United States or Cyprus ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als de familie-leden hem wel eens vraagden, of hij al gekozen had, wat hij worden wou, zei hij: »ik moet dokter worden!« De toon, waarop hij dat zei, was niet een toon van trotschheid, maar een toon van groote kalmte en zekerheid.
.... Van af het proscænium, klonk, naar de Lydische wijze, het fluitspel, vierend de Lente.... Kom kind! zei de dikke voormalige en de tonstrix had altijd haar lieve lachje. Dat is immers nièts! Zulke dingen gebeuren zoo dikwijls! In de arena meer dan op het Theater, maar tòch.... Nóoit in Griekenland, Klein-Azië of Egypte! viel Cecilius wereldwijs in.
Hij stond op om de post te verdeelen en sprak met ernstig-doffe stem over de zaken met den ouden boekhouder en met den correspondent. Maar toen die een kleine tegenwerping maakte, een beleefde aanmerking op een plan van den patroon, werd Bernard boos en zei op hoogen toon, dat 't gebeuren moest zooals hij zei. En hij ging weer zitten aan zijn schrijftafel.
Ik wil niet, dat de vrouw, die mijn zoon liefheeft, zal knielen voor mij! Elze hief zich op, en de koning geleidde haar naar een zetel, zoo statig alsof ze een edelvrouwe was. Toen kwam Elze's vader, die zich tot nu toe zwijgend op den achtergrond gehouden had, nader, en boog zich voor den koning. Dank, o koning, voor deze eerste woorden! zei hij met trillende stem.
"Ik wil mevrouw positief spreken" , zei de burgemeester gestreng: desnoods òp de badkamer!" "Wacht u dan 'n oogenblikkie," loog Kobus meesterlijk: "dan zal 'k 't vrage." Kalm mepte hij 't luikje dicht en ging op de trap zitten transpireeren. As-ie praatte raakte-ie z'n baantje kwijt, onherroepelijk kwijt, had meneer gezegd. Wat drommel, dan most de burgemeester maar terug kommen!
"Had ik nu nog maar een tuig," zei Jantje, "dan was ik heelemaal klaar. Ha, wat zou ik rijden!" "In de hangkast liggen nog wel een paar oude riemen," zei z'n moeder. "Daar is misschien, als Grootvader of Vader je helpen wil, nog wel een goed tuigje van te maken." "Oude riemen?" zei Jantje, "hebben wij nog oude riemen? Die zouden mij goed te pas komen." Hij deed de deur open.
Werktuigelijk zei hij: "En een eekhoorn houdt men wel eens in een traliëntrommel gevangen, en hij danst maar...." Hij wendde zijn aangezicht naar 't open venster en blikte in het wijde azuur. En de pater vroeg: "Hebt ge geen eetlust, beste Johan?" Neen, hij had geen eetlust. Hij hoorde verre geluiden over den hemel gaan.
"Ik voorzie een ongelukkig einde," zei Holstaff, "ik houd het er voor, dat wij onzen vriend voor het laatst gezien hebben, tenzij wij hem nog eenmaal aantreffen, door verraad omgebragt, terwijl de schoone Interlaaksche bij zijn lijk nederknielt." "Kom, kom!" zei Veervlug: "alles komt te regt.
Hoe groot een fijnproever de domheer ook was, beloofde hij toch stipte gehoorzaamheid. Toen liet Sangrado mij een chirurgijn halen en liet om te beginnen mijn meester zesmaal flink aderlaten om aan het transpireeren tegemoet te komen. Daarna zei hij tot den chirurg: "Meester Maarten Onez, kom over drie uur terug om dezelfde hoeveelheid te laten en begin morgen opnieuw.
Boeken verveelden hem, en hij vond de menschen nu zoo belangwekkend, dat de heer Brooke zich genoodzaakt zag een slecht rapport over hem uit te brengen, want Laurie verzuimde gedurig zijn lessen en was dan steeds bij de Marches te vinden. "Enfin, laat hij maar eens vacantie nemen; hij zal het later wel weer inhalen," zei de oude heer.
Woord Van De Dag