United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wij allen gevoelen ons zoo opgewekt, zoo welgemoed, als op den morgen hoe lang is dat al geleden! toen wij van Zanzibar opbraken. "Voorwaarts, kameraden!" "Ja, bij Allah! meester!" en wij gaan snel vooruit. Met fikschen stap vervolgen wij onzen weg, heuvel op, heuvel af, twee, drie uren achtereen. Eindelijk, na een hoogen, steilen heuvel bestegen te hebben, wat schemert daar in de verte?
Wanneer hij aan 't preeken was daar hield hij veel van werden de deuren der kerk gesloten. Iederen misslag van zijn ondergeschikten placht hij te straffen met boeten; want ranselen deed hij maar heel zelden, in welk opzicht hij ook verschilde van Padre Dámaso: die regelde alles met vuist- en stokslagen, die hij lachend en uiterst welgemoed uitdeelde.
De dorst naar avonturen en ridderlijke daden dreef hem voort; en de waard, maar blij, dat hij hem kwijtraakte, liet hem trekken, zonder zelfs voor de huisvesting en de ellendige stokvisch betaling van hem te vergen. De morgen begon juist te schemeren, toen Don Quichot de herberg verliet en welgemoed zijn tocht vervolgde.
Zoo had ieder moeten denken, die de neerslachtige uitdrukking dier donkere gezichten zag; de geduldige verveling, waarmede die treurige oogen het eene voorwerp na het andere aanstaarden, dat zij op die treurige reis voorbijkwamen. Legree reed echter naar het scheen zeer welgemoed voort, en nam nu en dan een slok uit de brandewijnflesch, die hij in zijnen zak had.
Niettegenstaande hij zich alle moeite gaf, om zijn lasten welgemoed te dragen en een opgeruimd voorkomen te bewaren, kon hij toch de neerslachtigheid niet verbergen, die hem drukte. Weken achtereen was hij aan 't ziekbed gekluisterd. Maar de kracht van zijn geest zegevierde ten slotte op zijn lichaamszwakte. Hij gordde zich met nieuwe kracht aan, om den grooten levensstrijd voort te zetten.
Bij het naar huis gaan moest hij over een kerkhof en toevallig schopte hij tegen een doodshoofd. "Ha ha!" riep hij luid, "dat treft. Als gij nog leeft, kom dan straks het avondmaal met mij nemen!" En lachend ging hij verder. Thuisgekomen ging hij welgemoed aan tafel. Daar gaat de bel en de meid ziet een vreemdeling voor de deur staan.
"Mijne ellende zou niet volkomen zijn zoo uwe minachting haar niet voltooide," riep Rudolf onder snikken, "en ik die zoo welgemoed en opgewekt herwaarts heen was gekomen!...." Ik kon mij niet begrijpen hoe Francis, die zorg had voor een gekwetsten hond, bijtende loog kon storten in de wonde van een lijdend mensch, hoe schuldig hij ook zijn mocht.
Reis nu maar dadelijk naar de prinses van de koekjes en vraag, of ze nog lust heeft mijne vrouw te worden." De opperhofmeester reisde welgemoed heen, maar teleurgesteld terug; want hij bracht de boodschap aan den koning, dat de prinses tot haar spijt de vrouw van den koning niet meer worden kon, omdat ze in dien tusschentijd al de vrouw van een anderen koning geworden was.
Hier vond hij zijne ooms Bertulf, den proost van St-Donaas, en Hacket, den kastelein van Brugge, te zamen in eene kamer der proostdij. Zij schenen tevreden en welgemoed. "Ah, goeden dag, mijne lieve neef", riep Bertulf. "U zijn wij dankbaarheid verschuldigd. Uwe opoffering heeft hare vruchten reeds gedragen. Ik heb tijdingen van Yperen.
Die vervroegde winkelsluiting de heeren doen het daar zonder tusschenkomst der autoriteiten was oorzaak dat ik ongeveer veertien dagen lang bijna niets anders dan hemeltergende namaaksels van goede sigaren gerookt had. Nu had ik nog 25 kilometer tot Dalen af te leggen, maar mijn rijtuigje was weêr bij de hand en welgemoed reed ik in den laten namiddag verder.
Woord Van De Dag