Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
Het omgaan met geestelijk-voornameren heeft zeer zeker veel nut, omdat 't het streven naar het goede, wat men niet bezit, wakker maakt, maar het omgaan met geestelijk-geringeren en -gelijken heeft niet minder nut, omdat men in dien vrijeren omgang zelf zich ontwikkelt, en ontplooit wat men wèl bezit. Zul je nu spreken!? Hoog was hij vóór haar.
De nieuwe bediende bracht het mij. Dat was het begin van mijn ongeluk, want, verbeeldt je, hij had er stilletjes een tooverpoeder in gedaan, dat mij in een' uil veranderde. Toen ik omgetooverd was, bracht hij mij hier, en met eene harde, booze stem riep hij: 'Ziezoo, daar zul je blijven, zoo leelijk, als de nacht en veracht door alle andere dieren.
Niemand ter wereld heeft mij eenig verdriet gedaan, en De Zonsberg is het liefste plekje dat ik ken. Zul je pa eens inschenken? Ik moet even naar boven."
"Tom, ik wou, dat jij ook meegingt. Toe, denk er eens over. Wij zullen bij de zandbank op je wachten." "Dan zul je verduiveld lang moeten wachten; dat is alles wat ik je te zeggen heb." Huck ging verdrietig heen en Tom stond hem na te oogen, brandende van verlangen om hem te volgen en toch te trotsch om dat te doen. Hij hoopte dat de jongens zouden omkeeren, doch zij waren al uit het gezicht.
"Zul je straks wijn brengen Herman?" "Da's goed; woar mo'k ze kriegen?" vraagt Bus geheimzinnig. Eva had den domoor wel willen schudden. Dát kwam ervan! Is die oude apotheeklooper dan ook een persoon om meteen voor huisknecht te dienen? 't Was om dol te worden. Enfin, August heeft het nu zelf kunnen hooren! "Ik heb aan Antje m'n bevelen gegeven Herman. Ik dacht dat je 't wist. Ga, vraag 't haar."
Laat mij je alles vertellen, en dan zul je zien, dat ik alleen gehandeld heb zooals je me geleerd hebt." De graaf knikte zwijgend, als teeken van toestemming. En gravin Elisabeth vertelde nu hoe zij er toegekomen was Gösta Berling op den verkeerden weg te drijven. Zij vertelde alles, ook hoe zij door haar geweten gedreven was geworden uit te gaan en hem te redden, wien zij onrecht gedaan had.
Bij dag zag ik Lillas Pastia heen en weer loopen om het wachthuis en met eenige van mijn kameraden praten; allen kenden hem en nog beter zijn visch en zijn beignets. Hij kwam bij me en vroeg of ik berichten had van Carmen. Neen, zeide ik. Nu, dan zul je die krijgen, kameraad. Hij vergiste zich niet. Des nachts kreeg ik de wacht bij de bres.
Nou nog mooier. Zul je om elf uur tegen het raam miauwen?" "Ja, en dan moet jij terug-miauwen en niet doen zooals den laatsten keer. Toen heb ik voor dat raam staan schreeuwen, tot dat de nachtwacht me met een steen gooide en riep: 'Dat is voor jou, ouwe kat! Natuurlijk smeet ik toen een kei door zijn raam, maar dat mag je niet vertellen." "Neen.
Laat hij het maar eens wagen, dan zul je wat zien!" "Ik geloof het ook. En Johnny Miller... Ik zou Johnny Miller wel eens met een pijp willen zien!" "En ik!" zeide Joe. "Ik ben zeker, dat Johnny Miller geen trekje kan doen. Als hij maar één pijpje rookt, zou hij al ziek worden." "Dat zou hij zeker, Joe. Zeg, ik wou dat de jongens ons nu eens konden zien." "Ik ook."
«Dat zul je hebben,» zei de boer. «Doch die kist daar moet je maar meenemen: ik wil haar geen uur langer in huis houden; men kan het nooit weten: misschien zit hij er nog wel in.» De kleine Klaas gaf den boer zijn zak met de paardehuid er in en kreeg daarvoor een schepel vol geld. De boer gaf hem zelfs nog een kar, om het geld en de kist daarop mee te nemen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek