Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 oktober 2025
Het kleintje in zijn wieg lag leutig op den rug te glimlachen, met blaasjesmond en wijd-open, helder schitterende oogen; en af en toe sloeg het juichend en spartelend armpjes en beentjes heen en weer, als een vogeltje dat weldra uit zijn nestje zal gaan vliegen. Dieper zuchtte Rozeke en zij keek haar beide kinderen met ontroerde teederheid aan.
Een uitdrukking van grenzelooze droefheid kwam eensklaps als een donkere schaduw over 't magere gelaat der jonge vrouw. Hare verzwakte oogen schenen zich, als voor een gruwelbeeld, weg te trekken tot in 't diepst van hun holten en zij zuchtte: "Ik ben gelukkig geweest, Rozeke, ik ben het geweest, heerlijk en volkomen, maar te kort, te kort...."
"Het is wel schoon wat gij daar zegt," zuchtte de moeder van Godelieve, "maar zoo valt het niet altijd uit." "En ware de zaak onzeker, zoudt gij daarom Lieveken tot eeuwige armoede veroordeelen, als gij het middel kent om haar een beter lot te bezorgen? Zijt gij niet moeder, en zou de overtuiging, dat gij uwen plicht hebt gedaan, u niet hoogmoedig en blijde maken voor gansch uw leven?"
"Jelui schapen woont hier maar mooi." "Ja, wel is 't hier mooi," zei de groote hamel. Het was, alsof hij er iets bij had willen voegen, maar hij zei niets, en zuchtte alleen. "Maar als je hier alleen loopt, moet je wel oppassen voor al die spleten hier in den berg," ging hij een poos later voort. En die waarschuwing was wel noodig, want op verscheiden plaatsen waren er diepe en breede spleten.
De verbittering tegen Brakels was nu ten top gestegen en zijn rede kreeg geen antwoord. Deconinck zuchtte luid en met pijnlijke aandoening: "O schande, een Leliaard, een bastaard heeft in het weverspand gesproken; die vlek is onuitwisbaar!" Een onstuimige beweging liep onder de talrijke wevers en velen stuurden een vlammend oog met bitsige toorn op meester Brakels.
Frits drukte hem de hand. »Gij zijt een goed meesterke," zeide hij vriendelijk, »maar gij hebt in den regel geen courage genoeg." »Ge hebt me dikwijls moeten helpen met die wilde jongens," meende het meesterke. »Dat is waar," antwoordde Frits; »waarom sloegt ge ze niet om de ooren?" »Ik kan het niet," zuchtte het meesterke.
De Keizer stuurde zelfs zijn eigen wijn, om onder die ongelukkige stakkers uit te deelen, voor zoover ze ten minste nog niet bezweken waren." »'t Is de ellendigste oorlog dien ik ooit meegemaakt heb," zuchtte Ros: »Lijken en gewonden bij duizenden en toch geen enkele groote veldslag!"
De monnik zuchtte diep, toen hij ontwaarde, welke listen Jan Van Arkel in 't werk gesteld had, om zich van zijn prooi te verzekeren: zijn verontwaardiging steeg ten top, toen zij van haar verblijf te Utrecht gewaagde, en maakte plaats voor een aandachtig nadenken, toen hij het verslag van haar reis en van het gebeurde in 't Gaasterbosch vernam.
Toen keek hy me heel gek aan, en zuchtte, en vatte opeens een knoop van myn jas ... Beste Droogstoppel, zeide hy, ik heb u iets te vragen. Er ging my een rilling door de leden. Hy wist niet hoe laat het was, en wilde my iets vragen! Natuurlyk antwoordde ik dat ik geen tyd had, en naar de beurs moest, schoon het avend was.
"Waar zijn de ruiven voor de kalverhokken?" "Die heb ik op zij laten zetten. Maar wat kan men met zulk volk uitvoeren? vroeg de opzichter en gesticuleerd. "Met zulk volk? Met zulk een opzichter!" stoof Lewin op. "Waarvoor ben jij hier eigenlijk ...?" riep hij uit, maar terstond bedenkend, dat hij daarmede toch niet verder kwam, bleef hij steken en zuchtte slechts eens diep.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek