United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar het volgende haal ik nog even aan: En aan het perron kwam opeens Jan Heukelman. Ik kom je even ge'dag zeggen, Geertje, zei hij. Dag Jan, zei Geertje verlegen ontwijkend. Geertje, vervolgde Jan zacht en haastig, Willem is mit je vertrek bekend, en hij he't mien opgedroage je z'en groete te brengen. En dat ie hoopte da'j altoos de Heere voor ooge zoudt houden. Geertje zei niets.

Vramme hield den vuurpot in de hand en ontstak zijne pijp; hij trok drie, vier keeren, blies den rook door zijne uitgestekene lippen in den vunzenden hul, speitte een grooten klak op den vloer en peinzend met de pijp omhoog: 'k En zou 't zoo zeker op geen maand naar kunnen zeggen, Ghielen. Er komen zooveel koeien op 't hof maar z'en kan niet lange van heur rekening af zijn.

Nou, z'en geld blaift z'en geld, en ieder jaar kraigt ie z'en rente. Ze denke zellefs van 'en hooge rente, meer as je Groo'va van z'en geld maak! Maandag is d'er zeker van, dat 'et 'en goeie zaak zal weze. Wat heeft-ie dan Groo'va d'r in te hale! snuggerde Geertje vol bezorgdheid. Da's te zegge! Et kan misgaan, 't Is 'en nieuwe ondernemink. Je brengt d'er je geld niet as bij de spáárkas!

Ze waren nog altijd aan 't eerste sliet bij eene gedaagde, baaide merrie in den halfdonkeren stalhoek en z'en voelden d'een noch d'ander, haast om voort te wandelen. Anna dreelde de gummende heupe van de merrie en Odo's oogen volgden de klare vlek van de witte hand aan den ronden poezeligen arm die over en weer ging.

Weet je, toen liep ik naar Mie van den scheeper en ze had zin om met me mee te gaan, al was ik 'en dikke veertiger. Nou, zie je, mee ging ze, en, toen ze zuchtig wier, he'k ze getrouwd ook, laat domenei spreken . Weet je, 't wordt met Sinte Matijs 'en jaar dat z'en kleine kreeg, en as 'k ze niet getrouwd had, misschien leefde ze nog, want zie je, het schaap van 'en kind deed haar den dood aan.

Gij zijt verloren! riep Vanhoutte, we gaan de verrijzenis vieren, en dan.... De kanne werd gevuld. Maar z'en konden niet meer, de glazen ontvielen hunne handen en ze moesten elkaar bij de lenden grijpen om niet te vallen. Laat ons naar huis gaan, naar huis gaan, besloten zij. Ja, ik ga betalen, zei Verlinde. Hij tastte onder zijnen kiel, en haalde geld uit en wierp het op tafel. D

Het bloed sloeg in storm naar heur herte en in de plotse blijheid, die nu als een tweede slag kwam gevallen, liet ze tranen leken die heur lange gepraamd hadden en nu ontlastend uitvielen. Ze neigde heur lijf en duwde de lippen op hunne malsche wezentjes lange en herhaaldelijk. z'En rechtte zich maar om te zien of Jan ontwekt was. Hij lag vaste in slaap met zijn wezen naar den muur.

Juist als vroeger op school. Laat me met haar alleen, Jan; ik zal de weg naar je huis wel vinden. Toen Oom was heengegaan, zei Groo'va: Ga daar zitten. Het wás háár stoel, waarop zij altijd zat, deze dagen; zij ontving Groo'va in Maandag z'en woning. Hij deed net als thuis tegen stoute jongens, die hij in zijn kamer liet komen na schooltijd.

Ze is zwart gebekt, gepoot, gekopt in 't zwarte; als kolen, zoo staan heure oogen zwart, in hun' twee zwarte holen te blinken; rouwgewaad en duister doek omvangt het duister wangedrocht, dat in de nevelen hangt. Ze is stom! Z'en uit geen woord en 't waaien van heur' slagers en hoort gij niet.

z'En krijgen niet gedaan met de peerden! merkte Anna. Laat hen maar doen, we zijn hier goed met ons drieën, merkte de kerel. Nu begonnen ze ongedwongen te kouten over de vele bezoekers op 't Meulenhof en Odo zocht hen beiden evenzeer te plagen en te doen lachen. Hij was zelve voldaan over zijne geestigheden en omdat alles best naar zijnen zin uitviel.