselijk schouwspel zijne tranen niet meester. Hij legde Marten de hand zacht op het hoofd, en zeide: »Arme, arme jongen." De jonge zwerver.
Toen Odin deze beschuldiging hoorde verklaarde hij dat hij de valschheid der aantijging zou bewijzen door de vermomming van een Zwerver aan te nemen en Geirrods edelmoedigheid op de proef te stellen. Gewikkeld in zijn wolkkleurig kleed, met slappen hoed en pelgrimsstaf, Zwerver noemt mij de wereld. Ver zijn mijn voeten gegaan; Op der aarde rug Toog ik eindeloos ver. Wagner.
Den volgenden dag riep de burgstorm de rechters ter vierschare. Als zij op de vier banken rond den boom der justitie zaten, onderhoorden zij nogmaals Klaas en vroegen hem of hij zijne dolingen wilde herroepen. Klaas hief de handen ten hemel en sprak: Christus, mijn Heer, ziet mij van omhoog. Ik bekeek de zonne toen mijn Thijl ter wereld kwam. Waar is hij nu, de zwerver?
Te denken, dat de man, dien wij zochten, heeft gewoond veertien dagen lang te mijnen huize! 't Is om te worden ijlhoofdig! Maar hij moet gevonden worden!" En de goede man liep stampvoetende heen en weder, beurtelings gekweld door de gedachte, dat men hem zoo had beetgenomen, en bemoedigd door de hoop van den zwerver in zijn macht te krijgen.
"Vooruit! vooruit!" roept hem zijn gesternte toe; als aan den Joodschen zwerver van Sue, met wien hij begint te vinden, dat hij vrij wat overeenkomst heeft, t. w. met den zwerver. "Vooruit! vooruit!" daar staat hij aan de Reguliersgracht. "Had ik maar eene vigilante genomen," denkt hij, "dan ware ik al waar ik wezen moet."
Te Ran-Kéou, aan de samenvloeiing gelegen van de Blauwe Rivier en zijne voornaamste bijrivier, de Ran-Kiang, bleef onze zwerver een halven dag stil.
Hij hoopte, dat uit zijn woorden mochten klinken het vleiende ruischen der palmen en het zware grommen der branding; hij zou anderen willen doen meegevoelen de vroolijkheid, die het klare koraalstrand wekt, en den ernst, waarmee het oerwoud de ziel van den zwerver vervult. Of het hem is gelukt, mogen onze lezers beoordeelen.
"Niets. Ik wou, dat ik wat doen kon." "Waar woon je?" "Nergens." "Heb je dan geen vader of moeder?" "Allebei dood." "Heb je dan geen ooms of tantes, of iemand waar je bij woont ?" "Neen. 'k Weet niet eens, waar ik van nacht slapen zal." "Dan ben jij een zwerver." De jongen wacht even, ziet Dorus opmerkzaam aan en zegt dan: "Zeg! je hebt een bochel." "Dat weet ik wel."
En voor de zwerver spilt gij iedere dag, de nooit-gestremde rijkdom van uw moedermelk: want diep is de bron van uw kracht, dieper dan elke weëekelk. De lange deemoed is de weg naar u, o Moeder-Volk!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek