United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij zet al de lieve bloemen in perken, gelijk men kinderkens in kerkers zou steken." "Bloemen voelen dat niet. Zij bloeien maar...." "Wie weet? Vogeltjes sluit men ook op, en zij zingen maar...." Johan liet zijne vork op den rug van het kipje rusten en keek verwonderd naar den pater. Hij dacht aan een vinkje dat hij overlang bezeten had en dat in zijn kooi was doodgegaan.

Zij waren er welkom, de heele buurt was er welkom, het was een dag van uitgelaten leute, en moeder schonk en gaf er maar op los: dreupelkes jenever, kannen bier, meetjeskonte, voor al wie er van wilde.

Korten tijd daarna, verzamelde Alfonso zijn leger, bestaande uit een onnoemelijk aantal divisies voetvolk, en meer dan tachtigduizend ruiters, onder wie bijna dertigduizend Arabieren waren.

Maar als nu in 't Oosten Het zonnetjen daagt, Zijn plotsling de beelden En droomen verjaagd. De muildieren trapplen; 't Woelt alles dooréen De bende is verdwenen! Wie zegt u waarheen? Door de Afrikaansche lucht gezengd, Marcheert een oorlogsdrom: 't Zijn Vreemden, bont dooréen gemengd, Vergaderd van alom.

Wie beschrijft echter Balins ontsteltenis, toen hij, zijne gezellin enkele stappen vooruit gereden zijnde om haar bij het afstijgen behulpzaam te kunnen zijn, plotseling met een luiden slag de poort achter zich hoorde dichtvallen en met een blik door het kijkvenster bemerkte, hoe de jonkvrouw omringd werd door ruwe strijdknechten, die dreigden haar van het paard te trekken.

Wie de gelukkigste van ons beiden was, hij of ik, zou ik moeilijk kunnen zeggen.

Dorus zei, en dat zeien er veul: "'en meid um ien te bieten!" "Pardoes! wat zit doar onder dien boom?" sprak Dorus: "Wie het doar ons plekske iengenomen? Kiek is Griet, ze zit met 'r rug noar dees kant. 't Liekt.... 't liekt...." "Wèl, 't is Santip van den meulen!" riep Griet: "Ku'j d

»Hier is aardig wat te doen!" riep hij met een heeschen neusklank, »maar wie zijn dit? Wel, het huis schijnt even vol te wezen als een konijnenhok!" »Mij dunkt dat gij u mij wel moet herinneren, Mr. Athelney Jones," zeide Holmes kalm. »Wel, dat spreekt van zelve!" schreeuwde hij, »het is Mr. Sherlock Holmes, de theorist. Herinner je eens!

Toen Javert te Montfermeil kwam, vernam hij deze geschiedenis. De grootvader deed Jean Valjean verdwijnen. Evenwel deed Javert aan Thénardier eenige vragen, als om zijn geschiedenis te peilen. "Wie was deze grootvader en hoe heette hij?" Thénardier antwoordde onnoozel: "Een rijk landbouwer. Ik heb zijn pas gezien. Ik geloof, dat hij Guillaume Lambert heet."

Toen antwoordde hem Bragi, de god van de zangers, die al duchtig had gedronken: "Geen van de goden zal u ooit een zetel wijzen, waar ge kunt zitten; wij weten veel te goed wie wij bij onze lustige feesten laten en wie niet." Aan het einde van de zaal zat Wodan.