Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Men zegt, dat het een huwelijk uit ware liefde is." "Uit ware liefde? Wat hebt ge voor antediluviale begrippen! Wie spreekt in onzen tijd nog van ware liefde?" vroeg de gezantsvrouw. "Nu waarom niet? Deze eenvoudige oude mode blijft zich nog altijd handhaven," bracht Wronsky in het midden. "Des te erger voor hen, die deze verouderde mode nog volgen.
Nadat vorstin Miagkaja Anna's vriendin alzoo behoorlijk de les had gelezen, stond zij dadelijk te gelijk met de gezantsvrouw op en beiden gingen aan de andere tafel zitten, waar een algemeen gesprek over den koning van Pruisen gevoerd werd. "Waarover hebt ge zoo druk gediscuteerd?" vroeg Betsy.
Van daag...." Hij noemde den naam eener Fransche tooneelspeelster en wilde van haar verhalen; maar de gezantsvrouw viel hem met een komieke ontzetting in de rede: "Ik bid u, vertel ons niets van deze horreur!" "Nu goed, dan doe ik het niet, te meer daar gij allen deze horreur schijnt te kennen."
Daar Wronsky niet slechts allen, die hier bijeen waren, kende, maar hen ook dagelijks ontmoette, kwam hij op die rustige wijze de kamer binnen, waarmede men menschen te gemoet treedt, die men pas verlaten heeft. "Van waar ik kom?" antwoordde hij op een vraag van de gezantsvrouw; "ik zie wel, dat er niets aan te doen is, dat ik wel zal moeten opbiechten.
"Zij is zeldzaam schoon, ik bedoel als actrice; men bespeurt, dat zij Kaulbach bestudeerd heeft," zeide een diplomaat in den kring der gezantsvrouw, "hebt ge haar nedervallen wel opgemerkt?..."
"Over de Karenins," antwoordde de gezantsvrouw lachend; "de vorstin karakteriseerde Alexei Alexandrowitsch." "O, hoe jammer, dat wij dat niet gehoord hebben!" zeide de gastvrouw en wierp een blik naar de entreedeur. "Ha, zijt ge daar eindelijk!" richtte zij zich tot den binnentredenden Wronsky.
Ik geloof, dat zelfs de beroemste causeurs uit de vorige eeuw in onze dagen verlegen zouden zijn om iets schrandere te zeggen. Al het vernuftige is al zoo afgezaagd...." "Ook dat is al lang gezegd geworden," viel de gezantsvrouw hem lachend in de rede. Het gesprek ging zeer net binnen de perken voort, maar juist omdat het te net beperkt was, begon het weer spoedig te stokken.
Het gezelschap, dat met hulp van onmerkbaar sluipende dienaren de stoelen terecht schoof, verdeelde zich in twee groepen, de eene om den samovar en de gastvrouw, de andere in den tegenovergelegen hoek van het salon om de schoone gezantsvrouw in zwarte zijde en met fijne zwarte wenkbrauwen.
"Dan moest men ook de liefde, even als de pokken, kunstmatig kunnen inenten." "Ik was in mijn jeugd op een subdiaken verliefd; maar ik weet niet, of het mij veel geholpen heeft," zei vorstin Miagkaja. "Neen, scherts ter zijde!" zeide vorstin Betsy: "Naar mij inzien kent hij slechts de liefde, die gefeild en zich daarna bekeerd heeft." "Ook na het huwelijk?" vroeg de gezantsvrouw schertsend.
Zij wist zelf niet, waarom zij altijd dien indruk maakten, maar zij wist dat het zoo was en trok er partij van. Daar onder het verhaal van vorstin Miagkaja het gesprek aan de tafel der gezantsvrouw gestaakt was, wenschte gravin Betsy het geheele gezelschap te vereenigen en wendde zich nu tot de vrouw van den gezant: "Wil u dan volstrekt geen thee gebruiken? Kom toch hier bij ons."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek