Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Ik zweer ik zie in de liefde liefelijker krampen dan die de liefde oproept, Het is zelf-bezit dat nooit lokt of afwijst. Ik zweer ik zie weinig of niets meer in hoorbare woorden, 't Vloeit alles opwaarts tot de ongezegde waarheden dezer aarde, Tot hem die zingt de zangen des lijfs en zegt de waarheden der aarde, Tot hem die woordenboeken maakt van de woorden die aan den druk ontsnappen.
Och, mijne goede Van den Aanzett, toen wij te zamen bij uw waardigen oom in de Amstelstraat het vak in onze jeugd beoefenden, was het een ander vak en een andere tijd. Wie zou het gewaagd hebben dien doorkundigen geleerde den onteerenden naam van barbier of scheermeester te geven, welke in de uitvoerigste woordenboeken van die dagen zelfs niet gevonden werd?
Onder de eerste standen onzer maatschappij, onder onzen adel en aristocratie heerscht de gewoonte, zich in mooi, zuiver Hollandsch uit te drukken en woorden uit vreemde talen zooveel mogelijk te vermijden, behalve natuurlijk die woorden, die langzamerhand verbasterd zijn en in onze woordenboeken zijn opgenomen.
Deze stads- of dal-dialecten zijn in Italië, alle met schier denzelfden ijver als eigenlijke talen aangekweekt geworden. Ieder van hen bezit zijne eigene, rijke literatuur, niet alleen poëtische en prozaïsche belletrie, maar ook menig ernstig werk, philologische geschriften, woordenboeken, grammatica's.
"Daareven ben ik, snuffelend in vaders woordenboeken, achter den franschen naam gekomen van het vogeltje, welks hollandsche de eer niet heeft u te behagen. =Oiseau grenadier= heet het, en nu behoef ik mij de fraaije snorren van mijn baardmannetje niet langer te schamen. "Ik acht een schoonen naam, die waardig wordt gedragen," en hij draagt den zijnen met even veel digniteit als zijne knevels.
En het jongetje, dat de boeken aansjouwde had 'n verschrompeld, wit gezichtje, als 'n heel oud mannetje, terwijl hij al die wijsheid toch alleen maar met z'n handen aanraakte en z'n hoofd er niet mee hoefde te martelen. Ze ging naar de groote boekenkast rechts, om de zware, in-zich-zelf gekeerde woordenboeken van de plank te kantelen, en voor zich op te stellen op 'n nabij tafeltje.
Een kring studenten had zich om hun tafel geschaard en men sprak over de zotternijen, door den staat betaald, welke in de Sorbonne van den katheder worden voorgedragen, vervolgens viel het gesprek op de gebreken en leemten der woordenboeken en taalkundige werken. Marius stoorde het gesprek door plotseling uit te roepen: "'t Is toch wel heel aangenaam een ridderorde te hebben!"
Deze uitweiding zou mij haast doen vergeten, om nog het een en ander aangaande Puget te zeggen, dat ik toch doen wil, om u de moeite te sparen, van sommige schrijvers of woordenboeken te doorbladeren, daar ik uwe belangneming heb gaande gemaakt: weet dan, dat deze man hier in 1622 geboren werd, en geene geldmiddelen hebbende, genoodzaakt was, om zich op het een of andere kunst- of handwerk toeteleggen; hij wierd dan als kweekeling in de beeldhouwkunde, bij het Arsenaal dezer stad opgenomen; al spoedig maakte hij vorderingen, en zijn kunde ontwikkelde zich vooral in Italië.
Korrekt als 'n zonnestelsel... Met deklinatien, mompelde oom Sybrand. Hy heeft byna gelyk, maar hy weet niet waarom. Willem, verschik je stoel even. Je poot staat op m'n breikatoen. Willems poot heeft mama's draad in apprehensie ... gehouden, plaagde Herman. Oom Sybrand fluisterde Sietske in 't oor. Hoe weet je, dat apprehendere "aangrypen" beteekent? 't Staat in alle woordenboeken, kind.
Jo herinnerde zich den ouden, vriendelijken heer nog zeer goed, die haar van zijn groote woordenboeken spoorwegen en bruggen liet bouwen, haar vertelseltjes vertelde over de wonderlijke plaatjes in zijn Latijnsche boeken, en lekkers voor haar kocht, telkens als hij haar op straat tegenkwam.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek