Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Op zekeren dag besteeg mijn Kirghise zijn kameel en toog op weg naar het fort, waar hij, volgens zijn zeggen, boter ging verkoopen. "Hij gaat geen boter verkoopen, verzekerde mij zijne echtgenoote; hij gaat zijne andere vrouw bezoeken, die te Kazale woont, en die de moeder is van den zoon, dien gij hier eens ontmoet hebt.
Neen, om Allah's wil, neen, want ik weet dat dat gij Hij kon niet verder komen van angst en twijfel. Wat is er dan? Wat weet gij van mij? Niets, niets! Heelemaal niets, dan dat gij een schrijver zijt en in Stamboel woont. Wat praat ge dan voor dwaasheid? Dwaasheid?
Kom hier, zet u op dezen stoel voor het doodshoofd, ik zal u leeren, hoe gij den geest, die er in woont, moet pogen te zien en te hooren." "O, ik bid u, heer oom, ontsla mij van deze proefneming!" smeekte Willem. "Ik weet niet, mijne ziel is waarschijnlijk nog niet zuiver genoeg; het is, als boezemde deze verborgene wetenschap mij schrik en afkeer in.
Zij hief de handen smeekend tot den ridder op, terwijl deze haar vroeg: «Wie zijt gij, edele jonkvrouw, en hoe komt gij op deze woeste, eenzame plaats?» «Spreek zachter, heer ridder,» fluisterde de maagd, «Ik ben Julia van Bouillon en mijne geboorteplaats ligt niet ver van hier.» «Op den top der hooge rots, die gij van hier ziet, woont een reus.
Maar Dina kwam juist den tuin in. Misschien wist die het wel. »Dina«, vroeg Nel, »wie wonen er in die leuke huisjes?« »Aardige menschen«, zei Dina. »Twee vaders, twee moeders en zeven kinderen. Ik ken ze al. In dat huisje woont de familie Veen en in dat andere de familie Zwart.« »Ik wou, dat ik eens iemand zag«, fluisterde Nel. Pas had ze dat gezegd, of twee kinderen kwamen naar buiten.
En daar heden ten dage nog menig man de zelfde betrekking in de maatschappy vervult als zijn grootvader in het begin dezer eeu reeds deed, en eveneens nog menig kleinzoon heden ten dage op de zelfde plaats, in het zelfde huis woont als zijn voorvader reeds vóór hem, zoo vallen die overeenkomsten tusschen namen en persoonlike byzonderheden, vroeger opsettelik gemaakt, ook nog heden op te merken.
Schlosser woont in bij den pensionhouder en wijnkooper Schönkopf, en Wolf gebruikt daar voortaan met hem het middagmaal, in gezelschap van enkele beschaafde, literair aangelegde heeren.
"Che bellezza," zei hij zacht. Als hij met zijn nichtje Angelina en haar man in de herberg woont en diep doorvoeld heeft, dat alle, alle opofferingen te vergeefs gebeurd zijn, dan zien wij hem, een dag, aldus, en het is de laatste maal, dat wij hem zien: Onbeweeglijk bleef hij zitten.
Dat zal ik je later wel eens uitleggen. De Huibert heeft Lindenstein verkocht. Hij woont nu in Hannover ergens op een buiten, waar hij groote bosschen bezit, en bijna niets doet dan jagen en visschen.
Eventwel verschyllen dese gedirten van de wespelen groetelyks, want de wespelen hebben een angel om te steeken, sy wonen veel in een nest en maeken raeten in dewelcke sy haere jonge broeyen; maer dit gedirt woont alleen in sandagtige huevels en kleeften. Opent syn woonplaets, gy vindt veel doode byen en onder dese byen een wit wormken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek