United States or United Kingdom ? Vote for the TOP Country of the Week !
Die brengt een machtigen straal voort, welke met donderend geluid in de diepte nederploft. Toen Hulda en Joël bij den houtzaagmolen aangekomen waren, stapten zij uit het karretje. »Een wandeling van een half uur zal u toch niet te zeer vermoeien, zusjelief," vroeg Joël. »Neen, broeder," antwoordde het jonge meisje. »Inderdaad niet?"
Zij maakten daar nog al haast mede. Onderweg zei Joël: »A propos, zusjelief, ik vertrek morgenochtend weer. Morgenochtend heel vroeg." »Ge vertrekt weer?...." »Ja, bij het krieken van den dag." »Reeds vertrekken, broeder?" »Het kan niet anders, Hulda.
»Kom, zusjelief," hernam Joël. »Gij moogt de lieden niet naar hun uiterlijk beoordeelen, en nog minder veroordeelen. Ik wed, dat gij dien Sandgoïst een aangenaam voorkomen zoudt toeschrijven, wanneer gij hem beschouwdet, terwijl gij met Ole Kamp gearmd gingt." »Mijn arme Ole!" prevelde het jonge meisje. »Die zal wel terugkomen," riep Joël uit. »Hij is reeds op weg.
»Ik zal daar zoo ongeveer aangekomen zijn, wanneer gij hem bereikt zult hebben." »Jawel, maar wat dan?" »Als gijlieden mocht uitglijden, dan zal ik wellicht in staat zijn, u te weerhouden." »Dat is alles goed en wel, maar wat dan, broeder? Wij kunnen toch daar boven niet blijven." »Meer kan ik u niet zeggen, zusjelief. Doe nu maar nauwkeurig en zorgvuldig, wat ik u gezegd heb.
»Dus er is geen enkele toerist in de herberg aanwezig, nietwaar? en is er in mijne afwezigheid om geen gids gevraagd geworden, zusjelief?" vroeg Joël. »Neen, broeder, er is geen toerist in de herberg, en er is geen gids gevorderd." »Des te beter." »Waarom, Joël?" »Omdat ik thans in de gegeven omstandigheden u liever niet verlaat. Daarenboven...." »Daarenboven wat?"
»Als het maar niet reeds te laat is," ging Joël voort. »Och, wat moet de arme vrouw toch lijden. Zij is zoo teruggetrokken. Begrijpt zij dan niet, dat zij hare kinderen heeft, om in hunne harten hare bekommering te storten?" »O, dat zal zij vroeg of laat wel begrijpen, Joël." »Ik hoop het, zusjelief," antwoordde de broeder. »En ik herhaal: als het dan maar niet te laat zal zijn."
»Zusjelief," antwoordde Joël Hansen, »ik verbied u bepaald dergelijke gedachten te koesteren! Wat... Ole Kamp niet terugkomen van zijn zeetocht!... En dat nog wel van zijn laatsten, die hij naar de vischwaters van New-Found-Land ondernomen heeft!... Het is onmogelijk, dat gij het ernstig meent, Hulda."
LUCIANA. Een koopman heeft hem moog'lijk uitgenoodigd, Zoodat hij van de markt ter maaltijd ging. Laat ons gaan eten, zusje; wees niet boos; De man is van zijn doen en laten baas; Hem is de tijd de baas; hij ziet: 't is tijd; En gaat of komt; dus zusjelief, wees kalm. ADRIANA. Wat is 't, dat hem die meerd're vrijheid geeft? LUCIANA. 't Is dat hij buitenshuis zijn zaken heeft.
»Ga dan heen, vervul uwen plicht, als het niet anders zijn kan," antwoordde Hulda met een diepen zucht. »Juist. Morgen bij het krieken van den dag zal ik mij op weg begeven." Hulda zuchtte nogmaals. »Bedroeft u dat, zusjelief?" vroeg de teerhartige broeder bezorgd. »Ja, Joël," antwoordde het jonge meisje. »Ik ben veel ongeruster, als gij mij verlaat.... al is het ook maar voor weinige uren."
Elinor zeide niets meer en ook John bleef een poos zwijgen. Aan 't slot van zijn overpeinzingen nam hij zijn zuster vriendelijk bij de hand en fluisterde bijna plechtig: "Een ding, zusjelief, kan ik je verzekeren, en ik wil het je zeggen, omdat ik weet dat het je genoegen zal doen. Ik heb alle reden te denken ja, ik weet het uit de beste bron, anders zou ik 't niet oververtellen, want d
Woord Van De Dag