Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 juni 2025


Daarop volgt een aantal fragmenten uit een dagboek van mijn zuster, Maria Snoek , die bedoelen een indruk te geven van het dagelijks leven in die tijd. Er waren immers zoveel andere dingen die een mens in beslag namen. Deze fragmenten zijn steeds in inspringende, cursieve tekst weergegeven.

Bij de rivier de Aa gekomen zijnde begaven zij zich, in zo groot getal en zo dicht ineengesloten, op de brug, dat dezelve, het gewicht van zoveel mensen niet kunnende dragen met ijslijk gekraak in de rivier stortte.

"Zonder twijfel, zij hebben zich der dood schuldig gemaakt, ook zal ik de Kroon van mijn Vorst zoveel mogelijk wreken; maar dit slechts op die welke met het wapen in de hand zullen bevonden worden. Ik beroep al deze ridders, of het wel betaamt dat wij onze degens tot een beulenwerk gebruiken, en weerloze Laten vermoorden, terwijl zij op het veld aan het ploegen zijn?"

Zij heeft ze nodig als producenten, maar wenst ze dan ook niet veel hoger te stellen dan menselike machines, die juist zoveel brandstof mogen verbruiken als nodig is om aan den gang te blijven, doch ook niets meer.

Het duurde zelfs tot 1792 eer deze stille, vrome werkers een kerk konden krijgen. Ook de Lutheranen werden zoveel mogelik gehinderd in de uitoefening van hun godsdienst. In 1742 zonden ze een rekwest in om vrijheid te krijgen tot het aanstellen van een predikant. Dit werd niet toegestaan.

Wij hebben dat zelf ook begrepen en wij hebben toen zelf gestimuleerd het probleem van de Joden, die zoveel moeilijker op te bergen waren en waarvoor men ook zoveel banger was, langs een apart kanaal te behandelen of het over te dragen. Men moest voor dit vraagstuk iemand nemen, die er zelf geheel voor zorgde, zodat het geval tot zijn recht kon komen.

Daar ligt gij nu op het hart van uw gelukkig kind! Ik voel uw boezem tegen de mijne jagen... Wees geloofd o God, die zoveel heils de mensen geschonken hebt! Blijf zo tegen mij, mijn lieve vader, want uw zoenen voeren mij ten hemel." "Uw liefde, o mijn kind," riep Robrecht, "vergoedt al mijn geleden smart.

De Leeuw van Vlaanderen staat bij ons als onverwinbaar te boek en dit verdient hij." De oude vader glimlachte eerst van genoegen, maar eensklaps verduisterde zijn gelaat; zijn hoofd zonk neer en hij zuchtte weemoediglijk: "Mijnheer De Valois, is het niet ongelukkig dat ik zulke zoon geen erfdeel mag nalaten? Hij die het Huis van Vlaanderen zoveel roem en luister moest bijbrengen. Ho!

En zijn twee trouwe achterossen, Zwartland en Potberg, waarop hij zo staat kon maken, die hem reeds zoveel jaren hadden gediend, vermorzeld lagen zij daar in de diepte. Zijn vrouw stond te weeklagen. Arme ziel! Niet alleen was met de wagen het voertuig, maar ook de woning van haar en haar kinderen verdwenen, en met die woning alles wat zij bezaten.

Hij had meer dan één bijzit, o. a. de beroemde »schone Rozemonde" waar zoveel sagen van lopen en zij intrigeerde en zette zijn zoon net zo lang tegen hem op, totdat de koning haar, alsof zij gevangen was, steeds liet bewaken. Maar vóór die katastrofe hield zij hof te Rouaan, te Londen en Limoges waar zij massa's tot zich trok, o. a. vele troubadours. Zo was b.v.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek