Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
En mochten zij aan het laatste behoefte krijgen, dan hebben zij onderweg wel gelegenheid, om het zich op een eerlijke of oneerlijke manier te verschaffen. Ik ben overtuigd, dat zij naar het Zilvermeer zullen gaan." "Dan willen wij hun spoor volgen, om ten minste te weten te komen, waar zij hier vandaan naar toe gereden zijn."
"Heeft iemand dan over mij tegen u gesproken? Wie is dat geweest?" "De broeder van uw kameraad Engel. Ziehier! Die jongeling heet Fred Engel; hij is de neef van uw lotgenoot aan het Zilvermeer, en is met mij op reis getogen, om den moordenaar van zijn vader te zoeken." "Is zijn vader dan vermoord?" vroeg Watson, terwijl hij den jongeling zijn hand toestak en hem vriendelijk toeknikte.
"Ja, ja, natuurlijk ja," klonk het uit den mond van al de rafters. "Well!" zei Old Firehand, "dan breken wij morgenochtend vroeg op. Wij behoeven ons nu over het spoor van den kornel niet meer te bekommeren, daar wij de plaats kennen waar hij te vinden zal zijn. Hij wordt gejaagd door de bosschen en prairiën, over bergen en dalen, en, als het wezen moet, zelfs berg-op tot aan het Zilvermeer.
"Moeten wij dat meer dan leegdrinken, om al die kostbaarheden op den bodem te vinden?" "Praat toch niet zulken onzin! De kornel zal wel weten hoe hij daarmee aan moet. Hij moet in het bezit zijn van een teekening, waarop de plaatsen, waar die schatten liggen, nauwkeurig zijn aangeduid." "Zoo? En waar ligt dat Zilvermeer?" "Dat weet ik niet.
Indien de Navajos uit het Hertendal achterwaarts vluchten, moeten zij verscheiden van die plaatsen voorbij, en kunnen zij gemakkelijk aan alle kanten ingesloten worden. En al gelukt het hun, in de bergen te ontkomen, zal het aantal der Utahs van plaats tot plaats grooter worden; en het is best mogelijk, dat wij een duizendtal van hun krijgslieden hier aan het Zilvermeer te zien zullen krijgen.
Daar komt het namelijk het meest op aan in het Altenburgsche." "En als wij niemendal vinden?" "Ja, als er niets gevonden wordt, dan kunnen wij ook niets uitvoeren. Maar ik denk wel, dat wij geluk zullen hebben, want het spreekt, dunkt mij, vanzelf dat er in de nabijheid van het Zilvermeer ook zilver te vinden moet zijn." Zijn vertrouwen zou niet beschaamd worden.
"Moeten? Waarom? Hebben zij dat verdiend?" "Neen! Maar wij moeten de teekening hebben, die de kornel gestolen heeft. Als wij die teekening niet machtig worden, komen wij nooit te weten waar die schatten in het Zilvermeer liggen." "Dat is waar. Gij wilt dus die schobberds achternarijden, om hen te waarschuwen?" "Neen, niet om hen te waarschuwen, maar om zelf hen in de pan te hakken."
"De bovenkant van die tafel valt dan aan de andere zijde steil in de diepte, in een grooten, ronden ketel, uit welken een smalle, erg kronkelende rotsengte opwaarts gaat naar het wijde, schoone dal van het Zilvermeer." "Ook dat is juist. Zijt gij in dien ketel geweest?" "Ja." "Hebt gij daar misschien iets opmerkelijks gevonden?" "Neen.
"Ja; maar wij weten waar zij naar toe willen, en wij verliezen er dus volstrekt geen tijd mee, als wij hun spoor volgen. Wij gaan regelrecht naar het Zilvermeer." "Denkt mijn broeder dan, dat zij nu nog daar naar toe willen?" "O ja, stellig." "Nu, nadat zij hier zulk een nederlaag geleden hebben?" "Ja, in weerwil daarvan."
"En mocht hij ook daar ontsnappen," hernam Nolley, "dan kunt gij hem later stellig wel in handen krijgen aan het Zilvermeer." Die woorden brachten een algemeene verrassing teweeg. Zelfs op Old Firehand maakten ze zulk een indruk, dat hij onwillekeurig vroeg: "Aan het Zilvermeer? Wat weet en wat wil de kornel dan van dat meer?" "Daar wil hij een schat gaan halen." "Een schat?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek