Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
's Avonds zat men onder gezelligen kout te zamen en menig jachtverhaal deed de ronde. Walewein was opnieuw de eereplaats aangewezen naast de bekoorlijke gravin en deze deed al wat zij kon om hem te behagen.
Geheimzinnig als ARTUR'S afscheid van deze wereld, doch omstraald met hooger licht is de heilige Graal, waarnaar zoo menig dapper ridder der Ronde Tafel te vergeefs heeft gezocht; niet weggelegd voor LANCELOT noch WALEWEIN, die besmet zijn met onkuischheid, doch dat PERCEVAL'S zoon, de reine GALA
Van nu af aan zal ik zonder God mijn weg zoeken en Hem ten spijt zal ik den Graal vinden, al zou het mij het leven kosten! Wat geef ik om Gods vloek? Indien Hij mij vervloekt, zoo vervloek ik Hem!" Haastig wilde hij de tent verlaten, maar Walewein hield hem terug en sprak: "Vriend, waar wilt gij heen? Weet gij dan niet, dat niemand den Graal vinden kan, zonder Gods hulp en steun?
Vol vreugde over zijne bevrijding besluit hij Walewein te volgen en deze keert zegevierend naar het hof terug, waar de groene ridder onder de vazallen des konings wordt opgenomen.
Daarna begaf hij zich ter ruste. De volgende morgen brak aan, koud en grijs. Bij het ontwaken zag Walewein de hooge stammen der boomen zich in vage omtrekken tegen den grauwen winterhemel afteekenen. Geen geluid van Kerstklokken slechts het ruischen van den wind in de kale takken en het klagelijk gesjilp van een enkelen vogel.
Walewein wees hem op het gevaar, dat deze belofte inhield. "Nijd en afgunst zullen het gevolg zijn van een dergelijk besluit", sprak hij, "immers, er is geene enkele vrouw aan het hof, of zij bezit een echtgenoot, vader of broeder om hare aanspraken op die onderscheiding, desnoods met kracht van wapenen, te doen gelden.
Dan schalde het lachen door de zaal en de verteller moest zich verdedigen tegen een kruisvuur van nieuwsgierige vragen en plagerijen. Tegen middernacht ging men uiteen en Walewein werd naar zijn slaapvertrek geleid, waar een donzen rustbed hem tot slapen noodde. Den volgenden morgen heerschte de Kerstvreugde opnieuw in het kasteel.
Onder de vele koene ridders, die eraan deelnamen, onderscheidden zich bovenal Heer Walewein en Heer Bors door hunne schier ongeloofelijke stoutmoedigheid. Zoodra de feestelijkheden, aan het steekspel verbonden, afgeloopen waren, spoedde Bors zich naar de verblijfplaats van Lanceloet om zijn vriend verslag uit te brengen over het gebeurde.
Intusschen had de jongere zuster ingezien, dat zij zonder geweld van wapenen haar rechtmatig erfdeel nooit zou kunnen behouden; ook zij begaf zich dus naar het hof om de hulp van een ridder in te roepen. Walewein, wien zij om hulp verzocht, moest haar echter zijn steun ontzeggen, al deelde hij haar de reden zijner weigering niet mede.
De vreugde der overwinning werd bij Arthur's troepen alras getemperd door de mare, dat Heer Walewein, de man, die om zijne daden en deugden door een ieder werd geprezen, in den strijd gevallen was. Weenend zat Arthur bij het ontzielde lichaam van den wakkeren held, ook deze steun moest hem ontnomen worden! Wat restte hem thans nog?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek