Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
De vierkante kooi, waar joepte en zong het teer-groene sijsje, hing aan een kram van het dakvenster. Zoodra de zon boven de stad vol mistige daken opduiken kwam en tegen de schuinsche ruiten glinsterend te tokkelen begon, wipte het sijsje op de bovenste sport en kwetterde een jubel-getjirrel, dat geheel de kamer met een frisch pleizier vervulde.
Het koninksken wipte al meteen in den rechter syringastruik. Nadat Emanuel alles verklaard had, zei ze: Mane, ge moet een priester worden, ge moet een heilige worden, zooals die velen uit het oude boek. Ze weende niet. Ze was een oud vrouwtje, heel nauw-gespannen in haar keurslijfje, heel klein en broos, met een kopje van doorzichtig porselein en oogen vol met verduldige ervaring ...
"Kom, ga maar eten; daarna zul je je wel beter voelen. Mannen brommen altijd, als ze honger hebben," en hiermee wipte ze de voordeur uit.
Zoo mooi is het leventje, dat ik nu heb, niet." De koe schudde den kop. "Nooit tevreden!" zei zij. "Als ik je ergens anders breng, zal je 't eerder minder dan beter hebben, mijn jongen." "Dat kan me niet schelen!" riep Gustaaf. "Alles liever dan de knecht te wezen van dien naren Willem." 't Was of Gustaaf op eens niet meer bang voor de koe was. Hij greep de horens en wipte op haren rug.
De Albatros wipte over die zeeafsluiting, waarachter de pelszeehonden verwijlen, waarop de bewoners der Aleutische eilanden voor rekening eener Russisch-Amerikaansche maatschappij vlijtig jacht maken. Die maatschappij doet daarbij goede zaken want die tweeslachtige dieren zijn zes of zeven voet lang, vertoonen eene fraaie bruine roestkleur en wegen van driehonderd tot vijfhonderd pond.
Terwijl Marieke reeds op den wagen zat met haar drie kinderen, en Charlot deemoedig te luisteren stond naar de wijze raadgevingen van den pastoor, was Pallieter het paard gaan halen, dat in het beemdeken grazend was. De goede, groote Beyaard liep speelsch weg naar den dijk als het zijn meester zag, maar Pallieter haalde hem in en wipte zich op den breeden rug.
Zonder argwaan ging Andreuccio daar binnen, waar hij per ongeluk zijn voet op een plank zette, die los op een balk lag aan het eene einde, zoodat de plank met het andere einde omhoog wipte en hij daarmee van boven neerviel. Maar God bewaarde hem, dat hij zich bij het vallen niet meteen kwetste, hoewel hij van een tamelijke hoogte neerkwam.
Snepvangers wipte zijn bed uit, vergat zijn slaapmuts en zijn bloote beenen en trok het balconvenster open. Een politieagent stond aan den overkant, hij hoorde het raam knarsen en keek op. Wat gebeurt er, vroeg Snepvangers. De klassen worden binnengeroepen... straks schiet ik ook mijn soldatentenueken aan, zei de agent.
Er was daar ook een meertje, stil en omringd door bosschen, dat lag te slapen in de zon. Riet en biezen schoten er bij plaatsen woekerend uit op. En af en toe, wanneer een visch even naar boven wipte, hoorde men een plons die weerklonk als een snik in de stilte, terwijl het water ervan borrelde en rimpelde en leefde, en dan weer in vlakke doodschheid tegen zijn verlaten oevers ging uitdeinen.
„Kom e' keer hier, fliefflodderke , 'k hebbe u, 'k hebbe u zoo lief!” Maar 't wipte, 't wupte, 't en wachtte niet, en 't liet mij alleene zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek