Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Hij noemde daarbij vele malen eenen mher Tancmar en andere ridders, die hem te Rijssel dringend aangeraden hebben de huwelijksbelofte zijner dochter te breken. Men besloot het te beproeven, maar dewijl mher Van Woumen de wraak uwer bloedverwanten niet op zich wilde laden, zou men jonkver Placida pogen over te halen om uit eigene beweging het huwelijk af te wijzen.
"De beloftegift is dezen morgen aanvaard; nog eene maand en het zal voltrokken worden." "Ik geloof het niet, mehr Van Woumen." "Waarom?" "Omdat de graaf zelf desnoods het u zal afraden; en gij, vriend Rijkaard, zoudt wel zeker zijnen raad volgen, tenzij gij voorgenomen haddet, evenals de Kerels, juist dat te doen wat den vorst kan mishagen." "De graaf weet niets van het ontworpen huwelijk.
Placida Van Woumen kon twintig jaar oud zijn. Zij was rijzig van gestalte en hield hals en hoofd zeer rechtop. Dit gaf haar een voorkomen van trotschheid, dat nog versterkt werd door den tragen, statigen blik harer oogen. Het blonde haar dat, evenals bij alle ongehuwde vrouwen, haar in lange lokken over de schouders golfde, was boven haar hoofd met eenen gouden band bevestigd.
"Nu begrijp ik", zeide de kastelein, "waarom Rambold, Tancmars neef, zoo vol vertrouwen overal verzekerde dat Robrechts huwelijk met jonkver Van Woumen niet zou voltrokken worden. Hij wist het dus op voorhand!" "Daarin misgrijpt zich mijn oom, de kastelein", zeide de jonge ridder.
Die bloedvijand van ons geslacht heeft nu toch zijn doel gemist. Hij meende mij diep te honen en doodelijk te bedroeven ... en hij maakt mij den gelukkigste der menschen! Nu heb ik mijne vrijheid weder. Er is niet meer op terug te komen. Geene macht op aarde kan mij nog dwingen mij voor Placida Van Woumen te vernederen. Dakerlia, Dakerlia zal mijne levensgezellinne zijn!"
"Ghijselbrecht, uwen zoon?" herhaalde Rijkaard met eenen schertsenden glimlach. "Ik weet dat gij hem niet genegen zijt", zeide Tancmar, "maar bij bemint jonkver Placida en zij zou hem gewillig tot echtgenoot aanvaarden." "Is het daarom dat gij hare huwelijksbelofte met Sneloghe poogt te verbreken?" morde Van Woumen. "Ho, neen, spreken wij er niet meer van.
Placida had het juweel nog onlangs in de hand genomen, misschien had zij zich er mede versierd? Hij keerde zijn oog van de dooze om zijne verloofde te groeten; maar de jonkvrouw richtte op hem eenen bijzonderen strengen blik verwijtend en zoo zonderling diep, dat Robrecht er gansch van ontstelde. Hij boog zich voor de maagd en murmelde: "Jonkver Van Woumen, ik bid u om verschooning.
Terwijl men nog bezig was met Eobrecht om zijne vrijgevigheid te roemen en hij betuigde dat hij, zooveel het hem mogelijk was, alles wilde inspannen om zijne vrouw gelukkig te maken en vereerd te zien, naderde da knaap die tot dan bij de deur had gestaan. "Heer", zeide hij tot Van Woumen, "er is een ridder in de zaal; hij verlangt u te spreken."
"Onverbrekelijk vastgesteld, vermits jonkver Van Woumen daarop mijne beloftegift heeft ontvangen." "En gij verzaakt Dakerlia voor immer?" "Uwe vragen zijn stout en indringend", antwoordde Robrecht met lichte spijtigheid. "Ware ik nog vrij, dan zeker zou ik aan geen mensch ter wereld de hand van Dakerlia afstaan.
Achter de jongelieden kwam Rijkaard Van Woumen met zijne echtgenoote, Ver Aldegunda. Eenige dienaars of schalken volgden hen met leunstoelen. Op een teeken van mher Rijkaard verliet de oude Martha met hare beide gezellinnen den tuin. De leunstoelen werden onder eenen hoogen lindeboom geschikt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek