Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
"Wel, mijn liefje," zeide hij, zich naar Emmeline omkeerende en zijne hand op haren schouder leggende, "nu zijn wij haast tehuis." Wanneer Legree vloekte en schold, was Emmeline verschrikt; maar wanneer hij haar aanraakte en sprak gelijk nu, dacht zij, dat zij liever wilde, dat hij haar geslagen had. De uitdrukking zijner oogen deed haar walgen en huiveren tegelijk.
Want evenals een overmaat van zoet Steeds weerzin wekt, ja meer, zelfs walgen doet, En hij een ketterij op 't felste haat, Die haar bedrog erkent en haar verlaat; Zoo gij, mijn overmaat, mijn ketterij, Wek ieders haat, maar allermeest van mij! Mijn hulde zij, met jonglingsvuur en kracht, Voortaan alleen aan Helena gebracht! O help, Lysander, help toch! mij is bang!
Het heeft den ganschen zomer geregend; de wind hindert mij; Blachevelle is zoo vreeselijk gierig; er zijn nog geen jonge erwtjes op de markt; men weet niet wat men eten zal; ik heb de spleen, zooals de Engelschen zeggen; de boter is zoo duur! en zie, 't is een gruwel, wij eten in een kamer waar een bed staat; dit doet mij van het leven walgen."
Werd hij de echtgenoot van freule Dubois, hij zou genoodzaakt zijn in den Haag te blijven wonen niet alleen, maar ook om met haar deel te nemen aan vermakelijkheden, en eene levenswijze, die niets aantrekkelijks voor hem hadden, en hem op den duur zouden walgen. En daar de laatste overwegingen, de eersten geregeld overwogen, bleef de kwestie hangende.
"Maar gij hebt toch een menschelijk hart, al is 't geen heel week, vrouwelijk. Dan begrijp ik wel wat uwe bijgedachte is en waarom gij weigert. Gij meent dat ik kom als de verloren zoon, platzak thuis, na van den zwijnendraf te walgen, 't Is juist omgekeerd." "Profaneer niet, Rudolf," vermaande Francis streng. "Ik profaneer niet, ik gaf alleen de tegenstelling.
Ik weet dat de Heere mij helpen zal en er doorbrengen." De vrouw gaf geen antwoord, en staarde met hare zwarte oogen strak voor zich. "Misschien is dat de weg," prevelde zij bij zich zelve; "maar voor hen die het hebben opgegeven, voor hen is toch geene hoop! Wij leven in de onreinheid, en worden walgelijk tot wij van ons zelven walgen. Wij verlangen om te sterven en durven toch niet sterven.
In onwillekeurig walgen keerde ik even machinaal het hoofd om. Hij groette "Auntie," hij groette Maud, hij groette Papa, en dan weer tot Maud zich wendend hoorde ik hem vragen: Goed nieuws van Reggy? Heel goed, dank u, hoorde ik Maud antwoorden. Wanneer verwacht u hem terug? vroeg nog de vlegel. Waarschijnlijk tegen het eind der volgende maand, antwoordde Maud, een lichte kleur krijgend.
Na al de liefkoozingen van zijn moeder en van Saar, die hij nooit naar waarde had weten te schatten na het dagelijksch zich volstoppen en maar dooreten tot hij er van begon te walgen, zag hij zich nu ineens zonder moeder, zonder Saar, zonder avondmaaltijd, overdekt met builen, en, wat nog het ergst van alles was, zonder dat hij zijn eigen zin kon volgen.
De ontberingen van de laatste dagen hebben ons zoozeer opgewonden, dat wij niet zouden aarzelen, ons met geweld het noodige te verschaffen, ingeval men mocht weigeren ons levensmiddelen te verkoopen. Gebrek is een slechte raadgever. Eendvogels walgen ons: de bedorven mais, die wij gedurende de laatste dagen gegeten hebben, heeft ons ziek gemaakt.
Hij zag, dat iedere stemming der ziel zijn evenwicht vond in het leven der zinnen, trachtte nu dier ware verhoudingen te kennen, onderzocht wat er toch is in wierook, dat mystiek doet werken, in amber, dat passies wekt, in nardus, dat doet walgen, in de aloë, dat de melancholie der ziel verdrijft.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek