United States or Saint Helena, Ascension, and Tristan da Cunha ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ongeveer half 10 verkondden de vuurmonden van de Heemskerck al bulderende, dat de Prins in de admiraalsloep, nù met de Prinsenvlag gesierd, naar het Centraal Station voortschoot, en de Prins als vice-admiraal gekleed stapt onder luid gejuich aan wal en wordt door burgemeester Roëll welkom geheeten. Vergezeld van den burgemeester in ambtsgewaad, kwam Z. K. H. in de koninklijke wachtkamer.
»De wachtkamer derde klasse van het spoorwegstation te Hoek van Holland is ingericht voor het opnemen der aangespoelde lijken. Het station is door militairen van het fort afgezet. »Onder de verongelukten zijn er verscheidenen met zware kwetsuren. O. a. was er het lijk eener dame, waarvan een arm was afgescheurd. »Tot nog toe heeft men 25 lijken opgevischt.
De aangename warmte in de wachtkamer deed haar goed na de doordringende kilheid buiten; toch huiverde zij nog en bleef zij zich ziek voelen.
Geruimen tijd heeft Strijkman in het spreekkamertje zitten wachten; hij heeft in zichzelven nog eens goed overdacht, wat hij doen en zeggen zal, en ziet eindelijk tot zijne vreugde de deur van de wachtkamer openen. Keesje verschijnt, en met de woorden: "Wilt u maar binnenkomen," gaat hij hem voor naar het kantoor.
Het paleis van Cettinjé gelijkt, wat zijne afmetingen betreft, op eene aanzienlijke villa uit den omtrek van Parijs; toen wij er des avonds voor het eerst ontvangen werden, gingen wij eerst door eene met wapen-trofeeën versierde voorzaal, en beklommen vervolgens een trap, die naar de wachtkamer op de eerste verdieping voerde.
Hij zocht in een boek, schreef nog een ander papiertje daar kon ze iederen dag een liter melk op halen.... hier stond het adres. En hij stuurde haar naar de wachtkamer, hield nog een oogenblik de moeder bij zich. De groote, lichte wachtkamer zat vol menschen, en het kind bleef talmen in de gang.
Ik had genoeg gedaan, dien dag; ik had het maximum bereikt van wat ik kon verwerken; en in plaats van nu nog verre te gaan loopen, zooals ik eerst van plan was, trok ik huiverig den kraag van mijn jas op en ging doodstil en kalm in de wachtkamer van de West Shore op mijn trein zitten wachten. De gansche wereld woelde als 't ware in mij om en de menschen liepen langs mij heen als in een droom.
"Ik ben blij u te zien," vervolgt de Vlaming, "en toch ook weer niet." Dan fluistert hij: "Gij weet van den prijs op uw hoofd?" "Ja, ik heb het gezien," antwoordt Guy kortweg. "O, misschien in uw herberg?" "Neen, in de wachtkamer van de Citadel." "Mon Dieu! Zijt gij dan gearresteerd en ondervraagd?" brengt de schilder angstig uit.
Woord Van De Dag