United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !


Kitty gevoelde, hoezeer die hartelijkheid van haar vader Lewin na het voorgevallene moest drukken; zij bemerkte, hoe koel haar vader eindelijk Wronsky's groet beantwoordde en hoe deze hem met goedhartigen twijfel aanzag, zich kennelijk moeite gevend te begrijpen, waarom vorst Tscherbatzky zoo onvriendelijk jegens hem was gezind en dit toch niet begrijpend.

"O, mijn God, hoe dikwijls! Maar begrijp mij wel: Altijd zoo, dat ik er de speeltafel niet om verzuimde." "Maar hoe was het met die, daar te ...?" Zij wilde vragen: "te Helsingfors," maar zij wilde dit woord niet herhalen, omdat Wronsky het reeds had uitgesproken. Op dit oogenblik trad Woitow binnen, die Wronsky's hengst wilde koopen. Anna stond op en verliet met onverschillig voorkomen de kamer.

Bovendien stelde hij geen geld beschikbaar, voor hij tot in de kleinste bizonderheden wist, waarvoor het werd uitgegeven, en zag er op toe, dat hij voor zijn geld het beste kreeg. In October zou in het gouvernement, waarin de goederen der Wronsky's, der Swijaschsky's, der Kosnischews, der Lewins en der Oblonsky's lagen, de keuze van een nieuwen maarschalk voor den adel plaats hebben.

De meeste oudere en hooggeplaatste personen waren daarentegen ontevreden over het in aantocht zijnde schandaal. Toen Wronsky's moeder de minnarij van haar zoon vernam, was zij aanvankelijk daarmede zeer tevreden; want naar haar meening werd door niets zoozeer de laatste schaaf gelegd aan een jongen man van de wereld, als door een liefdesbetrekking met een vrouw uit de hoogste kringen.

"Gij onderstreept uw teedere bezorgdheid zoozeer," antwoordde zij denzelfden toon aanslaande, "dat ik ze wel waardeeren moet;" te gelijk luisterde zij onwillekeurig naar den klank van Wronsky's voetstappen achter haar. "Wat gaat mij dat aan?" dacht zij en vroeg haar man, hoe Serëscha den tijd had doorgebracht. "O, uitstekend!

Deze werd geopend en de portier kwam met een plaid over den arm naar buiten. Hij keek Wronsky verschrikt aan; deze ontmoette in de deur Alexei Alexandrowitsch. Hij zag in het helder licht der gasvlam zijn bleek en ingevallen gelaat onder den zwarten hoed en de witte das, die bij zijn zwarten rok afstak. Karenins strakke, benevelde oogen vestigden zich op Wronsky's gelaat.

Wronsky's kamerdienaar was binnengekomen en zocht de kwitantie van een telegram uit Petersburg. Het was niets ongewoons, dat Wronsky een telegram ontving, maar alsof hij voor haar iets verbergen wilde, zeide hij, dat de kwitantie in zijn kabinet lag en wendde zich snel tot haar: "Ja, morgen ben ik bepaald met alles gereed." "Van wie is dat telegram?" vroeg zij. "Van Stiwa.

"Heden is het evenwel niet te vermijden," zeide Korszunsky. Op dat oogenblik trad Wronsky naderbij. "Nu, als het dan zijn moet, dan dansen wij!" zeide zij en legde dadelijk, zonder op Wronsky's groet te letten, de hand op Korszunsky's schouder. "Waarom is zij ontevreden op hem?" dacht Kitty, die opgemerkt had, dat zij opzettelijk Wronsky's groet voorbij zag.

"De verandering bestaat vooral daarin, dat zij Alexei Wronsky's schaduw meegebracht heeft," meende de gezantsvrouw. "Wat zou dat? Er bestaat een sprookje van Grimm: De man zonder schaduw. Bij hem is 't een straf voor 't een of ander. Ik kon er nooit recht wijs uit worden, waarin die straf eigenlijk bestond. Maar voor eene vrouw kan het wel onaangenaam zijn geen schaduw te hebben...."

Anna was verwonderd over deze spoedige onttoovering, maar stemde er gaarne in toe naar Rusland terug te keeren en op het land te gaan wonen. Wronsky wilde Petersburg aandoen om er een acte van boedelscheiding met zijn broeder te doen passeeren, en Anna om er haar zoon te zien. Zij zouden er den zomer slijten op Wronsky's voorvaderlijk landgoed. Sedert drie maanden was Lewin gehuwd.