United States or Slovenia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hebt gij u vergist, dan zal hij u uit den droom helpen en ons mogelijk gratis zijne kennismaking accordeeren." »Ik ben waarlijk niet eens van kaartjes voorzien," zei Frits met eenige verlegenheid.

Ik kan me er beter zonder redden." "Hoe lief van U, dat te zeggen," zei de vrouw van den timmerman. Lize kleurde weer, toen ze zoo geprezen werd. Ze was er nog niet aan gewend, maar toch o, het gaf haar zoo'n gelukkig gevoel, dat ze iets goeds gedaan had. 's Middags kwam de vrouw van den meester met kleine Marietje aan de hand.

Toen de jongen die grap hoorde, lachte hij eerst, maar toen kwam een gedachte bij hem op, die hem op eens weer ernstig maakte: "Stel je eens voor, hoeveel grappen je hooren zou, als je met de ganzen meê mocht 't heele land door, heel tot Lapland toe," zei hij in zichzelf. "Nu ik er toch zoo akelig aan toe ben, was zoo'n reis 't beste, wat ik bedenken kon."

»Probeer jij toch eens, of jij dien stijfkop niet overreden kunt," zei hij daarom tegen den cargadoor, »hij wil met alle geweld wegloopen. Een ander heeft hem zeker meer geboden. Maar wat een

Ook bevond er zich een kleine vleugel en zag Rob er viool- en violoncelkisten staan. "Hier brengen we onzen vrijen tijd door," zei Lo. "Je vindt hier lectuur voor een menschenleeftijd; wetenschappelijke werken voor een groot deel handschriften van La en ook zuiver letterkundige.

Hij zei niets, en begon zijn eenen voorpoot te likken. Toen Smirre hem bespotte, omdat zijn tocht mislukt was, barstte hij uit: "'t Komt niet, doordat ik niet goed zwemmen kan, Smirre. Ik was tot vlak bij de ganzen gekomen, en zou juist bij hen aan land klimmen, toen een dwergje kwam aanspringen, en me op mijn poot sloeg met een scherp ijzer.

"Welke duivelsche daad hebben zij nu in den zin?" zei de oude heks, in zichzelve brommende, terwijl zij van tijd tot tijd een slinkschen en boosaardigen blik op Rebekka wierp; "maar het is gemakkelijk te raden. Glinsterende oogen, zwarte lokken, en een vel zoo wit als papier, voordat de priester het met zijn zwarten inkt besmet.

Dik legde zijne handen boven op de boterhammen, wierp zijne kromme beentjes over de bank, en stapte naar de juffrouw, die voor de klasse stond. "Dik, je moet gehoorzaam zijn. Alle kinderen hier op school zijn dat. Als ik je dus iets verbied, moet je het dadelijk laten." "Zoo," zei Dik. "Wat zeg je?" vroeg de juffrouw, die zich over dit antwoord verbaasde, en hare ooren bijna niet gelooven kon.

Zie hen vertreden door den worm Des dals, van kracht ontaart, verbasterd van zijn vorm; En graaf hun zelf het graf, onteerd, gesmaad, mishandeld; Nu sluimerlaauw, welhaast in d' eersten klei verwandeld Waar uit ge wierdt! 'k Zei mijn vaderland vaarwel; Mijne afkomst is my 't al. Zy kost my God en Eden, En, zou ik ze ongestraft door d' Aardling zien vertreden?

Maar nu viel Gaetano donna Elisa in de rede. "Waar is zij nu?" zei hij. "Ik moet haar zien." Toen zag donna Elisa Gaetano in de oogen. En die waren brandend klaar alsof ze met vuur gevuld waren en aan zijn slapen steeg een donkerrood op. "Gij zult haar vroeg genoeg zien," zei ze kortaf. En zij had berouw van elk woord, dat zij gesproken had.