Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 mei 2025
"Jonkvrouwen, gij, wier teeder hart vervaart, Als 't kleinste monstermuisje piept, gewis, Gij beeft en siddert, als gij thans ontwaart 't Gebrul des felsten leeuws, die woedend is. Maar weet, ik Schaaf de kastenmaker bin, Geen felle leeuw, nog minder een leeuwin; Want kwam ik als een echte leeuw alhier En snoof naar buit, wis, uit was mijn pleizier."
De geloovigen liepen kermend naar den uitgang en verpletterden elkander bij de nauwe deur om te ontvluchten. Velen waren reeds op den steenen trap geraakt; maar daar ontmoetten zij de mannen van Burchard die, als een woeste drom, de vliedenden terug naar boven dreven en achter hen met woedend wraakgeschreeuw de kapelle binnenstormden.
»O," riep mijne zuster, »ik zal nooit van mijn leven weer gelei kunnen zien!" »Die ruwe vlegels!" zei tante. »Om kort te gaan," vervolgde ik, »al wat bruikbaar was, werd ingerekend, en daar ik mij zoo ziek gevoelde, liet mij dit onverschillig; maar toen zij op een lachenden toon oneerbiedig over u, dierbare moeder, begonnen te spreken, werd ik woedend en zou hen aangevlogen zijn."
"En drie uur met Peking, ik weet het al..." "Van zeven tot elf met..." "Met Kalgan, ik weet het al... genoeg! Dank U. Tot ziens!" En ik liep woedend weg, terwijl ik mij eenige krachtige uitdrukkingen liet ontvallen, die minder geschikt zijn om hier te worden weergegeven.
Es. liep naar onze kamer, achtervolgd door Mitjenka, die, toen wij hem buitensloten, woedend dreigde Es. te zullen afranselen, als hij de deur uitkwam. Ik weet niet hoe het zou zijn afgeloopen als wij hem niet, op zijn verzoek, heimelijk, half kruipend over den stoffigen zolder, hadden laten ontsnappen. "Zoo was Mitjenka als hij driftig was, maar als men hem niet plaagde was hij geheel anders.
De koerier is woedend, hij wou den trein al laten vertrekken, maar Genosse A, en Genosse B. en C. hebben gezegd, dat dat niet mocht; ze wilden jullie niet achterlaten in Estland, en dan zonder pas .« Ach, beste Genossen A. B. en C. wat zijn we jullie dankbaar, dat die dierbare trein niet zonder ons verder is gestoomd.... Stilletjes neem ik mijn plaats weer in, maak mij klein in mijn hoekje.
Ik ging, niet wetend wat ik zou doen, ik deed geen oog dicht en was 's morgens zoo woedend op de trouwelooze, dat ik besloten was Gibraltar te verlaten, zonder haar weer te zien; maar bij 't eerste tromgeroffel ontzonk mij alle moed: ik nam mijn mat met sinaasappels en snelde naar Carmen. Haar jaloezie was half open en ik zag haar groote zwarte oogen naar mij gluren.
Maar toen de Aesir de godin der schoonheid vertelde wat hij van haar wilde, werd zij zóó woedend dat haar halsketting barstte.
En daar werd den 25sten Januari Christientje geboren. Zoo is mijn huwelijksleven begonnen. En nog geen jaar te voren zat ik in die heerlijke pastorie. Natuurlijk kwam Grootvader gauw over. Die goeie man wist niet, wat hij zag. Hij schreide, toen hij voor mijn bed zat. En toen de broers, jullie ooms, het hoorden, waren ze woedend.
De Directeur Rauws, de grijze tooneelmeester Brinkman, de machinist Teffers en twee der vaste timmerlieden blijven op het tooneel het woedend element trotseeren en pogen te redden wat te redden is. Doch weldra zien de beide laatsten het vruchtelooze in hunner pogingen; zij vluchten en 't gelukt hun door een open raam in den zijgang te springen, en de Prinsegracht te bereiken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek