Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Was eene heerlijke ingeving van Vader; wij zegenen dubbel het toeval dat den weg dier liefde-engelen hierheen voerde. Zoo innig had ik verlangd met dit edel echtpaar kennis te maken. Mijn wensch is vervuld, en op welk een wijze! Gedacht ik vroeger met innige sympathie die nobele zielen, thans mengt zich bij die sympathie innige dankbaarheid.

Nu echter ga ik mijnen oom zegenen, mijnen oom en de bovennatuurlijke macht, die ons heeft beheerscht sedert onze kindsheid. Kwam nu slechts de goede Nox om ons te roepen! Wat zal onze oom blijde zijn, als hij zal weten, dat wij ons met geluk aan de beslissing van den geest onderwerpen!" "O, Hemel!" riep het meisje eensklaps, "onze oom is bezig met het doodshoofd te raadplegen!

Dit beweer ik niet slechts, ik zal het u bewijzen: Zij een zoon, een zoon van Jan.... Zij was uitgekleed, en als iederen avond, knielde zij neer voor haar bed. En opeens doorstroomde haar moed, moed om het aan God te vragen, haar liefde, schoon zondig, te willen zegenen, daar ze Jan zoo innig liefhad; haar te vergeven, zoo ze kwaad deed; en het haar kind niet aan te rekenen om Jezus' wil.

Moet ik nu my zelf dat verdriet aandoen? Laat ik u myn gansche leven mogen zegenen! Zo myne tederbeminde, als myne Vrouw, u met my niet zegent: zo zy uwen ouderdom niet ten troost, tot hulp, tot blydschap strekke; zo gy haar niet zult beminnen als eene lieve Dochter, vergeet dan, dat gy ooit een Zoon hadt, die zich tekent,

De oude krijgsman herinnerde zich dat een "strooien dood" Odin niet gunstig zou stemmen, en in tegenwoordigheid van Frithiof en zijn hof sneed hij moedig de doodsrunen op zijn arm en zijn borst. Toen greep hij Ingeborg met de ééne hand vast en hief de andere op om Frithiof en zijn jeugdigen zoon te zegenen, en verscheidde in vrede, naar de hallen der gezaligden. Goden, ik groet u!

Ik was echter zoo gelukkig, dat zij mij met veel welwillendheid aanzag, toen wij elkaar weer ontmoetten. Er volgde een lang onderhoud, waarin ik gelegenheid had ook het verstand van mijn aanstaande vrouw te bewonderen. Een notaris uit Valencia stelde de huwelijksche voorwaarden op en de pastoor uit Paterna kwam te Lirias, om de twee huwelijken in te zegenen.

De jonggehuwden, aan wie rijstkorrels zijn ter hand gesteld, haasten zich, die elkander toe te werpen onder de toejuichingen der aanwezigen en gaan dan naast elkaar zitten, terwijl de dienstdoende priester den Heer smeekt, hen te zegenen met een groot aantal kinderen en hun een lang leven te gunnen, een teedere liefde in het hart, een bestaan van minstens honderdvijftig jaren, enz.

"De wijn vroolijkt het hart der menschen op!" Met deze spreuk van den vromen koning David begon de abt zijn rede en vervolgde: "Gods milde hand zal uwe wijnstokken ook den volgenden herfst zegenen. Laat ons daarom, waarde Broeders, eenige flesschen uit het groote vat met matigheid op waardige wijze ledigen.

Alles lijkt mij schoon, Ik kan tot mannen en vrouwen zeggen en herhalen: gij hebt mij zooveel goed gedaan, ik woû U hetzelfde doen, Wat ik op mijn weg zal vinden zal gelijkelijk voor U en voor mij zijn, Op mijn weg zal ik aan mannen en vrouwen geven van mij-zelf, Ik zal nieuwe vreugde en onstuimigheid in hen werpen, Wie mij verloochene, het zal mij niet bedroeven, Wie mij aanvaarde, hij of zij zal gezegend zijn en mij zegenen.

U kunt niemand anders zijn dan die groote kunstenaar, die door heel Europa trekt. U bent...." "Ssst!" zei de heer en verwijderde zich snel met de dame. En weet je wat de dame zei? Ze drukte de hand van haar man en sprak met bevende stem: "Frans, Frans, wat heb je dien man gelukkig gemaakt! O, ik dank je ook! En.... ja, die arme blinde heeft waarheid gesproken: God zal je zegenen!"